John Ch.M. Jorna

VREEMDE MACHTEN WILLEN DE EU VERZWAKKEN

Al heel wat keren is er vooral door Russische groepen via op het oog onschuldige Facebook pagina’s nepnieuws verspreid om democratische verkiezingen te beïnvloeden. Het beruchtste geval was de presidentsverkiezing in de Verenigde Staten, waarbij Trump volkomen onverwacht – ook voor hem zelf – de verkiezingen wist te winnen. Nog afgelopen week werd het bericht verspreid, dat het leger in Venezuela President Maduro niet langer zou steunen.  Men hoopte zo, dat veel militairen zouden overlopen. Het bleek fake. De hoge militairen bleven hun president steunen, net als het grootste deel van de armere bevolkingsgroepen. Ook bij het referendum over de Brexit schijnt nepnieuws te zijn verspreid. Zo wisten de voorstanders van een Brexit op het nippertje te winnen. De Europese verkiezingen staan voor de deur. De Russen zijn niet blij met een sterk verenigd Europa. Ze zijn al begonnen.

Intussen heb ik even koffie gedronken en het Journaal gezien.  Daar werd ook al gewaarschuwd voor deze criminele activiteiten op Facebook. De onderneming heeft een groot team opgezet, om alle ongerechtigheden zo snel mogelijk op te sporen. Maar u als Facebook gebruiker kunt er zelf evenzeer op verdacht zijn. Het lijken heel onschuldige pagina’s van brave EU burgers. In werkelijkheid zijn ze door Russische strijdgroepen opgezet en van nepnieuws voorzien.

De mondiale actiegroep Avaaz waarschuwde al de miljoenen leden in Europa. Ze lieten een foto zien, die al op Internet te vinden is. Een schip boordevol mensen en nog veel meer mensen op het land. Die komen allemaal naar Europa. De foto is nep.  Politieke partijen, die erg tegen vluchtelingen zijn zouden ervan kunnen profiteren als de mensen het niet door hebben. Vertel dus iedereen hierover. Zet het op je eigen Facebook pagina. Hieronder neem ik het Avaaz bericht, dat ik op mijn mail kreeg over.

Lieve Avaazers in heel Europa,
Deze foto van een schip boordevol mensen is in heel Europa viraal gegaan. Ze zijn met zo velen dat ze bijna overboord vallen. De bedoeling was om Europeanen bang te maken en te overtuigen dat hun kusten ‘overstroomd’ worden door nieuwe migranten. Er is maar één probleem met deze foto – hij is volledig nep. Extremisten maken gretig gebruik van sociale media om ons te manipuleren en tegen elkaar op te zetten. De komende weken zijn ze van plan om de Europese verkiezingen te verstoren! Europa kan binnenkort aangevallen worden door een enorme vloed van desinformatie. Het doel? Europa van binnen uit vernietigen. Als we niets doen, dan zouden we getuige kunnen zijn van het begin van het einde van de EU. Daarom moeten we actie ondernemen! Momenteel brengen we enkele van de slimste mensen in Europa samen om desinformatie aan te pakken. Maar zou jij ons willen helpen en ons laten weten hoe bezorgd jij bent over desinformatie?

HEEL BEZORGD X
NOGAL BEZORGD
EEN BEETJE BEZORGD
HELEMAAL NIET BEZORGD

Het Europa dat we kennen wordt bedreigd. De aanstaande Europese verkiezin-gen zouden een keerpunt kunnen zijn: de extremisten winnen of we houden hen tegen — met de kracht van onze gemeenschap. De fakers en haters zijn een kleine groep mensen, maar wij zijn met miljoenen. Laat ons dus de strijd aangaan en Europa beschermen tegen oorlog, verdeeldheid en gevaarlijke haat. We kunnen de toekomst van ons continent niet overlaten aan een bende extremisten die alles kapot willen maken. Met hoop en vastberadenheid,
Pascal, Martyna, Martin, Patricia, Luca, Anneke, Christoph en de rest van het Avaaz-team

Avaaz heeft ook een Website in het Nederlands. Daar kunt u meer informatie over deze zeer kritische, maar ook succesvolle actiegroep lezen. Misschien is het iets voor u. Je weet maar nooit.

Jaargang 12, Nr.563.

KIEZEN TUSSEN HELPEN EN BOOS WORDEN

Bent u wel eens vluchteling geweest? Ik wel, al werd ik toen geen vluchteling genoemd, maar evacuee.  In september a.s. is het 75 jaar geleden, dat de Slag om Arnhem begon met de luchtlandingen van Britse paratroepers. Toen de Rijnbrug bij Arnhem “Een Brug te Ver” bleek, kregen de Arnhemmers massaal de opdracht van de Duitsers om uit de stad te vertrekken.  Wij kwamen uiteindelijk terecht in een schooltje op het platteland oostelijk van Apeldoorn dichtbij de spoorlijn naar Zutphen. Na de bevrijding waren we nog korte tijd in Apeldoorn ingekwartierd.  We waren Nederlanders in Nederland en toch merkten we af en toe iets van wantrouwen. Al die vreemden. Je weet niet wat voor vlees je in de kuip hebt. Nu komen er vreemden uit Afrika en Azië ons land binnen. De reactie van een deel van de bevolking is nog even primitief. Vreemden kun je niet vertrouwen.

Vandaag werd gemeld, dat “De Nacht van de Vluchteling” bij het voormalige Kamp Westerbork wegens bedreigingen is afgelast. Het kamp is een zeer symbolische plek in Nederland. Vandaar werden tijdens de Tweede Wereldoorlog Joden, zigeuners en homo’s weggevoerd naar de vernietigingskampen in het Oosten. Net als onze buurtjes, de familie Kruijer uit Arnhem kwamen ze niet terug. Zo losten de Nazi’s het probleem op. Ik kan nauwelijks het gevoel onderdrukken, dat die mensen, die de bedreigingen verstuurden eenzelfde mentaliteit hebben. Voorlopig houd ik het er op, dat het vooral domheid is. Ze begrijpen niet wat mensen ertoe brengt de oorlog in hun land te ontvluchten in de hoop in Europa een veilig heenkomen te vinden. Ik kan u wel vertellen, dat ik als bijna elfjarige dolblij was toen we eindelijk door de Canadezen werden bevrijd en ons land weer veilig werd.

Soms zeggen mensen en zelfs politieke partijen, dat het probleem in de eigen regio moet worden opgelost. Nou, dames en heren, dat gebeurt volop. Libanon, Jordanië en Turkije herbergen miljoenen vluchtelingen uit Syrië. Wat Nederland en de meeste andere Europese landen doen, is daarmee niet te vergelijken. Alleen zijn de omstandigheden hier wel een stuk beter, dan in de vluchtelingenkampen in de eigen regio. De overheid doet al heel wat met de eerste opvang en vervolgens door de mensen een woning te bieden en hun te helpen bij hun inburgering. Zo leren ze Nederlands verstaan, spreken, lezen en schrijven. Ik moet er niet aan denken, dat ik in een Arabisch land zou moeten leren Arabisch te leren lezen en schrijven, spreken en verstaan.  Maar het lukt de meesten. Vooral de kinderen leren snel en helpen weer hun ouders. Die gezinnen krijgen veel hulp van Vluchtelingenwerk Nederland. Al die plaatselijke werkgroepen werken vooral met vrijwilligers. Die helpen bij het leren van de taal, het begrijpen van al die vreemde Nederlandse gewoonten, de regels en de wetten. Soms moeten ze de vluchtelingen ook helpen bij de terugkeer naar hun eigen land. Er zijn landen, waar de oorlog voorbij is. De mensen, die terug gaan, hebben hier heel wat geleerd en daar kan hun land weer van profiteren. De 14.500 vrijwilligers van Vluchtelingenwerk Nederland hebben in 2018 55.000 asielzoekers tijdens de asielprocedure bijgestaan. De jaren ervoor nog veel meer. In de gemeenten hebben ze in 2018 84.000 vluchtelingen begeleid. Zo zijn er taalcoaches, die elke week een paar uur met een vluchteling praten en ze zo de taal leren en ook allerlei typisch Nederlandse gewoonten en omgangsvormen. Op die manier worden de vluchtelingen geruisloos in de dorpsgemeenschappen opgenomen. Het aantal donateurs is net als het aantal vluchtelingen iets afgenomen. In 2018 waren er 65.000 donateurs en die gaven samen 6.121.000 Euro. Ook overheden geven geld. Dat is andere taal dan die van de dreigementen.

Er zijn meer organisaties voor vluchtelingen. Mensen, die vinden, dat de vluchtelingen in de eigen regio moeten worden opgevangen kunnen terecht bij de Stichting Vluchteling. Al heel lang is in Nederland het UAF actief. Dat staat voor Universitair Asiel Fonds.  Zij helpen vluchtelingen, die in Nederland aan een beroepsopleiding willen beginnen of hun vroegere opleiding willen aanpassen. Zo krijgen we er in Nederland met een groot tekort aan goed opgeleide arbeidskrachten elk jaar honderden academici, HBO-ers en MBO-ers bij. Dat merk ik heel vaak als mijn ogen in het Diak in Utrecht worden doorgemeten of als ik hier in Odijk bij de apotheek kom of als mijn zieke zus in Nijmegen thuis medische hulp krijgt. of als ik in het UMC voor controle kom.  Nu vluchtelingen en andere buitenlanders, bijvoorbeeld Marokkanen en Turken van de derde generatie steeds beter opgeleid zijn, profiteren wij in Nederland enorm van hun inzet. Dat beseffen veel van die boze mensen kennelijk niet.  Daarom vermoed ik dus veel onwetendheid. Die is er uiteraard niet bij politici als Wilders en Baudet. Hun profiteren van die onwetendheid is eigenlijk moreel gezien zeer misdadig. We kunnen  ook blij zijn met onze vluchtelingen. Het zijn niet de domsten, die er in slagen Europa te bereiken.  Ben ik nu zo infantiel, dat ik geen risico’s zie?  Natuurlijk vind je ook onder buitenlanders criminelen en soms mensen, die tot terrorisme zijn geneigd.  De tijd van het koordje, dat door de brievenbus naar buiten hangt is echt voorbij.

Jaargang 12, Nr. 562.

HUN FAKE ARGUMENTEN

Over vijf weken hebben we in Nederland de verkiezingen voor het Europees Parlement achter de rug en elders in Europa moeten ze nog beginnen.  Ongetwijfeld hebben we weer tal van anti-Europese geluiden gehoord. Soms zelfs van onze Minister-President, die minachtende woorden wijdde aan het Europees Parlement. Het wordt tijd om deze historicus eens een flinke tik op de vingers te geven door een onverwacht hoge opkomst. Zo kunnen wij burgers van Europa  laten zien, dat wij onze Europese volksvertegenwoordiging wel belangrijk vinden. De Europese Raad van regeringsleiders laat allerlei misstanden vrolijk bestaan en verzuimt de noodzakelijke maatregelen te nemen. Het Europees Parlement doet juist zijn uiterste best om aan misstanden een eind te maken. Denk aan de moord op een journaliste op Malta, de vele trucs om belasting te ontwijken, die de Nederlandse regering nog steeds laat bestaan, de minachting voor de Rechten van de Mens in landen als Hongarije, Polen en Roemenië en de bescherming van klokkenluiders. Wij maakten het mee hoe onze Minister-President het knechtje van de baas van Unilever bleek.  Alleen in Europees verband kunnen we de macht van de multinationals aan banden leggen.

Natuurlijk zijn er partijen, die de Europese Unie afwijzen. Ze beweren, dat de Europese Unie zich ontwikkelt tot een superstaat en volgens hen is dat iets vreselijks. In zekere zin hebben ze gelijk. De Europese Unie begon als een vredesproject en is dat in feite nog steeds. Een oorlog tussen Duitsland en Frankrijk is gelukkig ondenkbaar geworden. Er zijn in Europa inmiddels genoeg oorlogskerkhoven.  Maar het is van het begin af aan ook en vooral een economisch project geweest. Als Nederland of welk land dan ook voorzien we niet in onze eigen behoeften. We kennen al jaren een mondiale economie.  In grote lijnen zijn er ook regels voor die wereldeconomie. Binnen Europa werken de lidstaten van de Europese Unie samen en regelen de economie, zodat de onderlinge handel goed verloopt. Er zijn geen tolgrenzen meer. Er is tussen al die staten vrije handel.  Wij exporteren zeer veel naar andere landen in Europa. Dat brengt ons welvaart. Met andere landen sluit de EU handelsovereenkomsten. Dat is bijna altijd een ingewikkelde zaak. Handel binnen Europa is juist veel gemakkelijker.  Over alle regels beslissen we met zijn allen.  De beslissingsmacht ligt dan vooral bij de Raad van Ministers. Die vertegenwoordigen een land, maar eigenlijk de regerende meerderheid van een land. De oppositie van Nederland is in de Raad niet vertegenwoordigd.  In het Europees Parlement kunnen alle partijen vertegenwoordigd zijn. Het Europees Parlement heeft niet over alle onderwerpen medezeggenschap, maar weet zijn macht wel steeds uit te breiden. Het Hof van justitie geeft daarbij steun.

Wij hebben in de loop der tijden steeds meer nationale bevoegdheden overgedragen aan de Europese Unie. We zijn nog steeds een soevereine staat en passen in ons land naast onze eigen wetten ook Europese regels en voorschriften toe.  Euroscepetici beweren vaak, dat wij onze soevereiniteit kwijt raken.  Maar kunnen wij als klein landje nu echt onze soevereiniteit verdedigen tegen grote landen als Rusland de USA of China? Tegen machtige multinationals?  Onze zogenaamde soevereiniteit is slechts schijn. Alleen met al die Europese landen samen kunnen wij in de wereld een vuist maken. Daarom is het zo vreselijk stom om de EU te willen verlaten. Het Verenigd Koninkrijk zal dat ongetwijfeld nog gaan merken.

Is de EU een project van de Europese multinationale ondernemingen. Ongetwijfeld hadden de grote ondernemingen behoefte aan een grotere markt, het wegvallen van tolgrenzen. Ze oefenen met hun honderden lobbyisten zeker een grote invloed uit en er zijn partijen als de liberalen met de VVD en D66 en de Europese Volkspartij (EVP) met het CDA, die deze ondernemingen met genoegen ter wille zijn. Anderzijds kan de EU zich tot een instrument ontwikkelen om die macht van deze grote ondernemingen aan banden te leggen. Menigmaal heeft de EU enorme boetes opgelegd aan bedrijven, die zich niet aan de concurrentieregels hielden. Met name de SP zou eens beter moeten begrijpen, dat de EU door linkse partijen als instrument kan worden gebruikt om ongewenste activiteiten van grote bedrijven te beteugelen.

Wat te zeggen over het vrij verkeer van werknemers?  Dat krijgt veel kritiek. Denk aan het zogenaamde Polenmeldpunt, waar wangedrag van Poolse werknemers kon worden gemeld. Bedenk daarbij wel, dat het juist Nederlandse ondernemers zijn, die proberen, de Poolse of Roemeense werknemers onder te betalen. In de ogen van sommige Nederlanders pikken ze zo hun banen in. In werkelijkheid is de Nederlandse economie zo sterk gegroeid, dat we gewoon mensen tekort komen om al het werk te doen. Bovendien doen die Polen werk, dat Nederlandse werklozen niet kunnen of willen doen, zoals werk in de kassen van het Westland. Hoeveel Nederlanders werken overigens niet buiten hun eigen land? Zij profiteren ook van dat vrij verkeer van werknemers. Alleen zijn dat meestal hooggeschoolden, die buiten Nederland goed betaalde banen weten te vinden. Voor veel jonge goed ontwikkelde Nederlanders is Europa hun arbeidsmarkt, waar ze op zoek gaan naar hun droombaan.  Zij voelen zich Europeanen.

Jaargang 12, Nr. 561.

OP EXCURSIE MET DE HISTORISCHE KRING TUSSEN RIJN EN LEK

Elk jaar organiseert de Historische Kring tussen Rijn en Lek een grote excursie, afwisselend naar een Nederlandse, een Belgische of een Duitse bestemming. Dit jaar ging het naar Friesland. We bezochten het Fries Landbouwmuseum bij Goutum tegen Leeuwarden aan, het Poptaslot in Marsum en de stad Harlingen. Zoals altijd was het een leerzame en ook gezellige dag.. Tsja, je bent nooit te oud om te leren.

Het Fries Landbouwmuseum is gevestigd in een rijksmonument, een door architect W.C. de Groot ontworpen Friese boerderij met een Hollandse stal. Daarin staan de koeien met de koppen tegenover elkaar. Daarvan is niets meer te zien, want de stal is nu entree en museum.. Het fraaie woongedeelte is nog intact. In het boek “Hoe God verdween uit Jorwerd” beschrijft Geert Mak hoe het platteland door mechanisatie en automatisering in de landbouw steeds meer ontvolkt, zodat  de kerk niet meer voldoende gemeenteleden heeft om een dominee te kunnen beroepen. Die veranderingen in de landbouw zie je in het museum door steeds andere werktuigen en machines en de komst van coöperatieve zuivelfabrieken. Ook de hele agrarische samenleving verandert. Er komt beter onderwijs, ook voor meisjes. De boerinnen maken een emancipatieproces door. Door de ruilverkaveling in vrijwel de gehele provincie verandert het landschap. De provincie wordt beter ontsloten. en de steden groeien flink, zodat het museum straks bijna geheel omsloten gaat worden door een nieuwe wijk van Leeuwarden.

Na de lunch in Marsum was het Poptaslot aan de beurt.  Het kasteel is gebouwd door de adellijke familie van Heringa.  Door een huwelijk kwam de state in bezit van de familie Eysinga. De nazaten verbrasten hun bezit en waren tenslotte gedwongen het slot met het uitgestrekte landgoed te verkopen aan de zeer gefortuneerde advocaat Dr. Henricus Popta uit Leeuwarden. Hij was en bleef ongehuwd, maar bepaalde, dat het gehele bezit na zijn overlijden bijeen moest blijven en door voogden beheerd zou moeten worden.

Bij het slot liet hij ook een hofje bouwen, waar vrouwen onderdak konden krijgen.  Het landgoed leverde hen voedsel en drank. Er was een wasserij, maar daar werd ook twee keer per jaar een koe geslacht. Iedere bewoonster kreeg een flink stuk vlees.. De voogden hebben het hofje behoorlijk gemoderniseerd. De bewoonsters hebben nu een comfortabele goed verwarmde woning met badkamer en toilet, een slaapkamer, een keuken en een woonkamer. Nog steeds worden zij van voedsel voorzien. Een bijzondere vorm van sociaal werk in het verleden en nu nog steeds. Dichtbij het kasteel vind je nog een kerk en hier is “God NIET verdwenen”. Samen met andere dorpjes hebben zij een dominee, die hier om de vier weken een dienst leidt. Er is hier zo veel te zien, dat het bezoek wat uitliep en zo kwamen we te laat in Harlingen.

We waren zo laat, dat de stadsgidsen maar de warmte van hun huis hadden opgezocht. Zonder hen vermaakten we ons net zo goed. In de stad waren er deze zaterdag de Vlootdagen. Allerlei schepen en dan vooral vissersschepen lagen er aangemeerd. Er stond een snijdende ijskoude wind.  De marktkooplui langs de haven zullen weinig verkocht hebben. Wij vonden een warm café, waar we van een warme chocomel genoten. Dus klommen we weer in de bus om in Vinkeveen van ons diner te gaan genieten. Onderweg kregen we de kans om wat uit te rusten van deze bijzonder interessante maar vermoeiende dag. Met een tevreden gevoel waren we om kwart voor elf thuis.

Jaargang 12, Nr. 560.

HEERLEN WAS GROTER DAN MAASTRICHT OF AKEN

Deze week maar eens iets anders dan de politiek. Je bent nooit te oud om te leren. Dat merkte ik toen ik in Heerlen het Thermenmuseum bezocht.  In de Romeinse tijd was het huidige Heerlen een belangrijke stad. Op de vruchtbare löss werd graan verbouwd. Het diende als voedsel voor de vele militairen in dienst van de Romeinen, die de grens van het Romeinse rijk bewaakten. Die grens of “limes” werd gevormd door de Rijn en de Donau. Ik heb iets met de limes. Ik ben geboren in Arnhem aan de Rijn. Mijn eerste baan was in Spijk aan de Rijn en vervolgens werkte ik in Arnhem en Utrecht , beiden aan de Rijn. Ik woon al 52 jaar in Odijk aan de Rijn. Sinds de Jamboree in Bad Ischl in Oostenrijk in 1951 heb ik een vriend in Tulln aan de Donau met een “Römertor”, een Romeinse poort aan de Donau.  En last but not least. In een publicatie over de limes ontdekte ik dat ik jarenlang les heb gegeven in een lokaal, waar de limes-weg onderdoor liep. En toch, daar in Heerlen deed ik weer heel wat nieuwe kennis op.

Coriovallum lag aan een kruispunt van wegen. Een Noord – Zuid en een Oost-West, de Via Belgica. Die Romeinse wegen hadden een militaire functie en vormden ook een handelsweg. Die Romeinen waren knappe wegenbouwers. De weg was verhard met leem en grint en was in dwarsdoorsnede bolrond. Opzij lagen greppels om het afstromende regenwater op te vangen en de weg droog te houden. Hier in de omgeving is bij Fort Fectio die Limes-weg ontdekt. Maar in Heerlen hebben ze een lakprofiel van de dwarsdoorsnede van de Via Belgica en die blijkt een paar meter breder.  Door de handel was Coriovallum een welvarende plaats.. De inwoners hadden het geld voor een badhuis met een warm deel en een zalen om af te koelen. Het deed ons sterk aan een sauna denken.. Je kon er getuige  de vele gevonden schaaltjes ook een hapje eten. Van die thermen resten nog de fundamenten. Ze zijn zorgvuldig opgegraven. Met een loopbrug loop je erover heen. Om de zoveel meter vind je een scherm met nadere uitleg van wat je beneden ziet en een animatie toont vervolgens hoe die zalen er toen uitzagen. In Bath in Engeland kun je zo’n Romeins badhuis nog in werkelijkheid zien.

Maar dat is nog niet alles. In een grote zaal zijn duizenden vondsten uit  de Romeinse tijd van tal van vindplaatsen in Zuid-Limburg tentoongesteld. Je ziet er het gereedschap van de vele ambachten, van de boeren, de kleding, de sieraden, grafstenen, glaswerk en aardewerk. Alles heel systematisch. Door de veelheid raak je wat overdonderd. Het beneemt je de lust om alle toelichting goed te lezen. Wil je er echt meer over leren, dan moet je er de tijd voor nemen of een paar keer terug komen. In ieder geval heb ik ervan geleerd, dat Zuid-Limburg een zeer rijke archeologie kent met zeer veel vindplaatsen.

En hoe ziet het huidige Heerlen er uit? Door de steenkoolmijnen kwam het gebied tot grote bloei, maar raakte door de mijnsluitingen in korte tijd in een crisis. Den Haag maakte het de vestigingsplaats van het ABP, het pensioenfonds voor ambtenaren en leerkrachten en een deel van het CBS, het Centraal Bureau voor de Statistiek, Het gebied heeft een zeer gunstige ligging ten opzichte van de Europese markt, maar het lijkt erop, dat het bedrijfsleven, dat maar traag ontdekt. Er wordt volop gebouwd, met name rond het NS-station. Er is een rechtstreekse treinverbinding met Aken en Maastricht in het gebied zelf en een snelle intercity met Eindhoven, Utrecht en Amsterdam.  Het gebied heeft een eigen vliegveld, een universiteit met veel buitenlandse studenten en veel andere onderwijsinstellingen. Toch houdt Zuid-Limburg ondernemende jongeren te weinig vast. Heerlen en  Maastricht zijn reuze gezellige steden Anderzijds is Zuid-Limburg ook zeer toeristisch en al te veel industrieën en dus ook stedengroei maakt het voor toeristen niet leuker.  Maar de groei moet wel van binnenuit komen, wil die echt aanslaan. Ik ben benieuwd. U ook?

Jaargang 12, Nr.559.

EEN SCHOOL MOET LEERLINGEN WEERBAAR MAKEN TEGEN INDOCTRINATIE

Het zijn altijd rechtse partijen en media, die roepen, dat leerlingen op de scholen geïndoctrineerd worden. In de jaren zestig – zeventig van de vorige eeuw was het vooral de Telegraaf, die daarover klaagde. Als er één medium is, dat indoctrineert, was en is dat de Telegraaf. Dat weet ik en dus lees ik die krant niet. Nu is het de uiterst rechtse politieke partij Forum voor Democratie.  Gisteren werd het onderwerp besproken bij Eva Jinek. Een jongeman vraagt leerlingen en studenten om filmpjes van lessen of colleges op te sturen, zodat kan worden aangetoond hoezeer er geïndoctrineerd wordt. Forum voor Democratie  heeft een Meldpunt Indoctrinatie ingesteld. Heerlijk, want nu weten we waar de verklikkersmentaliteit heerst.

Dit jaar vier ik mijn zilveren afscheid van het onderwijs. Ik volg het allemaal niet zo aandachtig meer. Ik schrijf dus uit ervaring. Als ik nog voor de klas had gestaan en de onzin had gehoord in de overwinningsspeech van Baudet, dan had ik in 

de bovenbouw van Vwo of Havo zeker de vele onjuistheden aan de kaak gesteld. Je moet je leerlingen beschermen tegen leugens.  Wat zijn de feiten? De column van vorige week is daarvan een voorbeeld.

Ik had op mijn tas of op mijn cijferboekje altijd een sticker van de PPR en later van GroenLinks. De leerlingen vroegen dan af en toe, waarom ik dat deed. Dan legde ik uit, dat je nog zo je best kunt doen om objectief les te geven, maar dat je eigen overtuiging altijd doorklinkt. Dus moet je er altijd op verdacht zijn, dat er in mijn lessen ook meningen doorklinken.  Dat ik bepaalde praktijken afkeurenswaardig vind, bijvoorbeeld.  Zo leerde de leerlingen verdacht te zijn op meningen en onbedoelde pogingen tot indoctrinatie. Want ik stelde meestal bij een onderwerp de vraag: Hoe moet je hierover denken?  Aan welke van jouw normen en waarden toets je deze praktijken? Er waren toen al leerlingen, die al die vreemdelingen in ons land maar niets vonden. Ik vroeg soms of ze wilden schatten hoeveel procent van de inwoners van Nederland van buitenlandse komaf waren. Wie denkt minder dan 5%? wie 5 tot 10% en zo door tot meer dan 30% en er waren erbij, die dachten, dat toen meer dan 30% van de bevolking uit vreemdelingen bestond. In werkelijkheid was het toen minder dan 5%.  Ik legde uit, dat er in bepaalde sectoren een tekort aan arbeidskrachten was en is, bijvoorbeeld de tuinbouw of de schoonmaak en vroeger de textielindustrie. Nederlanders wilden, zelfs als ze werkloos waren dat werk niet doen.  Gespecialiseerde uitzendbureaus werven mensen in bijvoorbeeld Polen. We halen buitenlanders hier naar toe. Werkgevers zullen bepaald niet blij zijn als dat niet meer mag. Ze hebben de mensen hard nodig. Ben je als leerkracht nu aan het indoctrineren als je dit onderwerp zo behandelt? Neen, je geeft de feiten weer en zo maak je je leerlingen weerbaar. Ze laten zich niets wijsmaken door de heer Baudet en consorten. Waar ik bang voor ben, is, dat de FvD-ers vinden dat die controversiële onderwerpen niet behandeld mogen worden. Nou, dan blijft er niet veel over bij geschiedenis, aardrijkskunde, catechese, economie. literatuur en maatschappijleer. Of moeten de studieboeken eerst gecensureerd worden door de censoren van Forum voor Democratie? Dan belanden we pas echt in een dictatuur in plaats van een democratie.

Kun je leerlingen met succes indoctrineren? Met mijn aanpak zal dat niet lukken. Dat blijkt ook wel. Ze komen eerlijk voor hun mening uit en laten zich niet ompraten. Zo is Rita Verdonk een van  mijn oud-leerlingen en als er al linkse indoctrinatie heeft plaats gevonden is die bepaald niet gelukt. In de zeventiger jaren was er een discussie over het wel of niet invoeren van een centraal schriftelijk examen.. Ik was er niet voor, want ik vreesde, dat de nadruk zou komen te liggen op kennis en dat de vormende waarde van het vak zou verdwijnen. Sommige collega’s beweerden toen, dat zij gewoon objectief de geografische werkelijkheid beschreven in hun lessen. Dat nu is de meest venijnige vorm van indoctrinatie. Zo is het en zo hoort het, alsof, die werkelijkheid volmaakt is en niet vatbaar voor kritiek. Als je leerlingen niet kritisch leert kijken naar onze samenleving, dan maak je verbeteringen veel moeilijker. Een kritische kijk is de motor van de vooruitgang. Dan kun je er nog over twisten wat vooruitgang of progressie is. Tegenwoordig heet de afbraak van ons sociaal stelsel progressief.

Forum voor Democratie kan maar beter ophouden met het waarschuwen tegen indoctrinatie. Als ze werkelijk democratie voorstaan, dan willen ze goed geïnformeerde leerlingen, ook als die op grond van hun kennis en inzicht de wensen van Forum afwijzen.

Jaargang 12, Nr. 558.

GROENLINKS IN DE STAD UTRECHT, DE PROVINCIE EN BUNNIK DE GROOTSTE PARTIJ

Dertig jaar na het ontstaan van GroenLinks door de fusie van de PPR, de PSP, de EVP en een deel van de CPN zijn we bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten de grootste geworden. Tsja, wat wil je in een provincie met het KNMI, met het RIVM, met de Universiteit Utrecht met geologie, geomorfologie, fysische geografie, klimatologie en astronomie. Honderden wetenschappers, die alles weten over het huidige klimaat, met klimaten in het verleden, ijstijden en warme tussenijstijden en de veranderingen in de klimaten over de gehele wereld. De meeste mensen uit onze provincie laten zich niets wijsmaken door quasi intellectuelen. Het succes van GroenLinks in de provincies vertaalt zich ook in de Eerste Kamer, waar onze partij van vier naar negen zetels zal gaan. We kunnen ons feliciteren.. We kunnen Nederland op weg helpen naar verandering.  De toekomst van ons nageslacht is wat minder onzeker geworden.

Tegelijk hebben veel mensen zich laten bedriegen door de meest arrogante kwast onder alle Tweede Kamerleden. De heer T.B. hield zijn overwinningsspeech. Ik heb zelden zoveel onzin bij elkaar gehoord. Maar het is ook gevaarlijke onzin, want achter alle fraaie woorden gaan smerige theorieën schuil.  Dit jaar is het tachtig jaar geleden, dat de Tweede Wereldoorlog begon met de inval van Nazi Duitsland in Polen. De “boreale” mensen van T.B. werden toen “Edelgermanen” genoemd. Niet-Ariërs werden in dat Rijk niet getolereerd. Uiteindelijk werd besloten tot de “eindoplossing”, een moordpartij op industriële schaal. Ik vraag mij af of de heer T.B. en zijn volgelingen zelf beseffen welke vreselijke overeenkomst zijn speech had met het verleden, dat ik als kind heb meegemaakt.

De heer T.B. geeft hoog op over de meest schitterende cultuur, die in de wereld ooit is voortgebracht in ons werelddeel en dus ook in ons land: beeldende kunst, muziek en bouwkunst.. Na de bloeiperioden van de Griekse en de daarvan afgeleide Romeinse kunst was het de Renaissance, die daardoor is geïnspireerd en daarna volgde inderdaad schitterende bloeiperioden. Beseft T.B., dat de Griekse kunst en wetenschap veel overnam van de Egyptenaren, niet direct boreale mensen? Heeft hij nooit gehoord van de Azteken, de Inca’s? Weet hij dat de Mayacultuur ten onder ging door verwaarlozing van het ecosysteem? Beseft hij dat de zeer hoogwaardige Chinese cultuur al  bestond, toen wij nog in het Stenen tijdperk leefden? Beseft hij, dat die beeldende kunst, de muziek en de bouwkunst vaak geïnspireerd werden door het Christendom, afkomstig uit het Midden Oosten? Wat onnozel om je zo op te sluiten in je eigen landje en niet open te staan voor de rijkdom aan al die wereldculturen. Wat een onderontwikkeling.

De heer T.B. en consorten hebben ook geen benul van het wereldecosysteem. Onze woonplaneet vormt een samenhangend systeem met een veelheid aan klimaten, vegetatie, bodems, reliëf, water en land, zeestromen en fauna van bacteriën tot en met walvissen. Als ergens iets verandert worden andere elementen van het ecosysteem ook veranderd.  Als je in het stroomgebied van een rivier te veel bossen kapt, wordt er minder water door die bomen verdampt, de afvoer van de rivieren neemt toe. Er komen vaker overstromingen. De bodem van de kale hellingen wordt door het afstromende water meegenomen. De bevaarbaarheid van de rivieren wordt door het vele slib minder.  Nu zijn we zelfs wereldwijd bezig te zorgen voor meer CO2 in de atmosfeer. De luchtlaag vertoont een sterker broeikaseffect, d.w.z. houdt meer zonnewarmte vast. De bomen krijgen eerder blad en houden het groen in de herfst langer. De vogels leggen eerder hun eieren. De fruitbomen komen eerder in bloei.  De Noordelijke IJszee is voor een veel groter deel ijsvrij. Het zijn allemaal feiten, die we met eigen ogen kunnen zien. Is de heer T.B. ziende blind en horende doof?

Het schijnt, dat de heer T.B. nogal weg is van natiestaten. Hij is er zelfs op gepromoveerd. Een natie is een volk met een eigen territorium. Een natiestaat wordt bewoond door één natie, één volk. Veel Europese staten zijn eigenlijk geen natiestaten. Beter is te spreken van nationale staten, waar de inwoners eenzelfde nationaliteit hebben. Sommige nationale staten zijn pas echt ontstaan in de negentiende eeuw. Denk aan de Duitse en de Italiaanse eenheid.  Die eenheid werd toen noodzakelijk door de Industriële Revolutie. In Duitsland ging de economische eenheid, de Zollverein ook vooraf aan de politieke eenheid, het Duitse keizerrijk, de Duitse eenheidsstaat. Die Industriële Revolutie zorgde voor een grote behoefte aan grondstoffen en energie. Dus gingen de staten grote gebieden in Afrika en Azië veroveren. Dat koloniale tijdvak is niet bepaald een sieraad, waar we als Europese nationale staten trots op mogen zijn. We hebben er ontwikkeling gebracht, maar er zijn ook veel misdaden begaan. Daarvoor kregen die KNIL militairen dan de Militaire Willemsorde. Maar al die staten en staatjes hebben ook eeuwenlang oorlogen gevoerd. Tot en met de Tweede Wereldoorlog, want toen gingen we eindelijk begrijpen, dat oorlog iets anders is dan een spannend jongensboek. Ga maar eens kijken in Ieper, met een museum en vele oorlogskerkhoven uit de Eerste Wereldoorlog. We besloten tot meer eenheid in Europa te komen. Er was nog een andere reden. De schaalvergroting in de industrie veroorzaakte een behoefte aan een grotere markt. Waar moest Philips anders zijn producten kwijt. Al die tolgrenzen waren maar lastig. Maar die gemeenschappelijke markt had regels nodig en dat ging steeds verder: kwaliteitsvoorschriften, eerlijke concurrentie, vakopleidingen. Op steeds meer terreinen ging men samenwerken om de economie goed te laten draaien. Onze geschiedenis leert, dat de samenwerking van de zeven provinciën vaak mis liep; denk aan het Rampjaar 1672. Steeds meer eenheid in de Europese Unie is een natuurlijke en zeer nuttige ontwikkeling. Zo zorgt het Europees Parlement voor een voortdurende druk op de Commissie en de Raad om te zorgen voor minder witwassen van zwart geld, minder belastingontwijking en minder belastingontduiking en corruptie. Als er niet eerlijk belasting betaald wordt, draaien de burgers er voor op. Ik ben bang, dat  al die bedriegers daarom zo tegen de EU zijn. Ik hoop voldoende te hebben aangetoond, dat het Forum voor Democratie maar beter een eendagsvlieg kan blijven. Alleen de naam is al een leugen, want niet iedereen mag meepraten.

Jaargang 12. Nr.557.

AANSTAANDE WOENSDAG DRAAIT HET EROM

Waar draait het om? Het gaat er om, dat extremisten van rechts niet te veel succes boeken ten koste van de regeringspartijen. Het gaat er om, dat het bestaande regeringsbeleid wat meer links progressieve accenten krijgt. Het gaat om de toekomst van ons land. Die toekomst moet niet bepaald worden door multinationals en anonieme kapitaalfondsen. We moeten weer echt democratisch worden. Iedereen moet zich in Nederland thuis kunnen voelen.

In de folders rond de waterschap verkiezingen valt de nadruk op de drie taken van de waterschappen. Twee belangrijk aspecten komen niet naar voren.  Het eerste is, dat de waterschappen al eeuwenlang een democratisch bestuur kennen en daarmee naast de zelfstandige stadsbesturen de basis vormen voor onze democratische samenleving en dat al sinds de Middeleeuwen. Een heel verschil met bijvoorbeeld het vroegere  Habsburgse keizerrijk of het Rusland van de Tsaren. Wij denken in Nederland in principe democratisch en staan onmiddellijk op onze achterste benen als de democratie onheus wordt behandeld. Een tweede aspect, dat nog niet aan de orde komt is het inspelen op een toekomstige zeespiegelrijzing. De invloed daarvan zal zeker in mijn woongebied van de Stichtse Rijnlanden merkbaar zijn. We hebben het soms over de Lekdijk Bovendams. Het gaat dan om de dam, die de Hollandse IJssel afsloot van de Lel, een paar Kilometer  westelijk van Vreeswijk (Nieuwegein-Zuid). Ongeveer daar zitten we op zeeniveau. De getijden zijn daar in de rivier al merkbaar. Als de zeespiegel twee meter stijgt, zullen de rivierdijken verhoogd moeten worden. Het waterschap heeft tot taak ons tegen overstromingen te beschermen. Misschien vinden ze dat iets voor de verre toekomst.  In dat westelijk deel van het waterschap komt ook veen voor. Als je dat veen op wens van de boeren sterk gaat ontwateren, klinkt het in. Het nare is, dat die klink irreversibel is. Dat betekent, dat die onomkeerbaar is. Als dat veen droog is, kan er zuurstof bijkomen en dan gaan die plantenresten verteren. Zo daalt het bodemoppervlak steeds dieper en moet er nog dieper gemalen worden. Dan komen de koppen van de houten heipalen onder de woningen droog te staan, gaan verrotten en de woningen en andere gebouwen gaan verzakken. Dat geeft nu al veel schade. Hoe gaan we dit probleem oplossen? Gescheiden waterpeilen? Vervangende funderingen?  Duidelijk wordt zo, dat agrarische belangen niet meer de doorslag kunnen geven.

Je hoort tijdens zo’n campagne af en toe heel wat onzin. Baudet heb ik een paar keer horen zeggen, dat we jaren terug de mond vol hadden over zure regen en stervende bossen. Daar hoor je nu niets meer van. Zo zal het ook wel gaan met het klimaat. Laat dit nu juist het voorbeeld zijn van succesvol milieubeleid.  Zwavelhoudende brandstoffen werden verboden. Er kwamen geen zwaveloxiden meer in de lucht. De regen was niet langer zuur. Tsja, mijnheer Baudet, je kunt niet overal verstand van hebben.

Een veearts beweerde in een ingezonden stuk, dat de veeteelt helemaal niet veel CO2 uitstoot.  De veeteelt zou dus niet bijdragen aan de opwarming van het klimaat. Runderen stoten veel methaan uit en dat is een veel sterker broeikasgas dan Koolstofdioxide. Op veel bedrijven wordt geïmporteerd veevoer gegeven. Dat is vaak geproduceerd op vroegere bosgrond in bijvoorbeeld Brazilië. Dat bos nam veel CO2 uit de lucht en gaf er zuurstof voor terug. Bossen vormen de longen voor de aarde. Die functie valt nu weg. Die grootschalige varkenshouderij is dus buitengewoon schadelijk voor ons klimaat.

Ik wens alle lezers van dit blog aanstaande woensdag veel wijsheid en ik hoop, dat we er samen voor zorgen, dat de verrechtsing van Nederland een halt wordt toegeroepen. Ook voor de kleine man (en vrouw) moet Nederland een fijn land zijn en blijven om in te wonen.

Jaargang 12, Nr. 556.

DE STATENVERKIEIZNGEN KOMEN ER AAN

In de gemeente Bunnik werken de Partij van de Arbeid en GroenLinks samen in de lokale partij Perspectief 21. Mensen die geen lid zijn van een landelijke partij kunnen lid worden van P21. Bij de laatste raadsverkiezingen was P21 succesvol. De partij veroverde acht van de zeventien zetels en kreeg één wethouder. In het college werkt P21 samen met de Liberalen (VVD en D66). Het CDA zit met vijf zetels in de oppositie.

In het kader van de campagne voor de Statenverkiezingen werd een discussieavond georganiseerd over duurzame mobiliteit. Het gebied rond de stad Utrecht kampt met een toenemende mobiliteit en met name in het woon-werkverkeer leidt dit tot files. Hoe kunnen we die mobiliteit verduurzamen? Dan denken we vooral aan de fiets en het openbaar vervoer. Het fietsverkeer is aan een beperkte afstand ge bonden al neemt die afstand toe door het groeiend gebruik van de fiets met elektrische ondersteuning en door het realiseren van brede snelfietspaden.. Vooral op wegen met gemengd verkeer kampen fietsers met onveiligheid. Zo maken ook auto’s en landbouwvoertuigen gebruik van de ventwegen langs de provinciale wegen. Het openbaar vervoer kampt met capaciteitstekorten. Zo zal de sneltram naar het universiteitscentrum De Uithof al aan zijn maximale capaciteit, wanneer die eindelijk gaat rijden. De Uithof is omgeven door bijzonder fraaie landgoederen, waar we bij voorkeur geen verkeersinfrastructuur door heen leggen

Eén A27 door Amelisweerd is wel genoeg.. Het station Bunnik zou kunnen bijdragen aan een oplossing door een snelle fietsverbinding met de Uithof. Wethouder Eijbersen voert intensief overleg met Bunnikse ondernemers, die dromen over het Bunnikse station als OV-knooppunt met allerlei andere voorzieningen.

Duurzame mobiliteit vergt ook veel minder luchtvervuiling. en vele  minder lawaai. De massale introductie van elektrisch vervoer kan althans dit probleem oplossen, niet het ruimte beslag, de vele files en de aantasting van het landschap. Eigenlijk had ik van verkeersdeskundige en GroenLinks-kandidaat  David Oude Wesselink wat meer opmerkingen verwacht. De provincie wil wel een reëel beeld van de luchtverontreiniging krijgen en werkt aan een netwerk van meetpunten in Amersfoort en Zeist. In Bunnik zijn vrijwilligers daarmee bezig en eigenlijk verwachten zij daarbij steun van de provincie. De narigheid is dat nooit de echte verontreiniging wordt gemeten. Men werkt altijd met formules, die meestal te laag uitkomen. Op veel plaatsen worden Europese normen overschreden.

In de Gemeente Bunnik vind je nog een uitgestrekt buitengebied. Herhaaldelijk is dan beloofd, dat men die gebieden autoluw wil maken.  Dat merkt men bijvoorbeeld sterk bij de provinciale weg N410 tussen Odijk en Houten. De weg is nogal smal en zeer onveilig voor fietsers en voetgangers. De aanleg van een gescheiden fietsverbinding is voor de provincie niet opportuun. Er is nu op werkdagen weliswaar een busverbinding op proef, lijn 43, maar tot nu toe wordt die nauwelijks gebruikt. Lijn 43 verbindt Houten ook met Station Driebergen-Zeist. en zo met het Oosten des lands. Tsja, de meeste automobilisten weten niet eens hoe een OV-chipkaart werkt.

Mijn  belangrijkste  bezwaar  tegen  deze  avond  was,  dat  men  zich  niet  boog  over  de  oorzaken  van  de  toenemende  mobiliteit.  De  problemen  doen  zich  vooral  voor  tijdens  de  ochtend-  en  avondspits.  Het  zit  vooral  in  het  woon-werkverkeer.  De  provincie  Utrecht  spant  zich  voortdurend  in  zo  veel  mogelijk  bedrijvigheid  naar  de  provincie  aan  te  trekken.  Dat  zorgt  voor  een  groot  vestigingsoverschot  en  dure  koopwoningen.  Intussen  zijn  er  aan  de  randen  van  Nederland  krimpgebieden,  waar  scholen  moeten  sluiten  en  de  leefbaarheid  afneemt.  Wethouder  Eijbersen  toont  zich  een  groot  voorstander  van  die  vestiging  van  hig  techbedrijven.  Zo  wordt  het  geld  verdiend  om  de  zachte  sectoren  te  betalen.  PvdA-kandidate  Julie  d’Hondt  ziet  het  probleem  van  dit  gebrek  aan  solidariteit  en  spreekt  zich  uit  over  “Grenzen  aan  de  Groei”.  Dat  is  de  titel  van  het  Rapport  van  de  Club  van Rome  van  1973,  dat  de  milieudiscussie  op  wereldschaal  gestart  heeft.  Ik  heb  het  bestuur  van  P21  uitgenodigd  daarover  een  volgende  keer  te  discussiëren,  bijvoorbeeld  voorafgaand  aan  de  Europese  verkiezingen  op  23  mei  2019.  Op  Europees  niveau  speelt  immers  hetzelfde.

Jaargang 12, Nr. 555.