John Ch.M. Jorna

WAARDENGEDREVEN POLITIEK

Toen ik het thema las van het symposium van de Linker Wang bij het dertig jarig bestaan moest ik onmiddellijk denken aan het begrippenpaar “Normen en Waarden”. Tegelijk bedacht ik, dat discussies over waarden maar al te vaak tot verwarring leiden doordat iedereen het begrip ‘waarde’ weer anders definieert. Tjeerd de Jong ziet in waardegedreven politiek het begrip waarde vooral als alles wat waardevol is en dan met name in de natuur. Dat kan ik mij goed voorstellen als je je verbonden voelt met GroenLinks. Maar de verbondenheid met GroenLinks kan naastenliefde evenzeer waardevol noemen In de naam GroenLinks zitten twee waarden opgesloten. De natuur in een brede zin vinden wij heel waardevol. We moeten zuinig zijn op de natuur. De verbondenheid met onze naasten is van groot belang.

In mijn lessen aardrijkskunde ging het om drie kernvragen: Wat? Waar? Waarom daar?  Nederland heeft een wereldhaven Rotterdam. Waar? Bij de monding van de Rijn en de Maas. Waarom daar? Vanwege het belang van dit achterland. Maar er zijn wel meer belangrijke rivieren en bij de monding daarvan ontbreekt een dergelijke belangrijke haven. Het gaat dus niet alleen om de natuur.  In dat stroomgebied heeft de bevolking ook industrie ontwikkeld, die gebruik maakt van de natuurlijke hulpbronnen. Het gaat dus ook om het economisch systeem. De staten in dit stroomgebied hebben afspraken gemaakt om een vrije Rijnvaart. Het gaat dus ook om de politieke systemen  De bevolking zet zich sterk in om kennis te ontwikkelen en die steeds door te  geven. De mensen hebben de opvatting dat er flink gewerkt behoort te worden.

Zulke opvattingen waaraan men het gedrag toetst en beoordeelt noemen wij waarden. Die opvattingen worden vaak omgezet in geboden of verboden, dus in wetgeving, leerplicht bijvoorbeeld of verdragen, internationale afspraken. Je moet dus ook naar de politieke systemen kijken bij verklaringen van de geografische werkelijkheid. Je ziet vaak het politieke systeem als verklarende factor. Al die wetten en regels en instellingen berusten op normen, die het gedrag bepalen en die normen zijn weer afgeleid van de waarden, die ons gedrag bepalen. Die opvattingen zijn soms bepaald door religieuze opvattingen, zoals die in heilige boeken of  overleveringen zijn neergelegd. Wat is goed? Hoe hoort het ?  Wat willen we graag?  Wat zijn onze idealen?  Willen we als individu zo rijk mogelijk worden en vinden we het niet erg als dat ten koste gaat van anderen? Mensen geven daar geheel verschillende antwoorden op en naar gelang die opvattingen verenigen zij zich in politieke partijen. Als die partijen veel succes hebben noemen ze dat vooruitgang oftewel progressie. Zo zijn onze sociale wetten progressief genoemd. Als ze nu  minder steun geven bij ziekte of werkloosheid en de werkgevers minder premie aan sociale verzekeringen kwijt zijn noemen de werkvers dat progressief. Pas dus op met een term als progressieve politiek, want of iets progressief is hangt af van jouw waarden.

We kunnen rustig zeggen, dat alle politiek waardengebonden is en alle politiek progressief. Het ligt er maar aan wat jouw opvattingen zijn ofwel jouw waarden. Tsja, dat is best een beetje pesterig.

14^e Jaargang, Nr. 688.

FAMILIEFEEST

Toen wij wilden trouwen, was de woningnood zeker zo erg als nu. In 1961 waren de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog nog steeds merkbaar. Veel verwoeste woningen en een grote achterstand in de woningbouw. De salarissen in het onderwijs waren erg laag. Zelf een huis kopen zat er niet in en huurwoningen waren zeer schaars. Tegelijk was er nog een enorm tekort aan leerkrachten. Je kreeg vrijstelling van militaire dienst als je baan in het onderwijs had aanvaard. Onderwijzers werden verlokt  met een baan en een huis. Schoolbesturen lobbyden bij woningbouwstichtingen om woningen voor hun leerkrachten. Wij werkten aan een school in Arnhem en die stad had flink onder de oorlog geleden. Het woningtekort was zeer ernstig. Maar eindelijk was er een flat Op 19 oktober 1961 trouwden we voor de wet en op 26 oktober 1961 in de kerk.. Voor ons was dat kerkelijk huwelijk het echte huwelijk. Dus was dat voor ons tweetjes de eigenlijke feestdag.

De burgemeester kwam op bezoek We kregen een felicitatiebrief van ons staatshoofd en zijn vrouw en van de Utrechtse Commissaris van de Koning. Onze zestigjarige huwelijksverjaardag kreeg zo een officieel tintje. Maar we wilden er dit keer geen groot feest van maken met allerlei familieleden, vrienden en kennissen. We wilden het intiemer houden

Het is al jaren traditie, dat we met onze kinderen en kleinkinderen en de aanhang op familieweekend gaan. Steeds weer in een ander deel van het land. In 2015 waren we in Niel bij Kranenburg in Duitsland.  In 2016 bij Barchem in de Achterhoek. In 2017 in Stevensbeek bij Boxmeer en in 2018 in Mechelen aan de Geul en steeds in accomodaties  voor 13 tot 17 personen. Het kunnen er nog meer worden.  In 2020 gooide Corona roet in het eten.

Het leuke is, dat naarmate de kleinkinderen  ouder worden zij zelf met meer initiatieven komen en dat maakt het voor Opa extra boeiend. Zo was een van de programmapunten het maken van lekkere hapjes. Nou, daar kunnen ze wat van. We hadden dit jaar een avond met een verrassing en dat bleek een dropping te zijn eindigend in een van de weinig gelegenheden, die laat nog open zijn. Het was toevallig ook nog “De Nacht van de Nacht” en bewolkt en regenachtig. Wat het er niet gemakkelijker op maakte. Zondagmorgen  werd er gemountainbiked. Het gebied rond Buurse, Zuidwest van Enschede leent zich prima voor al dit soort activiteiten. Toen het een tijd lang hard regende was de bowlingbaan in Enschede bij de hand. Alleen een ding liep door de regen flink in de soep, het maken van een familiefoto door een professionele fotograaf.. Dat gaat alsnog gebeuren , maar nu niet in de natuur. Al met al kijken we terug op een bijzonder fijn en gezellig feest. Tsja en al die overige familie, vrienden en kennissen. Zij zijn altijd van harte welkom. Na dit intieme feest is er voor ons weer veel te vertellen en dan wordt er veel uitgewisseld. Ik wens velen van de bezoekers van dit weblog het bereiken van een leeftijd, waarop je een diamanten feest kunt vieren.

14^e Jaargang, Nr. 687.

POLITICI LUSTEN ER SPEK VAN

Hoe word je Minister van Financiën?  Je zou kunnen denken, dat een goede Minister van Financiën vooral goed op de centjes past.  Geen tekorten op de begroting.  Geen te grote nationale schuld en de bestaande schuld inlossen. Een eerlijke verdeling van het nationale inkomen. Armoede bestrijden.. Eerlijke kansen in het onderwijs. Eerlijke kansen op werk. Daar moet een goede Minister van Financiën samen met bijvoorbeeld een Minister van Sociale Zaken voor zorgen

Waar kijkt men dan naar? Moet je bijvoorbeeld Algemene Economie gestudeerd hebben, liefst samen met sociologie? Moet je werkervaring hebben in de Financiële sector, bijvoorbeeld bij een bank of als accountant? Of moet je als kamerlid financiële zaken als portefeuille hebben gehad of moet je juist bij een vakbond gewerkt hebben?

In de financiële wereld bestaan tal van praktijken, die eigenlijk juist niet als een aanbeveling zouden moeten dienen. Werken met zwart geld. Witwassen van zwart geld. Belasting ontwijken of zelfs ontduiken. Speculeren met aandelen. De koersen van aandelen beïnvloeden. Het blijkt, dat Wopke H. daar flink wat ervaring mee heeft. En ook onze MP is op dit terrein niet brandschoon. Kennelijk worden zulke ervaren figuren binnen bepaalde politieke partijen naar voren geschoven.

Binnen de EU heeft Nederland een zeer slechte naam opgebouwd als belastingparadijs en stond dan ook op een zwarte lijst. Wat rijke figuren aan belasting weten te ontduiken moet door “gewone” mensen worden bijgepast. Een goede Minister van Financiën heeft als speciale taak juist die “gewone” mensen te beschermen. Houdt er maar rekening mee, dat daarvan weinig terecht komt.

Met verbijstering merk ik bij de verkiezingsuitslagen vaak, dat juist die  “gewone” mensen op zulke rechtse partijen stemmen en zo zichzelf benadelen. Wat dat betreft zouden de campagnes best wat agressiever kunnen zijn. Soms ben ik bang, dat er maar weinig politici brandschoon zijn. Het vak is erg leerzaam op financieel terrein en het is bijzonder verleidelijk daarvan geen gebruik te maken. Er zijn tegenwoordig veel journalisten, die er hun vak van maken allerlei kwalijke praktijken op te sporen. Nu maar hopen, dat het goed lukt. En mensen hun artikelen ook lezen en er consequenties aan verbinden.

14^e Jaargang, Nr. 686.

EINDELIJK

Vele jaren geleden was wijlen Kardinaal Simonis in Odijk om het Sacrament van het H. Vormsel toe te dienen, Pastoor Gerard Claessen s.v.d. vroeg of ik mee ging voor het gebruikelijke praatje. De kardinaal toonde zich wat pessimistisch. Ik zei, dat wij de Hongerwinter hadden meegemaakt. Wij zullen niet gemakkelijk eten weg gooien. Als je iets echt gemist hebt, ga je het pas echt waarderen. Tijdens de Corona pandemie konden we niet naar een kerk. Mensen voelden het gemis. Ze hadden nu juist zo’n behoefte aan een kerkdienst. Daarom waren we ook zo blij met meer vrijheid in de kerk, zoals ik vorige week beschreef.

In het Aartsbisdom Utrecht is een groot gebrek aan priesters. En niet alleen daar. De viering van de H. Eucharistie -bij protestanten de Avondmaalsviering – vormt de kern van onze liturgie. Kardinaal Wim Eijk wil dan ook graag dat mensen zoveel mogelijk een Eucharistieviering bijwonen. Hij laat veel kerken aan de eredienst onttrekken en hoopt dat de mensen uit allerlei omringende dorpen naar die ene centrale kerk komen. De mensen wonen liever een kerkdienst in hun eigen kerk bij. Dan kan een diaken of een pastoraal werker m/v voorgaan in een Woord- en Communieviering.. Mensen ontvangen dan de communie in de vorm van een tijdens een eerdere Eucharistieviering geconsacreerde hostie. Een hele troost voor het gemis. Plotseling werden die Woord- en Communievieringen verboden.

In het najaar van 2019 schreef ik daar over op deze plaats heftige commentaren en ik niet alleen De kardinaal kreeg heel wat brieven. Het kerkelijk leven binnen een geloofsgemeenschap speelt zich ter plaatse af. En toen kwam Corona. Je kon niet meer naar de kerk. Het was te gevaarlijk. Je miste maanden lang de Heilige Communie. Door het gemis leerde je veel beter de waarde beseffen. Wij waren al blij toen diakens en pastoraal werkers wel weer mochten voorgaan in een Woord- en Communieviering. En nu plotseling mogen goed toegeruste leken ook weer voorgaan. We mogen weer samen kerk zijn, hier in Odijk en in zoveel andere steden en dorpen.

Dat was vandaag niet de enige reden tot vreugde.. In de gehele wereldkerk startte vandaag  de diocesane fase van de wereldsynode. Een synode is een kerkvergadering. In alle bisdommen buigt men zich de komende twee jaar over de toekomst van de wereldkerk. Niet alleen bisschoppen en priesters praten mee, ook leken mogen volop mee doen. We gaan alles samen doen. We worden een synodale kerk. In Duitsland zijn ze al volop bezig. Ook niet leden van de Katholieke Kerk mogen mee praten.. Paus Franciscus is niet voor niets gekozen. De kardinalen van toen wisten heel goed wat ze deden.

14^e Jaargang, Nr. 685.

EEN BLIJE SFEER

Het was nog te fris om 12 uur na de woord- en communieviering en daarom dronken we binnen in de dagkerk koffie. Na de periode met Corona was het nog niet zo druk geweest. De angst voor een volgende uitbraak was kennelijk wat weggeëbd.. De leden van het koor stonden nog ruim uit elkaar, maar ze waren nu vrijwel volledig. Ondanks de lange periode met weinig koorleden was de klank weer mooi terug. Het zorgde voor een fijne sfeer. Eigenlijk was het de parochiezondag. Een keer per jaar worden alle parochianen in de hoofdkerk uitgenodigd. Gelukkig komen ze niet allemaal, want dan zouden ze nooit in de kleine dorpskerk van Houten passen.

Maar het thema “Van U is de toekomst” gold wel voor de gehele parochie. Dat thema is van toepassing op veel onderwerpen. Natuurlijk allereerst op de toekomst van de parochie. Die omvat acht kerken in de Kromme Rijnstreek. Sommige geloofsgemeenschappen hebben niet veel leden en dus ook niet veel vrijwilligers en niet veel inkomsten. Hun toekomst ligt vooral in samenwerking binnen de grote Paus Johannes XXIII  parochie. De beroepskrachten moeten voor twee keer acht kerken zorgen. Dat gaat met maar zes personen niet best. Dus moeten we wel goed over de toekomst nadenken. We hebben vrijwilligers zien vertrekken, maar er zijn er ook weer bijgekomen. Veel mensen komen nog maar zelden in de kerk, maar ze doen wel mee met de jaarlijkse bijdrage aan de parochie. De kerk, die Odijk zelf gebouwd heeft moet door Odijk in stand worden gehouden door de Actie Kerkbalans en door de collectes tijdens de vieringen. Veel mensen missen contant geld, maar daar wordt een oplossing voor gezocht.

Het gaat niet alleen om de toekomst van de kerk. Het gaat om de gehele samenleving. Hoe houden we de mensenmaatschappij levend? We horen berichten over de almaar duurder wordende energie.. Daardoor worden ook andere producten duurder. Dan is het eigenlijk heel raar, dat mensen niet willen meewerken aan zonnevelden, dat ze geen zonnepanelen op hun dak willen en geen windmolens in het open veld. Snappen ze niet, dat men zo de opwarming van het klimaat wil tegen gaan en daarmee het smelten van ijskappen en de stijging van de zeespiegel? Of snappen ze het best wel, maar willen ze zo stemmen winnen bij de verkiezingen volgend jaar?

Hoe moet het in deze wereld met de vele vluchtelingen? Elke keer komen er weer ergens anders conflicten, waardoor mensen op de vlucht slaan. Als christenen wordt van ons verwacht, dat we mensen in nood helpen. Helaas heeft de kerk in veel landen voor veel narigheid gezorgd. Deze week werd weer bekend hoe vaak er jonge jongens in Frankrijk slachtoffer zijn geworden van misbruik. Al die priesters, die deze misdaden begaan. En och hebben we er vaak nooit iets van gemerkt. Toch is de toekomst niet van deze pedofielen  Dat vraagt waakzaamheid van iedere goedwillende mens. Ben je echt waakzaam als je uit protest de kerk verlaat? Natuurlijk niet, want dan gun je deze misdadigers alle ruimte.

14^e Jaargang, Nr. 684.

WAT HEBBEN VERKIEZINGEN NOG VOOR ZIN?

Politieke partijen vertegenwoordigen in Nederland belangengroepen. De VVD is er voor het bedrijfsleven en de welgestelde burgerij, de mensen met kapitaal. Het CDA ook wel, maar vooral voor de boerenstand en daarmee verwante bedrijvigheid en nog enigszins voor de belangen van de kerken en het bijzonder onderwijs en nog een beetje voor  godsdienstige waarden van ouderen. De PvdA en de SP voor de vakbonders GroenLinks voor ecologische waarden, pacifisme, ontwikkelingswerk. Dan zijn er steeds meer partijen, die zich afzetten tegen buitenlanders. D66  is er voor de intellectuelen, die (nog) niet veel verdienen en voor mensen met seculiere opvattingen. Zo kan ik nog best een tijd doorgaan. Want de politieke versnippering duidt op veel deelbelangen.

Het huidige politieke bestel wordt niet alleen door een sterke versnippering gekenmerkt. Er zijn in onze samenleving ook een vrij groot aantal fundamentele problemen, die dringend om een oplossing vragen. Voor mij is het klimaatprobleem zeer belangrijk. Hier niet om de hittegolven en de daarmee samenhangende bosbranden. In Nederland en andere laag gelegen gebieden zoals koraaleilanden en delta’s kijkt men vooral naar het smelten van gletsjers en ijskappen en de daarmee gepaard gaande zeespiegelstijging. Amerikaanse vastgoedondernemingen beleggen in Nederlandse woningen en drijven zo de prijzen en de huren op. Ze beseffen niet hoe onzeker zo’n belegging op de lange termijn is als half Nederland onder water komt te staan. Daarmee hangt ook samen de energietransitie .Tsja, we moeten echt naar groene stroom en je dan maar verzetten tegen windmolens. Hoe lossen we het tekort aan arbeidskrachten op? Hoe zorgen we voor voldoende gezond voedsel? Er is in Nederland nog steeds een ernstige ongelijkheid. Wat doen we eraan? Er is een fors tekort aan woningen. Daar schreef ik al eerder over.

Politici, die werken aan de kabinetsformatie zouden kunnen bedenken, dat we met al die loeizware problemen in een nationaal kabinet onze krachten zouden moeten bundelen, . Elke partij heeft zo zijn stokpaardjes en op die terreinen veel deskundigheid bijeen gebracht.. De voornaamste deskundigheid van de nu formerende partijen is vooral niet te veel geld uitgeven. Problemen oplossen kost geld aan deskundigen en arbeidskrachten een materialen,. Dan maar liever je ogen sluiten voor al die problemen. Doen straks de historici dat ook? Nee beste Mark en Wopke, die zullen straks een hard oordeel over jullie  vellen. Ik zal dat niet meer meemaken. Jammer, want het is altijd leuk als de geschiedenis je gelijk geeft en als je hoogleraar parlementaire geschiedenis weer eens een lekker cynisch college over Wopke en Mark kunt geven. Vooral niet de krachten bundelen. Vooral jouw partij te schande maken. Wat gaat Petrus straks bij de hemelpoort tegen jou zeggen, Wopke? En Mark, geloof jij eigenlijk aan Petrus bij de hemelpoort? Ik merk er niet zo veel van.

14^e Jaargang, Nr. 683.

IN VEEL LANDEN OVER DE GEHELE WERELD LIJDEN VEEL JONGEREN ERAAN

Avaaz is een van oorsprong Amerikaanse , maar nu mondiale actiegroep, die opkomt voor mensenrechten, milieu, ecologie en klimaat. Soms  zorgen ze door publiciteit, dan weer door juridische stappen en door beïnvloeding van politici hun doelen te bereiken. Zo hebben ze een onderzoek gefinancierd onder jeugd en jongeren in tal van landen over de gehele wereld.  Welke invloed hebben de klimaatveranderingen op het denken en voelen van de jongeren? Duizenden jongeren werden daarover vragen gesteld. De resultaten zijn representatief te noemen voor jongeren over de hele wereld. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat vooral jongeren deelnemen aan demonstraties, klimaatmarsen en juridische processen.

Enkele resultaten. Van de jongeren zegt 45%, dat klimaatangst  hun dagelijks leven beïnvloedt. Hoe ze spelen, eten, , studeren en slapen wordt door de klimaatveranderingen beïnvloed. Van die jongeren vindt 75%, dat de toekomst angstaanjagend is.. In Portugal vindt 81% dit en in de Filippijnen zelfs 92%.  Geen wonder, want daar komen tropische stormen voor met overstromingen verwoeste gebouwen en infrastructuur. Daar is onze toekomst al zichtbaar, net als in het dal van de Ahr in de Duitse Eifel

58% zegt, dat overheden mij en/of toekomstige generaties verraden en 84% zegt, dat hun overheden te weinig doen om een klimaatramp te voorkomen. Van die jongeren vraagt 38% zich af of ze er verstandig aan doen zelf kinderen te krijgen. Wat voor een toekomst zal hun kind straks te wachten staan?  Al sinds 1975 worden er in Nederland minder kinderen geboren om een sterfteoverschot te voorkomen. Dus geen 2,1 kind gemiddeld per vrouw, maar slechts 1,6 à 1,7 gemiddeld per vrouw. Als er niet zoveel immigranten ons land binnen kwamen, zou het aantal inwoners afnemen. Dus zijn er te weinig arbeidskrachten, Er zijn landen in Europa waar nog veel minder kinderen worden geboren.

Anderzijds zijn er ook jongeren, die geen offers willen brengen om de klimaatcrisis tegen te gaan. De noodzakelijke maatregelen kosten veel geld en minder verre vliegreizen maken is niet leuk. Ze stemmen met een gerust hart op een politieke partij van klimaatontkenners. Het is echt ongelooflijk dat er goed ontwikkelde mensen zijn, die rustig beweren, dat er van een klimaatverandering geen sprake is.

Goed wetenschappelijk onderzoek met als resultaat goede publiciteit is dus hard nodig. Het onderwijs moet bij meerdere vakken  er aandacht aan besteden. Uit mijn eigen ervaring weet ik, dat het denken van kinderen  ook gesteund moet worden door hun ouders. Ouders zouden hun kinderen moeten aanmoedigen politiek actief te zijn en aan acties tegen klimaataantasting deel te nemen.

Het was in juli 27 jaar geleden, dat ik het onderwijs met vervroegd pensioen verliet. Ik vertelde bij mijn afscheid dat er toen al kinderen bij mij aanklopten, die zich toen al ongerust maakten over de aantasting van het milieu. Daar zou ons docententeam iet aan moeten doen. De jaren erna kwam er een milieuactie week. Hoeveel scholen schenken gericht aandacht aan die aantasting van ons leefmilieu en hoeveel ouders juichen dat van harte toe?

14^e Jaargang, Nr. 682.

WAT DOEN WE IN VREDESNAAM?

Elk jaar is er in de derde week van september de Vredesweek. We staan een week lang stil bij het thema Vrede. We, dat zijn de vele kerkgenootschappen in Nederland, waarbij de interkerkelijke vredesbeweging Pax een leidende rol speelt. Pax is ontstaan door het samengaan van de Rooms-katholieke vredesbeweging Pax Christi en het voornamelijk Protestante Interkerkelijk Vredesberaad, IKV. Op allerlei plaatsen in Nederland zijn er bijeenkomsten en in de weekendliturgieën wordt eveneens aandacht aan het thema Vrede gegeven.

Hier in Odijk was er zoals elk jaar een oecumenische kerkelijke viering en daarbij werd nadrukkelijk de vraag gesteld of de enorme verdeeldheid onder de volgelingen van Jezus van Nazareth wel in overeenstemming is met ons streven naar vrede. Zouden we niet veel meer moeten werken aan een samengaan van al die christelijke kerken? En zijn we er dan, mocht dat ooit lukken? Neen, want er zijn veel meer godsdiensten. We moeten ook streven naar een goede relatie met Joden, Islamieten, Boeddhisten en Hindoes en andere godsdiensten. Al die leiders van christelijke kerken en van al die andere godsdiensten zouden best zich wat meer kunnen inspannen om tot meer verbondenheid te komen.

En wij gewone gelovigen? Boeit het thema ons? Streven we naar goede relaties met mensen uit ons dorp of onze wijk, die lid zijn van andere kerken? Of hebben we stiekem toch een beetje de pest aan die anderen?

Intussen spraken het zich christelijk noemende CDA en twee hoofdzakelijk seculiere liberale partijen VVD en D66 op het landgoed De Zwaluwenberg bij Hollandse Rading over de kabinetsformatie. Ze concludeerden, dat een minderheidskabinet niet wenselijk was. Komen ze deze week verder? Wat doen al die politieke partijen in vredesnaam?

Inmiddels zijn we bijna twee generaties verder na de enorme demonstraties tegen de kernwapens van begin jaren tachtig in de vorige eeuw. Moeten we nog bang zijn voor een oorlog met kernwapens. Een van de risico’s van kernwapens is, dat ze in handen van een onstabiele regeringsleider tot ongelukken zouden kunnen leiden. Trump is niet bepaald een voorbeeld van psychische stabiliteit en hij was nauwelijks op de hoogte van de effecten van kernwapens. China dacht , dat hij een oorlog wilde beginnen. Een Amerikaanse generaal moest zijn Chinese collega bellen om hem gerusg t te stellen. Waarom zijn kernwapens in vredesnaam niet al lang verboden? Er zijn boekenvol geschreven over de verschrikkingen van een kernoorlog.

Dan zijn er nog de vele lokale conflicten zoals in Jemen, Syrië en Irak, Mali, Ethiopië, Zuid-Soedan, Somalië, Mozambique, het Noorden van Nigeria en Gaza. We leven bepaald niet in een vreedzame wereld. Anderzijds. In Afrika zijn er heel wat landen, waar het allemaal uitstekend gaat. Als dat besef niet bij je leeft, kun je zo gemakkelijk de moed verliezen.

Er is nog steeds veel werk aan de winkel. We moeten er keihard aan werken en staatshoofden en rebellenleiders oproepen in Vredesnaam eens op te houden met al die gewapende conflicten. Aan wapenfabrikanten en wapenhandelaren en aan aandeelhouders van hun bedrijven moeten we steeds weer de vraag stellen waar ze in vredesnaam met bezig zijn.

Morgenavond ga ik weer naar de traditionele avond van onze Bunnikse “Coalitie voor de Mensenrechten” in ons Gemeentehuis in Odijk. Komt u ook?

14^e Jaargang, Nr. 681.