John Ch.M. Jorna

EEN VOORLOPIG COMMENTAAR

We waren op de uitslagenavond en tijdens het wachten op de uitslagen liep ik wat rond en maakte met deze en gene een praatje. Er waren groepjes van de diverse partijen, mensen van het gemeentebestuur zoals de burgemeester, belangstellenden en mensen van de media. We werden ruimschoots van drank en hapjes voorzien. Het was dus best gezellig

Waar iedereen voor kwam was uiteraard de voorlopige uitslag met aantal geldige stemmen per partij en de daarmee verkregen raadszetels. Er was maar één restzetel en die ging naar het CDA. Ik kwam voor lijst 1 van P21. Die P staat voor Perspectief, namelijk op de 21^ste eeuw, want we kwamen in 1998 als partij in de Raad. Inmiddels zitten we er dus 24 jaar in en deze partij biedt de gehele 21^ste eeuw Perspectief. We wilden eens een ander woord dan bijvoorbeeld progressief, want zelfs de afbraak van het Sociaal Stelsel wordt door de VVD progressief genoemd. Het is een inhoudloos woord geworden. Ik meld het maar even, want deze avond moest ik het weer aan een betrokken iemand uitleggen. P21 behaalde 2923 geldige stemmen ofwel 36,46%. Dat leverde de partij zes zetels op, een winst van één zetel, maar vergeleken met de vorige uitslag van 8 zetels een verlies van 2. Van de 3 die ons ontstolen zijn hebben we er in ieder geval al vast één weer terug.

Het CDA verkreeg 2023 geldige stemmen, 25,6% en daarmee vier zetels plus de restzetel en komt dus met vijf mensen in de Bunnikse Raad. Ik ontmoette drie stevige CDA-mannen en vroeg ze wie van hen wel eens gehoord had van de encycliek Laudate si  van paus Franciscus. Ik merkte opnieuw hoe onbekend die encycliek over het Behoud van de Schepping en de bestrijding van de Armoede in de wereld bij CDA-leden is. Helaas kun je dat bij hun programma en hun politiek handelen ook merken. Wat opviel was dat het CDA het erg goed deed in Werkhoven en vooral bij de uitslagen van de maandag en dinsdag met een oververtegenwoordiging van oudere kiezers.

Lijst 3 van D66 liet dit keer bepaald geen Kaag-effect zien. Met 1494 stemmen of 18,6% eindigden ze als vierde, maar nog wel met drie zetels. Misschien konden de kiezers het niet zo waarderen, dat een R. Hallo op de lijst stond, die P21 in de steek had gelaten. Als Alie Dekker weer wethouder wordt, komt hij alsnog in de raad.

Dan blijven er van de zeventien Bunnikse raadszetels nog drie over voor de VVD me 1547 geldige stemmen , 17,3%. Het blijkt nu, dat D66 en VVD apart het beter doen dan hun gezamenlijk optreden als de Liberalen. Dat is waarschijnlijk ook het Kaag-effect bij D66.

Met deze voorlopige zetelverdeling is coalitievorming waarschijnlijk niet moeilijk. Als D66 en VVD net uit elkaar zijn is een coalitie met die beide partijen niet zo waarschijnlijk. Dus zal er niet gemakkelijk een coalitie komen van CDA, VVD en D66. Maar P21 kan met elke partij tot een meerderheid komen. Als we voor 2030 energiezelfvoorzienend willen zijn moeten er voor 2030 windmolens geplaatst zijn. VVD en CDA willen dat nu nog niet. Zonder windmolens lukt het niet. Met alleen zon-energie komen we er niet.Minstens vier wintermaanden levert de zon te weinig elektriciteit. Voor 2030 is een andere energiebron niet te realiseren Een kerncentrale bouwen duurt tien tot vijftien jaar. Geen enkele commerciële partij begint er aan, want kernenergie kan niet concurreren met de wind. Weliswaar zijn de kerncentrales veel veiliger geworden, maar als er iets mis gaat krijg je toch een vreselijke ramp. Niet voor niets wil Duitsland ervan af. Ik heb al eerder uitgelegd, waarom we van gas- of kolen gestookte centrales af moeten. Die geven een zodanige opwarming van het wereldklimaat en dus een te sterke zeespiegelstijging, dat het risico voor ons lage landje te groot wordt. Wie CDA of VVD stemt snapt dat kennelijk niet.

Mijn conclusie op grond van deze voorlopige uitslag is, dat een voortzetting van de coalitie van P21 met D66 het meest voor de hand ligt. Morgen komt de definitieve uitslag. Dan wordt ook het aantal stemmen per kandidaat bekend. Ik ben heel benieuwd hoeveel voorkeurstemmen mijn vrouw voor P21 heeft binnengehaald. De kiesdeler 472 zal ze niet gehaald hebben.

15^e Jaargang, Nr. 705.

EEN TERECHTE NUMMER 1

Ik werd geboren in 1957, midden in de tijd van de wederopbouw, in katholiek Eindhoven. Mijn vader werkte als journalist voor het Eindhovens Dagblad en mijn moeder was directiesecretaresse bij Philips tot ze na haar trouwen haar baan moest opgeven. Beider leven was getekend door de oorlog. Hun toekomstverwachtingen werden er door gefnuikt, want in en na de oorlog kon er weinig. Dus geen studie, geen conservatorium. Het heeft ze wel gemaakt tot hartstochtelijke democraten: nooit meer dictatuur. Mijn vader PvdA-er, mijn moeder VVD-er. Het huwelijk heeft ook geen stand gehouden. Ons moeder is begin jaren zeventig de gemeentelijke politiek ingegaan, werd raadslid en later wethouder van cultuur in Eindhoven. Zij heeft mij keer op keer gezegd dat er geen belangrijkere en mooiere uiting van politiek is dan de lokale: die gaat over de mensen die je op straat, in de winkel, op het sportveld, in het koor, tegenkomt, jouw medeburgers. En ze heeft me doordrenkt van de gedachte dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor de samenleving, door actief te worden in het verenigingsleven, of de politiek.

De generatie van mijn ouders wist een ding. Hun kinderen moesten het beter krijgen dan zij, en daar was een duidelijke weg voor: leren, leren en leren, liefst aan de universiteit, en daarna een vaste baan, bij voorkeur in het onderwijs of elders bij de overheid. Onze ouders waren getekend door de crisisjaren van de jaren dertig, waarin bedrijven massaal werknemers loosden, de werkloosheid en armoede enorm waren, en een betrekking bij de overheid de enige garantie op een veilig bestaan bood.

Ik ging naar het Augustinianum, het gymnasium waar ook Dries van Agt en Hans Gruyters hun middelbare school doorliepen. In hun tijd werd het Augustinianum nog uitsluitend door jongens bezocht, toen ik er in 1969 binnenstapte was het net een gemengde school geworden. De taakopvatting van onderwijs – ik ben een Mammoetkind – was anders dan nu. Op school werd cognitieve kennis bijgebracht, aan maatschappelijke vorming werd nauwelijks gedaan, evenmin aan godsdienst, wat voor een katholieke augustijner school toch apart was. Die geestelijke en humane vorming werd overgelaten aan het leven buiten de school, in de eerste plaats aan de ouders.

Na de middelbare school heb ik in Utrecht, Amsterdam en Lecce (in Italië) oude geschiedenis en archeologie gestudeerd. Na het doctoraal bevonden Nederland en ik ons midden in de crisis van de jaren tachtig. Ik heb in mijn levensonderhoud voorzien als vertaler, daarna tekstschrijver, en uiteindelijk als communicatieadviseur, met een eigen bedrijf. In 1998 ben ik overgestapt naar de boekenuitgeverij, en daarin werk ik nog steeds, als uitgever van Wereldbibliotheek, de uitgeverij die Leo Simons in 1905 oprichtte om het volk te verheffen.

Mijn vrouw Myrthe en ik kwamen in 2008 in Bunnik wonen. Onze dochter Feline was toen 4. Ze ging naar de Anne Frankschool, waarvan ik MR-voorzitter ben geweest. Myrthe stierf in 2018, Feline is nu 17.

Op de laatste verjaardag van Myrthe in september 2017 gaf ik weer eens af op de Bunniks politiek, waarop Alex Kaat, toen bestuurslid van P21, zei: “Als je het zo goed weet, waarom doe je het dan niet zelf?”. Dat trof doel, want ons moeder had hetzelfde gezegd, veertig jaar eerder, toen ik me weer eens kwaad maakte op wat er politiek in Eindhoven mis was. Dus heb ik me kandidaat gesteld voor de verkiezingen van 2018 en kwam ik in november 2019 in de Raad. Ik moest wel lid worden van P21. Mijn derde politieke partij, na D66 waarvan ik lid was in de jaren ‘70, de PvdA, waarvan ik ergens in het eerste decennium van deze eeuw lid was.

Politiek is heel anders dan wat ik eerder deed, een bedrijf besturen, een opgraving leiden, een koor en een MR voorzitten. Er zijn geen gezagsverhouding, er is geen hiërarchie. Mijn mening voor een andere. Dat vond en vind ik ongemeen spannend, je moet anders omgaan met mensen, met meningsverschillen, het vereist een totale herbezinning op je eigen gedrag. En dat moet je leren.

Wat me in de ruime twee jaar die ik nu Raadslid ben, heel duidelijk is geworden, is dat al het persoonlijke politiek is, en al het politieke persoonlijk. Als de menselijke verhoudingen goed zijn, krijg je iets voor elkaar, in de fractie, in de Raad, met het College, met de buurtverenigingen, met actiegroepen, met burgerinitiatieven. En hoe je dat doet? De ander respecteren, luisteren, vragen, samen aan iets werken, en heel veel lol maken. Dan krijg je ook iets terug voor de vele, vele uren die je erin steekt.

Een mooi voorbeeld van waartoe zo’n houding kan leiden, was de kennismakingsbijeenkomst die Samen Werken aan een Veilig, Leefbaar en Bewust Werkhoven op 1 maart had georganiseerd. Daar presenteerden vier zeer gemotiveerde, goed voorbereide en enthousiaste vertegenwoordigers van dit burgerinitiatief hun ideeën en plannen voor wat zij als toekomst van Werkhoven zien. Ik zag daar meteen een gouden kans in om een andere vorm van burgerparticipatie uit te proberen, een waarbij de burger het initiatief neemt, en de gemeente helpt om dat initiatief tot werkelijkheid te maken. Dat is ook in het belang van de gemeente, want die is structureel onderbemenst door alle taken die de landelijke overheid in het tuintje van de lokale overheid heeft gekieperd, zonder er adequate financiering bij te leveren. Het is ons vaste voornemen deze pilot gestalte te geven in de komende Raadsperiode.

Wat daarin nog op ons afkomt, ik weet het niet. In ieder geval de energietransitie, en dat betekent keuzes maken voor duurzame energieopwekking. Wij hopen dat de andere fracties in de komende Raad realistisch worden, en willen meewerken aan een beredeneerde klimaatstrategie, die geen enkele vorm van opwekking bij voorbaat uitsluit. Ook hoop ik dat de nieuwe Raad op beredeneerde wijze wil omgaan met de woningbouwopgave. Want huizen bouwen zonder oplossingen te vinden voor mobiliteit, leefbaarheid, groen, dat is een heilloze weg. Dit dossier gaat me na aan het hart, ik heb me er de voorbije twee-en-een-half jaar in vastgebeten. En dat zal ik de komende vier jaar blijven doen.

Koen van Gulik

15^e jaargang, Nr. 704, Gastschrijver

EEN LEVEN ALS VOORBEREIDING OP HET RAADSLIDMAATSCHAO

Ik ben in Engeland geboren en groeide op in een klein plattelandsdorp in het noorden van Engeland, op ongeveer 10 km afstand van de stad Leeds. Mijn basisschool was een kleine dorpsschool met ongeveer 60 leerlingen en voor de middelbare school ging ik met de bus naar een groter dorp een paar kilometer verderop. Met uitzondering van het feit dat er nauwelijks werd gefietst, zie ik veel overeenkomsten met kinderen die in Werkhoven, een dorp ongeveer net zo groot als mijn geboortedorp, opgroeien!

Na mijn schooltijd verhuisde ik naar het zuiden van Engeland om te gaan studeren. Ik heb vier jaar lang ‘Civil Engineering’ (Civiele Techniek) gestudeerd. Hiermee studeer je niet alleen technische vakken maar ga je ook in op de maatschappelijke kanten van infrastructuurprojecten. Je bouwt namelijk niet ‘om te bouwen’ maar om aan een maatschappelijke behoefte te voldoen. Een grote meerderheid van projecten op het gebied van civiele techniek (weg- en waterbouwkunde) zijn betaald met gemeenschapsgeld en als ingenieur ben je niet alleen verantwoordelijk voor de technische uitvoering maar dien je ook het publieke belang.

Ik heb daarna 20 jaar lang bij een ingenieursbureau gewerkt. Een boeiende en afwisselende tijd waarin ik niet alleen in Engeland heb gewoond en gewerkt maar ook in Turkije, enkele landen in Azië en vanaf het jaar 2000 in Nederland. Op grote infrastructuurprojecten ben je altijd onderdeel van een team met veel verschillende mensen die allemaal een eigen rol spelen, maar met een gezamenlijk doel. En je doel is er voor de lange termijn, om verbeteringen aan te brengen.

Ik ben getrouwd met een Nederlander, en ben zelf Nederlander geworden. Na de geboorte van onze zoon ben ik minder gaan werken, en heb daarna gekozen mijn betaalde baan in te ruilen voor vrijwilligerswerk.

In Bunnik heb ik veel gedaan voor de speel-o-theek en de tweedehands kinderkledingbeurzen. Ik zat in het bestuur van een sportvereniging en ook in het bestuur van de Vrienden van Fort bij Rijnauwen, waar ik me heb ingezet voor meer schoolbezoeken aan het fort. Ik ben één van de initiatiefnemers voor het ‘50-dingenboek’: een boek afgestemd op onze eigen gemeente met daarin 50 eenvoudige activiteiten die kinderen kunnen doen om ze meer in contact te brengen met de natuur in hun eigen omgeving. Het project loopt nu 8 jaar en het boek delen wij nog steeds ieder jaar gratis uit aan alle kinderen in groep 3 van de basisscholen in de gemeente. Ik heb twaalf andere gemeenten ook ondersteund in het maken van een eigen ‘50-dingenboek’ gebaseerd op dat van Bunnik. Verder werk ik twee dagen in de week als vrijwilliger bij de afdeling mensenrechteneducatie van Amnesty International in Amsterdam.

Wij zijn thuis al jaren bezig met het inrichten van onze levens op een duurzame manier. Wij eten geen vlees, wij gaan met de trein op vakantie, wij hebben geen eigen auto, wij hebben zonnepanelen op het dak enz. Voor ons is het vanzelfsprekend om dit te doen: wij hebben één aarde en wij moeten het hier samen doen, ook op sociaal domein. Maar ik heb er alle begrip voor dat dit voor sommige anderen minder vanzelfsprekend, of gewoon niet mogelijk, is. Het is beperkt wat je van individuen kunt verwachten. En daarom vind ik dat de overheid meer verantwoordelijkheid moet nemen. Nadrukkelijk niet om individuen te dwingen om te veranderen, maar om een duidelijke koers uit te stippelen en ervoor te zorgen dat de veranderingen op een rechtvaardige manier gebeuren. Zo ben ik de (lokale) politiek ingerold: omdat dit in mijn ogen onvoldoende is gebeurd de afgelopen jaren.

Door me de afgelopen maanden verder te verdiepen in de lokale politiek in de gemeente Bunnik is mijn interesse nu veel breder dan ‘alleen’ de duurzaamheidskwesties. Alles wat speelt op lokaal niveau heeft impact op de levens van de inwoners van de gemeente. Ik hou me helemaal niet bezig met de man/vrouw verhouding in de raad: als P21-kandidaat ben ik onderdeel van een team van mensen met diverse interesses, die allemaal een eigen inbreng hebben (en gaan hebben) en die sterk gemotiveerd zijn de gemeente een stuk groener en een stuk socialer te maken! Ik voel me bevoorrecht om daar onderdeel van uit te gaan maken. 

15e Jaargang, Nr.703.

. 

 DE JONGSTE KANDIDAAT VOOR DE P21-FRACTIE

Ik ben Rob van Mourik,  geboren op 5 juli 2001 in Utrecht. Ik heb mijn hele jeugd met veel plezier in de gemeente Bunnik gewoond met mijn ouders; Bert en Suzanne en mijn zus. Mijn ouders hebben mij altijd goed geholpen met mijn schoolwerk en opleiding door mij te helpen bij het leren van woordjes frans of het maken van wiskunde. Mijn basisschooltijd heb ik doorgebracht op de Barbaraschool in Bunnik, waarna ik op De Breul in Zeist mijn middelbare schoolopleiding op het VWO volgde. Politiek is niet vaak een onderwerp geweest in ons huis. De interesse in politieke ontwikkelingen was bij mijn ouders niet groot.

Ik heb mijn politieke interesse ontwikkeld door zelf met mijn vrienden over het dagelijks nieuws te praten en hier over te ‘debatteren’. Dit debatteren vond ik zo leuk dat ik zelf ook naar feiten over bepaalde politieke besluiten ging zoeken. Soms ging dit misschien iets te ver aangezien mijn ouders wel eens zeiden dat ik van ieder gesprek een debat wilde maken.

 Ik heb tijdens mijn schooltijd een aantal sporten geprobeerd zoals voetbal en tennis. Deze heb ik tot mijn middelbare schooltijd gedaan waarna ik ben begonnen met wielrennen. Dit wielrennen doe ik nog steeds met veel plezier. Ik vind dit fietsen een geweldige activiteit om je hoofd even leeg te maken.

Nu studeer ik Economie en Bedrijfseconomie aan de Radboud universiteit in Nijmegen. Het lijkt misschien wat onpraktisch om te studeren in Nijmegen en te wonen in Bunnik, echter kan ik deze twee zaken goed combineren. Het reizen is voor mij de laatste tijd sowieso niet echt een probleem geweest wegens de uitbraak van Covid-19.

Ik wil later graag mijn interesse in politiek en economie combineren door bij een internationale organisatie te werken. Ik wil in mijn werk een verschil maken door de wereld een klein stukje te verbeteren, banen bij een vakbond of bij de overheid die mij helpen om dit doel te bereiken door bijvoorbeeld werksituaties te verbeteren zie ik om deze reden ook zeker zitten. Ik probeer mij te specialiseren op het beleid economisch vlak, hierdoor volg ik minder bedrijfseconomische vakken en meer politiek georiënteerde vakken, de kans op een baan als economisch adviseur bij een bedrijf wordt hierdoor wel iets kleiner.

Tijdens mijn studie worden veel onderwerpen besproken die op dit moment relevant zijn. Bij veel van deze onderwerpen worden ook politieke en morele discussies gevoerd. Als wij de oorzaken en gevolgen van de economische crisis van 2007-2008 bespreken wordt ook de moraliteit en juistheid van bepaalde handelingen besproken. In het eerste jaar volgen wij zelfs een vak genaamd Bedrijfsethiek waarin ethische dilemma’s voor bedrijven en economen centraal staan. Echter worden ethische discussies meestal vermeden door professoren aangezien economen geen experts zijn op het ethisch vlak. Ik vind het goed dat politieke en ethische discussies zo veel mogelijk vermeden worden op mijn studie, dit geeft de studenten ook een kans onafhankelijk een mening te vormen over deze onderwerpen zonder invloed van buitenaf.

Nadat ik een tijdje bij fractiegesprekken en bijeenkomsten heb mogen meepraten is mij eind vorig jaar het fractieassistentschap aangeboden. Omdat ik graag meer wilde betekenen voor de partij heb ik dit voorstel aangenomen. Sinds oktober ben ik fractie assistent van P21 waardoor ik nu ook in mag spreken in open huizen. Ik heb ontzettend genoten van het werk als fractie assistent. De ervaring die ik heb opgedaan door verdere samenwerking met de raadsleden van P21 en de inspreekmogelijkheden in het open huis kan mij goed van pas komen in de volgende raadsperiode.

Ik ben lid van de landelijke PvdA. Echter vind ik het mooi dat wij als de PvdA kunnen coöpereren met GroenLinks en onafhankelijken om meer gedaan te krijgen in Bunnik. Ik ben echter niet actief op evenementen en bijeenkomsten aangezien ik echt via de gemeentelijke politiek mijn stem wil laten horen en daarna pas over vervolgstappen na wil denken.

Als laatste is het toch belangrijk om iets te melden over de huidige situatie in Oekraïne. Natuurlijk vind ik de acties van  Poetin en zijn regime verschrikkelijk en totalitair. Zelfs in de VN veiligheidsraad was Rusland de enige stem tegen de algemene afkeuring van deze inval. De democratie in Oekraïne mag niet op deze manier omver geworpen worden. Indien er een landelijk protest komt tegen de acties van Poetin overweeg ik zeker om hier aan mee te doen. Echter denk ik dat reëel gezien een protest in Nederland geen verschil gaat maken in dit conflict en begrijp ik dat directe militaire interventie een moeilijke stap is voor de NAVO vanwege de kans op escalatie op wereldwijde schaal.

15^e Jaargang, Nr. 702, gastschrijver.

HOE DEED GROENLINKS HET IN DE DRIE DORPEN bUNNIK, ODIJK EN WERKHOVEN?

Twee weken geleden heb ik al geprobeerd de slechte uitslag voor GroenLinks te verklaren. Eigenlijk geldt die verklaring ook voor de gemeente Bunnik. De mensen willen dat alles eindelijk weer normaal wordt en GroenLinks wil alles veranderen. Zo krijg je nooit rust. Tegen windmolens wordt stemming gemaakt en juist GroenLinks is een groot voorstander. Er is strategisch gestemd. De verwante partij D66 moest een flink tegenwicht kunnen vormen tegen de macht van de VVD. Sinds afgelopen week weten we hoe hard dat nodig is. Er was een hoge opkomst en dan heb je veel meer stemmen nodig voor een zetel. Wellicht heeft Volt stemmen bij GroenLinks weggesnoept.

De drie dorpen verschillen nogal van elkaar. In Odijk en Werkhoven is later gebouwd en daarbij ook sociale huurwoningen. We vermoeden, dat daar mensen uit Utrecht in zijn gaan wonen met een rechtsere houding. Bunnik ligt het dichtst bij het Utrechtse Science Park, zoals het Universiteitscentrum de Uithof tegenwoordig genoemd wil worden. GroenLinks is een partij, die veel intellectuelen trekt. Van de GroenLinksstemmers stemde ruim zestig procent in een stembureau in Bunnik, nog geen kwart in Odijk en nog geen 10 procent in Werkhoven. Dan waren er ook nog veel mensen, die per brief stemden en daarvan weten we de woonplaats niet. Het stembureau in de Nicolaaskerk in Odijk ligt het dichtst bij de nieuwere Noordelijk gelegen wijken. Dat merkte je aan het hoge percentage rechtse stemmen. Werkhoven is in meerdere opzichten een wat conservatiever dorp, waar een partij als GroenLinks minder aanhang heeft.

Er kon door zeventigplussers ook op maandag en dinsdag en per post gestemd worden. Dat biedt de mogelijkheid het stemgedrag van deze oudere kiezers te vergelijken met het gemiddelde. Bij 50+, het CDA, de Christen Unie, de Partij van de Arbeid en de SP ligt de aanhang van de ouderen boven de 40%. GroenLinks trekt minder dan 20% ouderen. Als de kiezers GroenLinks trouw blijven is die jonge aanhang een voordeel.

Er waren drie extreem rechtse partijen actief. Samen trokken ze 10% van de kiezers. Het geeft mij een naar gevoel. Ik voel me minder vrij in het uiten van mijn mening. Tot nu toe is er niets naars gebeurd, moet ik erbij zeggen. Onder ouderen heeft extreem rechts geen bijzonder hoge aanhang.

Hebben deze verkiezingen betekenis voor de gemeenteraadsverkiezingen? Ik denk van niet .Slechts drie partijen deden mee: Perspectief 21 met acht zetels, het CDA met vijf en de Liberalen met vier zetels van de zeventien raadszetels. D66 heeft al gezegd aan de volgende raadsverkiezingen zelfstandig mee te doen. De VVD in het Bunnikse lijkt af en toe nogal te verrechtsen, maar met hun vechten tegen windmolens kunnen ze wellicht zetels binnen halen.. Perspectief 21 draagt al meerdere raadsperioden bestuursverantwoordelijkheid en je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Het wordt spannend of we die acht zetels vast kunnen houden. Het CDA krijgt er de stemmen van CU en SGP bij. Er zitten ook progressievere mensen in hun fractie. D66 zal het op eigen kracht best goed doen.

GroenLinks en P21 zullen wat meer weerwoord moeten geven en daarbij de publiciteit in ’t Groentje ofwel het Bunniks Nieuws niet moeten schuwen. Ik merk, dat mensen de opwarmingproblematiek niet goed door hebben. Het gaat om het versterkte broeikaseffect door steenkool, aardolie en aardgas te verbranden. Daarom dus zonnepanelen en windmolens. De stijging van de gemiddelde temperatuur zorgt voor het smelten van gletsjers en ijskappen. Daardoor stijgt de zeespiegel .Kunnen we dan laag Nederland nog droog houden? Als de VVD antiwindmolenpropaganda bedrijft zijn ze niet zo eerlijk het hele verhaal te vertellen. De VVD is een gevaar voor onze kleinkinderen. Die dreigen klimaatvluchtelingen te worden. Dus geef tegengas!

14^e Jaargang, Nr. 660.

WN EEN EX-WETHOUDER ALS PROJECTONTWIKKELAAR

In het dorp Bunnik zijn de gemoederen hevig verhit rond het Plan Hoenderik. Het gaat om de bouw van ruim veertig woningen dichtbij de Kromme Rijn en als zogenaamde compensatie de bouw van “nieuwe natuur” in een soortenrijk stuk grasland. De Raad werd gevraagd om kaders vast te stellen voor dit plan. P21 was tegen omdat door het ontbreken van een landschapsvisie het niet mogelijk was de kaders echt te beoordelen. Het CDA was tegen omdat er in het tot nu toe verlopen proces nooit een besluit door de Raad was genomen. Alles ging zo’n beetje onderhands. Met tien van de zeventien raadszetels werd het voorstel verworpen.

Het viel te verwachten, dat de plannen op veel kritiek zouden stuiten van de Bunnikse burgerij. Het gaat om een prachtig gebied langs de Kromme Rijn en binnen de kringen van het Waterliniefort bij Rhijnauwen. Langs de rivier loopt het Jaagpad en daarover loopt de Kromme Rijnwandelroute Utrecht-Wijk bij Duurstede. Ook de lokale bevolking wandelt er graag. De Kromme Rijn is ook een ecologische verbindingszone. Door de aanleg van natuurvriendelijke oevers is die tussen Kasteel Beverweerd en de A12 versterkt. De woningbouw zou daar natuurvriendelijke oevers vrijwel onmogelijk maken. Dus is een visie op dit gebied echt nodig. Bij het ontwikkelen van zo’n visie kan de bevolking een bijdrage leveren. Uiteraard zitten de plannenmakerdaar niet op te wachten.

In de afgelopen jaren werd er door het College rustig verder gewerkt. De Raad kreeg rapporten en die werden voor kennisgeving aangenomen. Als je tegen was kon dat gemeld worden. Er werd NOOIT een besluit van de Raad gevraagd. Het lijkt een verkeerde interpretatie van het duaal stelsel. Weliswaar wordt in het duaal stelsel veel aan het College overgelaten, maar niet het College maar de Raad neemt de besluiten. De bevolking kan daartegen bezwaar maken. Het maar wat aanrommelen zonder enige openbaarheid wordt door de huidige Raad niet geaccepteerd. De afsplitsing van P21 had het in het verleden goed gevonden en wilde het nu ook accepteren. De Liberalen hebben altijd al weinig oog voor de schoonheid van de natuur. Grond is er om er geld mee te verdienen.

In de hele affaire speelt nog het feit, dat een vroegere wethouder als projectontwikkelaar namens de eigenaren van de grond optreedt. Hij beschikt over veel kennis en daarbij ook vertrouwelijke informatie. Die is nu juist niet bestemd voor projectontwikkelaars. Hij heeft uiteraard nog enig gezag bij de ambtenaren van de gemeente. Hij heeft een enorm netwerk op kunnen bouwen tijdens zijn periode als wethouder. Hij heeft in zijn tijd problemen opgelost en daarmee veel sympathie verworven. Tegelijk zijn het allemaal redenen om in je vroegere werkgemeente niet als projectontwikkelaar te gaan werken. Dan vraag je erom, dat mensen gaan twijfelen aan je integriteit. Eigenlijk zou het verboden moeten worden. Evengoed kan ik mij voorstellen, dat hij voor zijn eigen gevoel heel nuttig werk verricht, waardoor woningzoekenden worden geholpen. De bewoners zouden mij dankbaar moeten zijn, denkt hij wellicht. Het is een probleem, dat op alle niveaus speelt; in de EU, op landelijk provinciaal en gemeentelijk niveau. Het vraagt om goede regelgeving.

Hoe nu verder? De gemeente Bunnik heeft weliswaar voor de regio een bouwopdracht, maar heeft tevens tot taak om alle unieke delen van het Kromme Rijnlandschap tegen aantasting te beschermen. Die twee taken zijn in zekere mate tegenstrijdig. Daarom lijkt mij voor het College maar één weg mogelijk. Een open en respectvolle samenwerking met de Raad om er samen uit te komen. Daarbij past een goed gekozen volgorde van werkzaamheden: Onderzoek, ontwikkeling van een gebiedsvisie, inspraak, besluitvorming over de gebiedsvisie. Pas daarna eventuele ontwikkeling van woningbouwplannen in sommige delen van de gemeente. Ik ben benieuwd.

13^e Jaargang, Nr. 639.

AFDELINGEN LANDELIJKE PARTIJEN RICHTTEN SUCCESRIJKE LOKALE PARTIJEN OP

De gemeente Bunnik is uitzonderlijk. Er deden slechts drie partijen mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Toch telt de gemeente ruim 15.000 inwoners en dus zijn er zeventienraadszetels te vergeven. In 1998 deed Perspectief 21 voor het eerst mee en haalde vier zetels. GroenLinks en de Partij van de Arbeid hebben die lokale partij samen opgericht. Ook mensen die geen lid zijn van een landelijke partij kunnen lid worden. Vervolgens groeide het aantal zetels naar vijf, zes en zeven en daalde vier jaar geleden naar zes. Nu scoort P21 onverwacht 8 zetels. De andere lokale partij De Liberalen van D66 en de VVD daalde van vijf naar vier. Het CDA steeg van vier naar vijf. Jarenlange oppositie werd beloond. Eigenlijk kun je ook het CDA als een lokale partij zien, want waarschijnlijk stemmen veel sympathisanten van de CU en de SGP op het CDA. Zo krijgt P21 stemmen van SP-ers en mensen van de Partij van de Dieren.

Wij van P21 hoopten op tenminste zeven zetels. Er waren immers twee zetels meer te verdelen. Het werden er acht. Bij andere verkiezingen doet GroenLinks het in Bunnik bijna altijd goed en zit in de landelijke toptien qua percentage GroenLinks stemmen. De gemeente telt veel hoog opgeleiden. We flyeren altijd actief. Nu hebben we vooral geprofiteerd van de landelijke boost van GroenLinks. De negatieve stemming naar de Partij van de Arbeid werkt minder door, want we varen onder de vlag van P21. Toch denk ik, dat het ook met ons plaatselijke beleid te maken heeft. Voldoende geld voor de zorg. behoorlijke verkeersvoorzieningen, ook openbaar vervoer, weinig werkloosheid, dus minder ontevredenheid, voorzichtige ruimtelijke ordening, dus niet zo maar overal bouwen en wegen aanleggen en als er al mensen boos zijn het probleem toch netjes oplossen. Natuurlijk blijven mensen boos en willen ze alle groen handhaven. Nu blijkt, dat een grote groep kiezers de redelijkheid accepteert. Mensen willen dat er gebouwd wordt en dat er redelijke prjzen gevraagd worden. Dan kan er groen verdwijnen en wordt hoogbouw tot vier woonlagen geaccepteerd. We moeten doorgaan met het goed uitleggen van ons beleid. We moeten de burgers aansporen kleine en grote narigheden te melden en dan vooral bij raadsleden. Die raadsleden moeten zelf nog veel meer de vinger aan de pols houden. We hebben een goed programma, een uitstekende fractie en dat de kiezers met een prima campagne duidelijk gemaakt. Nu nog zorgen voor een goed college en ook eens kijken naar het ambtenarenapparaat. Zit er voldoende ervaring? Zijn er geen mensen overbelast? Wordt er snel en adequaat gereageerd naar de burgers? Zij hebben een zware verantwoordelijkheid neergelegd juist bij Perspectief 21. Laten we het waarmaken.

Wat te zeggen over het verlies van De Liberalen? In de peilingen staan beide partijen landelijk op verlies. Maar waarom? Ik denk, dat vooral het afschaffen van de dividendbelasting voor veel terechte verontwaardiging heeft gezorgd. Dan zijn er zaken, die vooral D66 aankleven. Er zijn mensen, die referenda geweldig vinden en de afschaffing ervan wordt D66 aangewreven. Dan zijn mensen – naar mijn smaak onterecht – boos over de wet op orgaantransplantatie. Men ziet er overheidsdwang in, maar als je je organen na je overlijden niet wenst af te staan, kan men dat straks gewoon laten weten. Voor mij is het een kwestie van iets voor je medemens over hebben. Vooral orgaandonatie, het afstaan van bijvoorbeeld een nier tijdens je leven is bewonderingswaardig. Maar juist D66 is een vertegenwoordiger van de huidige trend naar individualisme en dan is zelfs een zachte drang voor sommige mensen niet te verteren. Andere mensen zullen zich juist weer ergeren aan de voortdurende verschuiving van de normen naar een zelf te bepalen tijdstip voor jouw zelf gekozen dood. Als er zo veel controversiële onderwerpen aan D66 gelinkt worden, dan kost dat stemmen. De VVD is pas echt liberaal. Vrijheid voor de grootverdieners. Dat veroorzaakt steeds meer weerstand. Dat zie je ook lokaal. De Liberalen hebben veel minder moeite om overal woonwijken neer te plempen en de ene na de andere weg dwars door de mooiste landschappen aan te leggen. Juist een gemeente als Bunnik heeft als belangrijke taak het fraaie landschap voor onzorgvuldige aantasting te behoeden. Je merkt steeds weer, dat veel mensen aan dit landschap hechten. Het lijkt soms, dat VVDers daar geen enkel gevoel voor hebben. Een manco in hun opvoeding.

En dan het CDA in onze gemeente. Wat een tegenstelling tot de landelijke partij. Opeens hebben ze veel meer oog voor de mensen in nood en komen met goede ideeën om de gemeente te verduurzamen. Zou dat de invloed van Paus Franciscus kunnen zijn? Hij heeft de encycliek Laudato si in 2015 gepubliceerd, waarin hij de mensheid oproept onze planeet te behouden voor ons nageslacht. Hij haalt ook stevig uit naar de groep zeer rijke eigenaren van wereldondernemingen, die hun rijkdom nog verder willen vergroten door onrechtvaardig lage lonen te betalen en zo min mogelijk wensen af te staan van hun megawinsten om te investeren in schonere productie. Als de invloed van Franciscus zo ver reikt, gaat de C van CDA in het Bunnikse weer iets betekenen. Inmiddels is de vorige fractievoorzitter van P21, Paul Heijmerink tot informatuer benoemd.

Jaargang 11, Nr. 504.

LEKKER MAKKELIJK TOCH

In Odijk zijn op zondag winkels open, maar er blijven er ook dicht. De twee supermarkten, een tijdschriftenwinkel en een drogisterij zijn open vanaf 13.00 uur tot 17.00 uur. De warme bakker, de slager, de slijterij, de kinderkleding outletwinkel, de apotheek, de kringloopwinkel en de twee kappers blijven dicht.

Het afgelopen jaar was voor mij wat moeilijk. Ik heb de besluitvorming niet intensief kunnen volgen. Volgens zeggen bood het gemeentebestuur meer ruimte, maar de twee supermarkten wilden het uit zich zelf beperkt houden. De tijdschriftenzaak verloor zo veel nicotineverslaafde cliënten aan de supermarkt, dat ze onder deze druk open ging. We hebben sterk de indruk, dat veel klanten van buiten het dorp komen. Werkhoven en Langbroek hebben een streng protestant deel van de bevolking. Daar zijn op zondag geen winkels open. Of de kleine supermarkten daar omzet missen? Ik vraag het me af. Maar het is duidelijk. Als er ergens op zondag winkels open gaan, heeft dit invloed ter plaatse en in de omgeving. Winkeliers vrezen verlies van omzet.

Is het alleen verschuiving van de omzet op werkdagen naar de zondag, dan is de winkelier duurder uit als hij voor de zondag personeel extra moet betalen. Is het een eenmanszaak en blijft de weekomzet gelijk, moet hij langer werken voor hetzelfde inkomen. Neemt de omzet toe, dan gaat het ten koste van de omzet van collega’s en dan vooral de kleinere winkels, voor wie open zijn op zondag geen optie is. Het is te duur of er is te veel weerstand onder de lokale bevolking. Als op deze manier de warme bakkers en de keurslagers of de kleine buurtsupers of dorpswinkels de nek om worden gedraaid door de grote winkelketens, dan kunnen we ons afvragen of dat nu zo wenselijk is. Ik vind het niet wenselijk. De kwaliteit en de dichtheid van het winkelapparaat gaan achteruit. Liberalen hebben daar geen boodschap aan. Je moet het bedrijfsleven zo veel mogelijk vrijheid geven. Dan regelt de markt alles van zelf. Sneuvelt de enige winkel in een klein dorp? Kennelijk heeft die geen bestaansrecht. Jammer dan. Maar of het sociaal-maatschappelijk verantwoord is, dat betwijfel ik zeer.

Komen we bij het personeel en de eigenaren van de kleinere zaken. De grotere supermarkten charteren voor de zondag vooral laag betaalde jongeren en zelfs als zij dubbel betaald krijgen vallen de kosten mee. Gaat het om meer gespecialiseerde zaken, die goed geschoold personeel nodig hebben, dan zijn de kosten hoog. De weekomzet stijgt niet of nauwelijks. Het is alleen de externe druk, die winkeliers dwingt om mee te doen. Zij dwingen dan weer hun personeel. Dan moet je eens een familiefeest willen organiseren of iemand willen opstellen in het sportteam, het wordt een heidens gepuzzel. Ook om sociale redenen is werken op zondag niet wenselijk.

Je moet je zelf en je personeel ook rust en ontspanning en sociale contacten gunnen. Het is geestelijk en lichamelijk niet gezond altijd maar door te kachelen. Nog nooit lijden er zo veel mensen aan burn-out. Er zijn medisch-psychische redenen om gedwongen en zogenaamd vrijwillig werken op zondag zo veel mogelijk te beperken.

Eigenlijk geldt het ook voor de klanten. Het is gezond je zelf rust te gunnen, je te ontspannen en contact te zoeken met familie, vrienden en kennissen. En toch is het behoorlijk druk in de plaatselijke supermarkten in mijn woonplaats. Dat komt ten dele door klanten uit de omgeving en soms doordat mensen het moeilijk vinden hun leven zo te organiseren, dat de weekboodschappen op een werkdag worden gedaan. Voor tweeverdieners met beiden een volledige baan en dan ook nog op grote afstand moge dat waar zijn, ze vormen maar een klein deel van de bevolking. Wat je ziet is, dat mensen er al aan gewend zijn en zonder er bij na te denken op zondag gaan winkelen. Ze eisen ook een zondagse opening. zodat ze ook op zondagen al hun wensen onmiddellijk vervuld zien worden. Zin in ijs? Zit er niets meer in de vriezer? Dan moet er een winkel open zijn. De volwassenen zijn precies hun kinderen, die hun moeder de kop gek zeuren om snoep en als ze het niet krijgen het midden in de supermarkt op een krijsen zetten. Dit publiek heeft er nooit nagedacht over dingen, die in dit blog zijn vermeld. Ik heb de afgelopen weken met willekeurige mensen hierover gepraat. In eerste instantie zeggen ze dat het best gemakkelijk is, maar als je dan met andere overwegingen komt stemmen ze daar even gemakkelijk mee in. Ik ben bang, dat we te gemakkelijk hebben ingestemd met de wensen van het grootkapitaal.

Toen eind negentiger jaren van de vorige eeuw actie tegen winkelopening op zondag werd gevoerd, vonden vakbonden, sportbonden, politieke partijen en kerken elkaar in een coalitie. Er werden honderdduizenden handtekeningen opgehaald. Het is opnieuw tijd om na te denken. Soms krijg ik de indruk, dat een notoir antikerkelijke en ook nog liberale partij als D66 er vooral op uit is religie naar de huiskamers te verbannen. Ik hoop, dat ik hier heb laten zien, dat het Bijbelse gebod van de rustdag een uiterst rationele achtergrond heeft. Zo dom waren de auteurs van de Bijbel bepaald niet. Als je nooit ook maar één letter uit de Bijbel hebt gelezen, ontgaat je dat uiteraard. Van mijn eigen partij in het Bunnikse, Perspectief 21 en van GroenLinks landelijk verwacht ik, dat ze dit blog serieus nemen.

Jaargang 7, Nr. 334.