Archive for the ‘COLUMN VAN DE WEEK’ Category

Overberg

maandag, augustus 16th, 2021

AANBWVOLEN VOOR VAKANTIE IN EIGEN LAND

 

Als je vanuit Amerongen aan de Nederrijn de Utrechtse Heuvelrug oversteekt kom je in de Utrechtse Vallei bij het dorpje Overberg met een groot agrarisch gebied en veel natuur er omheen. Onderweg ben je het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug gepasseerd, de Amerongse Berg, 69,9 meter boven NAP. In Nederland noemen we zo’n molshoop een berg en ook de benaming Heuvelrug is overdreven, want pas boven de 200 meter boven de zeespiegel spreken we van heuvels. Waarom is dit zo’n bijzonder stukje van ons lage landje bij de Noordzee?

De Utrechtse Heuvelrug met het Gooi is een stuwwal. Tijdens de een na laatste ijstijd, het Saalien, zo,n 200.000 jaar geleden drong een enorme ijsmassa het gebied van nu de Utrechtse-Gelderse Vallei binnen. De bodem werd uitgehold en aan weerszijden werden de lagen rivierafzettingen, klei en zand en leem en grint in bevroren toestand opgestuwd. Ze liggen nu schuin en zijn soms geplooid. In zandafgravingen kon je die gestuwde lagen mooi zien. Het ijs liet er ook enorme rotsblokken achter. Dat kan alleen door ijs zijn gebeurd. Niet door stromend water of door de wind. In de voormalige zandafgraving bij Maarn is een verzamelingen van de enorme zwerfstenen te zien. Ook in Overberg zie je her en der zulke rotsblokken In de laatste ijstijd, het Weichselien is de stuwwal wat afgevlakt en werden smeltwaterdalen gevormd. Aan de voet van de stuwwal werd een langzaam aflopende  laag smeltwaterafzettingen neergelegd. Daarop ligt Overberg.

In het gebied geldt, dat het hoe lager hoe natter is. De nattere delen zijn geschikt als grasland. Kom je hoger dan zie je maisakkers en nog hoger kom je bij de hei en vooral veel bos.

Tot laat is de 19e eeuw lieten de boeren schapen grazen op de heide. De Heuvelrug was bijna geheel met heide bedekt. In de winter stonden de schapen in de potstal. Daarin werden heideplaggen gestrooid en met dat mengsel uit de potstal werden de akkers bemest. Met de komst van de kunstmest werden de schapen als mestproducent overbodig.. De Heuvelrug werd vrijwel overal bebost en de houten palen werden in de kolenmijnen in Zuid-Limburg als stutten gebruikt. Als er wat vaak plaggen werden gewonnen kon het onderliggende zand gaan stuiven. Soms vormen zich dan stuifduintjes. Die zijn we met het stuifzand tijdens onze wandelingen ook tegen gekomen.

Van die Heuvelrug komt heel wat water. Soms stroomt het over de oppervlakte, maar vooral het uit de diepte opwellende kwelwater is belangrijk. Voor de landbouw moet het gebied goed ontwaterd worden. Er zijn dan ook greppels en sloten van boven naar beneden. Zo krijg je een strokenverkaveling met percelen van rond de 150 meter breed en gescheiden door greppels of sloten met bomen en struiken. Die stroken zetten zich voort in het bos. Overal die ZZW-NNO verlopende stroken grond en af en toe ook paden. Wegen en paden dwars op die overheersende richting zijn er veel minder. Die bijzondere fraaie structuren van het landschap wordt dwars doorsneden door een drukke weg van Overberg naar Veenendaal en die heet dan ook de Dwarsweg. Modernere doorsnijdingen zijn de A12 en de spoorlijnen Utrecht-Arnhem en bij Overberg de spoorlijn naar Veenendaal en Rhenen.

Daar aan die Dwarsweg en die spoorlijn lag ons vakantieverblijf het Landal Green Park “De Amerongse Berg”. Op zo’n ruim 150 met brede strook is de grond wat opgehoogd en staan 87 vakantiebungalows van uitstekende kwaliteit en vaak veel luxe en goede voorzieningen. Er is een overdekt zwembad en voor de kinderen veel speelgelegenheid. Het personeel is buitengewoon attent. Na ons verblijf van 12 dagen in verband met een verbouwing in ons huis dacht ik, dat ik er best nog eens naar toe zou willen. Er valt daar nog zo veel te zien.

Mij moet van het hart, dat een ding mij dwars zit. Het hangt samen met de structuur van het landschap. De bosstrook aan de oostzijde van het park is goed toegankelijk en vormt een goede verbinding met het zuidelijk gelegen gebied van heide, zandverstuivingen en bos op de stuwwal. Aan de westzijde wordt het park begrensd door een strook van 300 meter hooiland en daarna door bos, dat hier bij een landhuis tot privé terrein is verklaard. In dat gebied aan de westzijde vind je geen gebaande wegen. Zo vormt het een blokkade voor wandelingen in Westelijke richting. Je moet dan over de druk bereden Dwarsweg. Langs een kavelgrens zou een pad aangelegd kunnen worden. Het park wordt dan nog aantrekkelijker voor wandelaars.

En dan nog een puntje. Je treft vierkante paaltjes aan bij wandelroutes. Met een pijltje wordt de wandelaar de weg gewezen. Tot je merkt, dat er meer wandelingen zijn met dezelfde paaltjes. Dan kom je wel eens erg ver van huis. Ik weet voor een volgende keer, dat ik maar eens goed moet gaan googelen.

Overberg kent nog de nodige voorzieningen voor toeristen. We hebben in het Bosrestaurant lekker gegeten. Daarnaast is een modern hotel en er zijn recreatievoorzieningen. Het park ligt op loopafstand van NS-station Veenendaal West. Het nabije Veenendaal biedt tal van voorzieningen. Met de trein kun je naar Rhenen en daar lokt Ouwenhand’s Dierenpark. Ook op die Grebbeberg is de begraafplaats voor Nederlandse militairen, die hier in de meidagen van 1940 zijn gesneuveld. Op veel plekken in de Vallei vind je nog de forten van de Grebbelinie. Voor een vakantie in eigen land kun je in Overberg goed terecht.

14e Jaargang, Nr.676.

Geschiedvervalsing

zaterdag, juli 31st, 2021

Onderstaand stuk is overgenomen van de website van KRO=NCRV en vormt een aanvulling en correctie op mijn blog over het Canadese kostschoolschandaal. Het valt te betreuren, dat velen de verhalen voor waar hebben aangenomen en zelfs hun lidmaatschap van de Kerk hebben opgezegd.  Kennelijk fantaseren kerkhaters er flink op los.

Canadees kostschoolschandaal “geschiedvervalsing”

Ottawa/Wenen, 29 juli 2021 – Er was in Canada de 20ste eeuw geen sprake van culturele genocide op inheemse kinderen op katholieke kostscholen. Dat zegt de Argentijnse publicist, politiek filosoof en wetenschapper Pablo Muñoz Iturrieta tegenover het persagentschap Kathpress. 

Pablo Muñoz Iturrieta, die al jaren in Canada woont, zegt dat er in de media en politiek “geschiedvervalsing” wordt bedreven. Hij ontkent dat de kindergraven die de afgelopen maanden op diverse plaatsen in Canada werden gevonden, erop wijzen dat religieuzen de inheemse leerlingen systematisch en hardhandig van hun etnische en culturele identiteit zouden hebben beroofd en hun lijken in anonieme massagraven zouden hebben gedumpt. 

Sinds eind mei hebben berichten over de ontdekking van meer dan duizend kinderlijkjes in de omgeving van zogenoemde ‘residentiële scholen’, wereldwijd voor opschudding gezorgd. Het was al lang bekend dat deze anonieme graven bestonden: een regeringscommissie had die in 2015 al in een rapport beschreven, benadrukt Munoz. Alle recent ‘ontdekte’ graven stonden er volgens hem al in. 

De Canadese premier Justin Trudeau stelde de graven opnieuw ter discussie. De bewindsman riep daarbij paus Franciscus op naar Canada te komen en in naam van de Kerk de inheemse bevolking om vergeving te vragen voor het leed dat haar was aangedaan. 

Muñoz Iturrieta merkt op dat niet vergeten mag worden dat de katholieke kostscholen de inheemse kinderen in opdracht van de Canadese staat onderwijs bood. Waar de kerk van wordt beschuldigd is grotendeels onhoudbaar, benadrukt hij. Er was zeker geen sprake van het “opdringen” van de christelijke cultuur, aangezien de inheemse bevolking reeds lange tijd christen was, met een eigen inheemse geestelijkheid vanaf het midden van de zeventiende eeuw. 

“De missionarissen gingen uiterst voorzichtig om met de cultuur van de inheemse bevolking. Het feit dat zij vandaag de dag nog steeds hun eigen taal spreken, is vooral te danken aan katholieke priesters”, aldus de in Argentinië geleerde tegenover Kathpress. Evenzo werd het onderwijs op de katholieke residentiële scholen hoofdzakelijk in de inheemse talen gegeven.

In de begintijd van de Indian Residential Schools stuurden families hun kinderen er vrijwillig naartoe, waarbij het aanbod van betere voeding, bescherming tegen de kou in de wintermaanden en het leren van een vak een rol speelden. 

In 1920 voerde Canada de leerplicht in. De leiding van de internaten zou gedreigd hebben met politiegeweld als de scholieren naar hun families waren gevlucht. Niet waar, zegt Muñoz. “Maar er zijn berichten dat individuele leerlingen ziek werden van tuberculose en de stammen wilden hun kinderen niet meer naar school sturen uit angst voor besmetting.” Als gevolg daarvan werd een medisch toelatingsexamen voor nieuwe leerlingen ingevoerd, voegt hij toe.

In ieder geval waren ook tuberculose – waartegen in Canada pas rond 1950 een vaccinatieprogramma werd ingevoerd – en vooral de Spaanse grieppandemie van 1918 tot 1920 de belangrijkste doodsoorzaak van de kinderen wier lichamen nu in het geding zijn, benadrukt de Canadese publicist. In plaats van begraven te worden in “massagraven”werden de doden begraven in individuele graven, elk met zijn eigen kruis. Het feit dat de namen er niet op stonden was uit respect voor een overeenkomstige inheemse traditie, zegt Muñoz. De namen van de overledenen werden echter in de dossiers opgenomen – “wat nooit zou zijn gebeurd in het geval van een daadwerkelijke genocide”.

Munoz ontkent niet dat er gevallen waren van seksueel misbruik van kinderen op residentiële scholen, naast het vanuit het huidige perspectief zeer twijfelachtige geweld in het onderwijs – dat vroeger wijdverbreid was op alle scholen. Een herwaardering is hier belangrijk, maar men moet hier ook een onderscheid maken: “De gevallen van misbruik die vandaag bekend zijn in de katholieke kerk van Canada hebben hoofdzakelijk betrekking op de jaren 1970 en 1980, toen de inheemse scholen reeds waren opgeheven”. Een direct verband leggen met de lijken van de kinderen is niet terecht, zegt hij.

Muñoz, die doceert aan verschillende universiteiten in Canada, de VS en Argentinië, maakt zich grote zorgen over de gevolgen van het op overdrijvingen gebaseerde verhaal over de graven. Zo zijn er de afgelopen twee maanden in Canada al 52 kerken in brand gestoken, waaronder historische kerken in inheemse reservaten en gebedshuizen van migrantengemeenschappen van verschillende denominaties. “De regering heeft nog niets gedaan om dit te stoppen of om de gebeurtenissen te onderzoeken en uit te zoeken wie de daders zijn”, klaagt hij.

 

 

Hevige buien

zondag, juli 25th, 2021

MAAR OOK DROOGTE

 

Ik luisterde naar de berichten over de wateroverlast en dacht terug aan mijn tijd als aardrijkskundeleraar. Veertig jaar geleden was de komende klimaatsverandering al actueel. Meteorologen en klimatologen spraken er al over en wij in onze lessen evenzeer. Ik legde de kinderen uit, dat als er steeds meer broeikasgassen in de atmosfeer zouden komen onze dampkring meer zonnewarmte zou vasthouden. De gemiddelde temperatuur op aarde zou stijgen. Dan zou er meer water uit de zee verdampen. Als de lucht meer waterdamp zou bevatten, zou het ook meer kunnen regenen. Er zouden meer hevige regenbuien kunnen voorkomen.

Hoe werkt dat? Als het lokaal erg warm wordt, gaat die warme lucht stijgen. Die stijgende luchtbel komt  op grotere hoogte, waar de luchtdruk lager is. De lichtbel zet uit. Het stijgen en uitzetten kost energie. De lucht koelt af. Die koudere lucht kan minder waterdamp bevatten. De waterdamp condenseert. Er ontstaan wolken en daarin regendruppels. Bij dat condenseren komt warmte vrij. De lucht blijft stijgen. De waterdruppels worden groter, worden hagelstenen en die gaan vallen. Door opstijgende luchtstromen gaan ze weer omhoog. In die wolken worden de hagelstenen steeds groter. Als ze onderweg naar beneden smelten krijg je grote druppels. Het kan ook hagel blijven. In die warmte-onweersbuien krijg je dus veel neerslag in vaak korte tijd. Als de buien zich langzaam verplaatsen valt de neerslag in een kleiner gebied. Veertig jaar geleden waarschuwden wij daarvoor. Zouden ze het nog weten?

In reliëfrijke gebieden als de Ardennen en de Eifel, stroomt het water de hellingen af en via al die zijdalen komt het in het dal van de rivier de Ahr. De Eifel heeft aan de oppervlakte een betrekkelijk dunne verweringslaag. De bodem heeft weinig water opnemend vermogen. Er zijn ook wijngaarden op de hellingen. Daar wordt weinig water vastgehouden. Het is mogelijk dat in die zijdalen kronkelende beekjes zijn recht getrokken. Dan wordt er weinig water vastgehouden. Er zijn wegen en bebouwing bijgekomen en het harde oppervlak houdt geen water vast. Zo krijg je dus enorme afvoeren.

Hoe moeten de mensen in de middelgebergten reageren? Een eerste punt is, dat je het water zo lang mogelijk vast moet houden. In de afgelopen jaren werd in de Eifel vaak geklaagd over de droogte. Dan is water vasthouden een logische reactie. Het stroomt dan ook niet in een keer in grote hoeveelheden naar de rivier. Een tweede punt is, dat je het water in de rivier de ruimte moet geven. Misschien moet er veel minder in het dal gewoond worden en dan vooral zo, dat hoog water minder schade veroorzaakt. Werk voor architecten Soms is er een mogelijkheid om gebieden te bestemmen voor tijdelijke waterberging.

Al dat water stroomt uiteindelijk naar de benedenloop. Hoe reageren wij na de wateroverlast van 1993 en 1995?  Ons credo is: Biedt de rivier meer ruimte. Dat betekent geen bebouwing in de uiterwaarden. Op sommige plekken is de winterbedding erg smal. Dan is een nevengeul door het binnendijkse gebied een oplossing zoals dat gebeurd is bij Lent tegenover Nijmegen. Dijken moeten soms verlegd worden, zodat de hoogwaterbedding breder wordt. Soms wordt een gebied vrijgemaakt van bebouwing, zodat bij erg hoog water de rivier daarheen kan ontsnappen. Dijken moeten ook verhoogd en vooral verzwaard worden. Kwel moet worden tegengegaan, want kwelstromen zorgen soms voor dijkdoorbraken.

Op de hogere zangronden van Brabant, Limburg, Gelderland, Overijssel en Drenthe moeten ook maatregelen worden genomen om juist water vast te houden. De lokale verschillen en de jaarlijkse hoeveelheden in neerslag kunnen sterk wisselen. Boeren en bosbouwers moeten er rekening mee houden, maar ook stedenbouwers. Wanneer heeft je rioolsysteem voldoende capaciteit nu de afvoeren in korte tijd veel hoger kunnen zijn? Soms gebeuren er achteraf gezien heel domme dingen. In Zuid-Limburg kende men vroeger graften. Dwars op de helling lagen met struiken begroeide walletjes, die erosie tegen gingen. Maar voor die grote landbouwmachines waren ze zo lastig. Weg ermee!  Nou, dat hebben ze geweten. Modderstromen en wateroverlast en geulvorming. Zou dat recent ook nog een rol gespeeld hebben? Wij mensen moeten weer leren veel zorgvuldiger met ons landschap om te gaan.

14e Jaargang, Nr.676.

Canada

zondag, juli 18th, 2021

DE INTERNATEN VOOR INUIT EN INDIANEN KINDEREN

 

In Canada bestond 168 jaar lang een systeem, waarbij kinderen van de inheemse Inuit of Eskimo’s en van de Indianen werden ondergebracht in totaal 139 kostscholen. Het doel was hen aan hun eigen cultuur te onttrekken en ze de taal en cultuur van de witte Canadezen aan te leren. De kinderen verloren het contact met hun familie. Een aantal van die internaten werd beheerd door Rooms-Katholieke congregaties van priesters of broeders of zusters. Bij enkele van die internaten zijn de stoffelijke resten van tientallen inheemse kinderen gevonden zonder verdere markering, geen naam of geboorte- en sterfdatum. Niemand weet, wat er gebeurd is, maar de suggesties zijn, dat er misdadig te weinig zorg aan de kinderen is besteed en er op grote schaal kinderen werden misbruikt. Bewijs ontbreekt. Bedenk daarbij wel, dat in de negentiende eeuw nog besmettelijke ziekten als tyfus en cholera voorkwamen, die in tal van landen tot sterftepieken hebben geleid. Bedenk daarbij wel, dat de gezondheidstoestand onder die inheemse volkeren vaak slecht was mede door het gebruik van tabak, alcohol en andere drugs. Aan die toestand is zelfs vandaag nog weinig veranderd. Gehoor geven aan een mogelijke eis tot schadevergoeding is in verband met de veel voorkomende verslaving dan ook niet raadzaam.

Bekijken we het onderwerp wat nuchter, dan wordt er gesproken over 4100 vermiste kinderen en dat in een periode van 168 jaar. Dat zijn gemiddeld 24 kinderen per jaar op 139 kostscholen. Niet bepaald verontrustend. Misbruik van kinderen zal daarbij best voorgekomen zijn, maar er is geen bewijs voor een mogelijk massaal misbruik. Er is wel alle reden om alles heel grondig te onderzoeken. Het wordt een moeilijke zaak, want veel daders zijn inmiddels overleden. Of er archieven van al die internaten behouden zijn gebleven is tot nu toe niet bekend gemaakt.

Het streven om de kinderen van hun eigen taal en cultuur te beroven was in die tijd begrijpelijk. Het waren ‘primitieve’ culturen en in de ogen van de toenmalige Canadezen werden de kinderen qua cultuur op een hoger plan gebracht. Nu ontdekken we de waarden van die inheemse culturen, die bijvoorbeeld qua milieugedrag heel wat beschaafder met de natuur omspringen dan de meeste witte Canadezen. De inheemse leiders beseffen dat maar al te goed en vragen aandacht voor het onrecht, dat hen vroeger is aangedaan.

In Nederland bestond vroeger een uitgebreid systeem van internaten en onder Rooms-Katholieken onder beheer bij paters, zusters en broeders. Hun opleidingen waren steeds in internaten. De opleidingen van onderwijzers en onderwijzeressen waren bijna allen in internaten. Voor ouders waren er vele redenen om een kind in een internaat onder te brengen. Als de ouders door hun bedrijf of door de overheid naar een ver buitenland werden uitgezonden gingen hun kinderen naar een kostschool. Lastige kinderen gingen naar een kostschool. Er waren ook elitaire kostscholen als De Breul in Zeist en het  CanissiusCollege in Nijmegen. In de gezinnen en dus ook in de internaten heerste een streng opvoedingsklimaat. Wie zijn kinderen liefhad spaarde de roede niet. Een neef vertelde mij, dat hij als kind op kostschool bij de Franciscanessen in Denekamp gedwongen werd zijn braaksel alsnog op te eten.

Het zou goed zijn als er een grondig onderzoek zou plaats vinden naar de behandeling van NSB-kinderen op de internaten waar zij na de Tweede Wereldoorlog werden ondergebracht. Het leek er op dat er wraak werd genomen op de kinderen wegens het gedrag van hun NSB-ouders. Een zwarte bladzijde uit onze geschiedenis, waarover men liever niet praat.

Als er nu schande wordt gesproken over de Canadese internaten moeten we dat systeem wel plaatsen in de cultuur van die tijd.

14e Jaargang, Nr. 675.

Peter R. de Vries

zondag, juli 11th, 2021

DE AANSLAG WAS NIET VANWEGE ZIJN JOURNALISTIEKE WERK

 

De Vries heeft een zeer brede opvatting van zijn beroep. Als hij bij zijn werk stuit op een al lang onopgehelderd misdrijf, waarbij slachtoffers of nabestaanden veel leed ondergaan, dan slaagt hij er vaak in zo’n misdrijf alsnog op te lossen. Daarmee wordt het falen van de misdaadbestrijders nog extra geaccentueerd. Die vinden dat niet leuk en hun opperbaas Grapperhaus dus ook niet. Daarom roept hij zo luidkeels dat het een aanslag is op de persvrijheid. De achtergrond van de activiteiten van de Vries is de strijd tegen onrecht in de samenleving. De criminaliteit is maar een van de vormen waarin dat onrecht gestalte krijgt. Bezuinigen op de misdaadbestrijding draagt evenzeer bij aan dat onrecht in onze maatschappij. Grapperhaus en Rutte hebben wat dat betreft beiden boter op hun hoofd.

In het Marengoproces speelt een kroongetuige Nabil B. een belangrijke rol. Hij is niet zo tevreden over de beveiliging van hem en zijn familie en vrienden. Een broer van hem Redouan werd vermoord. Daarna zijn advocaat Derk Wiersum en nu was de Vries aan de beurt. Waarom? Geen enkele advocaat durfde het aan openlijk de verdediging van Nabil B. op zich te nemen. Het rechtvaardigheidsgevoel van De Vries verzette zich daartegen. Maar Peter R. de Vries is geen advocaat. Daarom vond hij een alternatieve oplossing. Hij werd de vertrouwenspersoon voor Nabil B. Zo heeft hij al veel mensen bijgestaan en dat liep tot nu toe vrijwel altijd goed voor hem af. Niet altijd voor anderen, die bij een zaak betrokken waren. Er zijn in Nederland wel meer topcriminelen, die meerdere moorden op hun geweten hebben. Journalisten werden wel bedreigd en moesten beveiligd worden. Ook politieambtenaren liepen forse risico’s. Toch leek het erop, dat de Nederlandse topcriminelen hun grenzen kenden.

Er is nu een niets ontziende criminele organisatie in Nederland actief. Die houdt zich met drugs bezig, maar om concurrenten uit te schakelen hebben ze ook veel liquidaties op hun geweten. Topmensen uit deze club hielden het in Nederland niet meer uit en vestigden zich in het buitenland. Toch worden ze opgespoord en aan Nederland uitgeleverd. Het is duidelijk. Het Marengoproces dient ertoe om dit stel volkomen gewetenloze criminelen voorgoed achter de tralies te krijgen.

Intussen vraag je je als nuchtere Nederlander af met welke drijfveren deze lieden behept zijn. Het is zo on-Nederlands. Er zijn dan vooral in sommige buitenlanden mensen, die van het moorden hun beroep hebben gemaakt. Zo’n beroepskiller werd dan ingevlogen, deed zijn werk en verdween weer geruisloos. Met de Coronapandemie is dat een stuk lastiger geworden, Vandaar, dat een Poolse klusjesman uit Maurik en een muzikant uit Rotterdam nu als verdachten zijn gearresteerd.

Ik ben een wat traditionele katholiek en sluit het bestaan van duivels of boze geesten niet uit. Vanmorgen werd in het Evangelie verteld over de apostelen, de vrienden van Jezus, die twee aan twee werden uitgezonden om te prediken, zieken te genezen en duivels uit te drijven. Toen dacht ik: “Zouden die moordenaars door een duivel bezeten zijn? Ik kan en durf er geen antwoord op te geven. De ergste misdaden zullen wel altijd een raadsel blijven.

14e Jaargang, Nr. 674.

Slavernij

zondag, juli 4th, 2021

KLOPT DE WI-ZWART TEGENSTELLING?

 

Afgelopen donderdag, 1 juli zag ik de herdenking van het slavernij verleden van de voorouders van veel zwarte mensen in Nederland. Er waren ook heel wat publicaties over Nederlandse families, die profiteerden van hun investeringen in Surinaamse plantages of in de zogenaamde driehoekshandel Nederland-West-Afrika-Suriname en de Antillen en weer Nederland. Nederlandse kooplieden voeren met hun schepen naar West-Afrika, waar ze kruit, lood en geweren verkochten aan stammen als de Ashanti, die jaarlijks oorlog voerden en hun krijgsgevangenen tot slaven maakten. Het was aanvankelijk een traditionele gewoonte, maar werd door de verkoop van slaven aan die Nederlandse en andere Europese kooplieden tot een geweldige inkomstenbron. De schepen waren ingericht voor het vervoer van de zwarte tot slaaf gemaakten. Er waren meerdere dekken, waar de slaven in rijen geketend opeen gepakt zaten. In Suriname werden de mannen en vrouwen op slavenmarkten verkocht. Met de opbrengst kochten de handelaren weer Surinaamse plantageproducten, die in Europa weer prima prijzen opleverden. Het was schokkend voor mij, dat ook in Utrechtrijke families hun kapitalen in deze handel en in de plantages investeerden. Diezelfde rijke families zijn er nog steeds en profiteren ook vandaag nog van de rijkdom, die hun voorouders hebben opgebouwd. Ik weet het uiteraard niet zeker, maar ik heb niet de indruk, dat er onder mijn voorouders zulke mensen voorkomen. Ik zou me er bepaald niet behaaglijk bij voelen, Maar wellicht hebben mijn voorouders hun producten en diensten wel aangeboden aan die door de slavernij rijk geworden families en zo profiteerden toch heel wat Nederlanders ook indirect van de slavernij.

De meeste witte Nederlanders van nu wijzen slavernij af en voelen zich niet schuldig aan het gedrag van eventuele bij de slavernij betrokken voorouders. Toch wordt wit Nederland door zwarte activisten aangesproken op het slavernijverleden, Witte Nederlanders van vandaag kunnen niets veranderen aan het verleden. Je kunt je medeleven betuigen. Je kunt ongelijkheden tussen wit en zwart helpen oplossen, zoals je ook allerlei ongelijkheden in onze maatschappij kunt bestrijden. Je kunt allerlei vormen van racisme actief bestrijden  Kun je nog meer?

Mensenhandel is er nog steeds. Er worden nog steeds slaven gehouden. Er is nog steeds slavenhandel. Er zijn nog steeds ondernemingen, die draaien op slavenarbeid. Wit en zwart kunnen samen werken aan bestrijding van de huidige slavernij. Denk daarbij ook aan de prostitutie, waar een deel van de prostituees tot het werk gedwongen wordt.

Terecht heeft het Amsterdamse gemeentebestuur als rechtsopvolger van besturen uit het verleden excuses aangeboden. Eigenlijk heb ik niet goed gehoord, dat die excuses door de nakomelingen van de tot slaaf gemaakte mensen ook aanvaard werden. Maar eerst is nog een volgende stap mogelijk. Als je nog steeds de pijn voelt, die jouw voorouders is aangedaan, dan kun je ook vergeven. Vergeving schenken zorgt ervoor, dat de pijn minder wordt..

Ik wees er al op, dat er ook zwarten schuldig zijn aan de slavernij. Als die vergeving zich ook uitstrekt tot die zwarte mededaders, dan wordt duidelijk dat het niet alleen een wit-zwart tegenstelling is, maar dat er zwarte en witte daders zijn en zwarte en witte slachtoffers. Of mensen goed of slecht zijn ligt niet aan hun huidskleur. Dat besef moet tot iedereen doordringen.

14e Jaargang, Nr. 673.

 

Impasse

zondag, juni 20th, 2021

LEDEN CDA MOETEN ORDE OP ZAKEN STELLEN

 

Het is de laatste weken heel duidelijk geworden. Het was altijd al zo, dat het CDA met een zeer mensvriendelijk programma kwam. Het sprak de mensen aan. Die bleven trouw aan hun partij. Maar als je goed oplette, merkte je, dat in de praktijk er van dat mooie programma nooit iets terecht kwam. Ik had al tientallen jaren de indruk, dat er binnen het CDA een paar “bazen” de dienst uitmaakten en dat de gewone leden alles voor zoete koek hadden te aanvaarden. Nu blijken er een aantal zeer rijke geldschieters te zijn, die de partij naar hun hand weten te zetten. Vroeger hoorde je wel eens, dat de Brenninkmeijers van C&A de KVP met royale giften steunden. Nu zijn er enkele van die leidende figuren met een dikke portemonnee uit de anonimiteit naar voren gekomen.

Als je in het CDA carrière wilt maken, moet je het die stiekeme leidende figuren vooral naar de zin maken. Mensen, die klassieke christelijke sociale politiek willen voeren, zijn ongewenst, hoe populair ze onder de kiezers ook zijn. Pieter Omtzigt en Hugo de Jonge waren in de ogen van de stiekeme leiders ongeschikt. Maar Wopke Hoekstra, afkomstig uit het bedrijfsleven mag de CDA leider spelen. Dus gaat hij fel te keer tegen twee “linkse” partijen. Die zijn nogal wat zetels kwijt geraakt aan D66 door het strategisch stemmen en Sigrid Kaag wil terecht iets terug doen. Ze wil ook niet graag, dat er mensen weer terug gaan naar de PvdA en GroenLinks als er weer verkiezingen komen.

Het CDA is een wat Trump-achtige partij geworden. Echte CDA-ers willen dat helemaal niet. De macht van de geheime geldschieters is volkomen ondemocratisch. De gewone trouwe CDA-ers moeten aan de macht van die anonieme bazen een eind maken. Als partij kunnen ze een bovengrens aan donaties stellen. Rijke leden, die aan ongeoorloofde machtspolitiek doen komen voor schorsing in aanmerking. Aan het komende congres de opdracht om de interne partijdemocratie te herstellen. De anonieme geldschieters worden met naam en toenaam genoemd en krijgen of een waarschuwing of worden in ernstige gevallen uit de partij gezet. Wopke Hoekstra krijgt een proeftijd van zes maanden. Blijkt hij bij herhaling het knechtje van de rijke geldschieters te zijn, dan zal hij het veld moeten ruimen. Alleen door een straf democratisch regime is het CDA nog te redden. Het alternatief voor deze benadering is een massaal opzeggen van het lidmaatschap.

Tsja, ik ben geen CDA-lid. Ik heb makkelijk praten. Als CDA-lid kun je een dergelijke column niet schrijven. Ik heb dit blog geschreven omdat een goed functionerende christen-democratische partij een landsbelang is.

4e Jaargang, Nr. 671.

Pieter Omtzigt

zondag, juni 13th, 2021

KAN HET NOG ERGER EN SCHANDALIGER?

 

Wat ben ik blij, dat ik geen lid ben van het CDA. Nu hoef ik mij tenminste niet te schamen over het gedrag van veel CDA-leden. Medewerkers en Kamerleden van het CDA gaven Omtzigt de schuld van de verkiezingsnederlaag. Naar mijn mening volkomen ten onrechte. De afkalving van de CDA-aanhang was al veel eerder begonnen. Dat zat hem voor een deel in de vergrijzing. Het echte oorspronkelijke CDA is aan het uitsterven, maar het zit ook in de verrechtsing, zoals ik vorige week al uiteen zette. Met zijn actie om op te komen voor de ten onrechte beschuldigde ouders, die een kinderopvangtoeslag hadden ontvangen, ging hij juist tegen die verrechtsing in en getuige het enorme aantal voorkeurstemmen werd dat zeer gewaardeerd door de traditionele CDA-stemmers en door velen buiten het CDA. Het leek er lange tijd op, dat de welgestelde VVD- en CDA-aanhang zich totaal niet begaan voelde met die mensen, die volkomen ten onrechte tot de bedelstaf waren veroordeeld. Maar Omtzigt en Renske Leijten hielden vol en onthulden alle smerigheid. Dat werd hem kwalijk genomen. Hij was een lastig Kamerlid en niet in toom te houden ondanks alle pogingen. Maar veel kiezers waardeerden dat volhouden juist en gaven hem zoveel voorkeurstemmen, dat het CDA daardoor er vijf zetels bij kreeg. Mijns inziens was anders het verlies nog veel erger geweest. Zie ook mijn blog van vorige week.

Omtzigt werd aanvankelijk jaren geleden op een onverkiesbare plek gezet, maar kwam met voorkeurstemmen in de Tweede Kamer. Toen hij zo’n stemmentrekker bleek, kwam hij bij volgende verkiezingen hoger op de lijst. Maar binnen het CDA werd hij uiterst onaangenaam behandeld. Met velen heb ik mij afgevraagd waarom eigenlijk?  Wordt zo iemand uit de grensstreek Twente door de Randstedelingen niet gewaardeerd? Kan men zijn intelligentie uit jaloezie niet waarderen? Gaat hij te vaak tegen het afwijken van het officiële partijprogramma in?  Omtzigt voelde zich af en toe niet meer veilig binnen het CDA. Hij schreef een uitgebreid memorandum aan de commissie die de verkiezingsnederlaag aan het na analyseren is. Prompt liet iemand het stuk zogenaamd via de pers uitlekken. Ook weer een voorbeeld van het gebrek aan normaal fatsoen bij het huidige CDA. Het lijkt mij nodig die partij met een mestvork eens goed op te schudden en er dan met een hark alle zooi uit te halen. Het CDA heeft een grote schoonmaak nodig wil die partij nog overleven. Ze beweren dan, dat Omtzigt de partij heeft beschadigd. Maar niet hij heeft zijn memorandum laten uitlekken. Niet hij heeft zich onfatsoenlijk gedragen.. Het CDA moet zelf het boetekleed aantrekken. Misschien zijn ze nog niet zo onkerkelijk, dat ze de betekenis van die uitdrukking niet meer kennen.

Wat rest nu Pieter Omtzigt? Als hij voldoende hersteld is, kan hij gewoon zijn Kamerzetel weer innemen. Hij gaat dan een eenmansfractie vormen, tenzij er in de huidige CDA-fractie mensen zijn, die zich bij Pieter willen aansluiten. Maar dat zullen ze waarschijnlijk niet durven. Slecht voor je carrière. Er is al eens onderzocht hoeveel zetels een partij met Pieter Omtzigt als leider zou halen. Dat was indrukwekkend veel. Dat zou het ECDA kunnen worden, het Echte Christen Democratisch Appel. Het zou jammer zijn als het talent van Pieter voor de Nederlandse politiek verloren gaat. Misschien kan hij zich bij een andere bij hem passende partij aansluiten. Gelukkig voor het CDA gaat nu veel aandacht uit naar de sport. Ik ben wel benieuwd, wat de media morgen, maandag te zeggen hebben.

14e Jaargang, Nr. 670.

CDA

zondag, juni 6th, 2021

VAN HET MIDDEN NAAR RECHTS

 

Het Christen Democratisch Appel (CDA) is ontstaan doorfusie van drie christelijke partijen, De Katholieke Volks Partij (KVP) was een duidelijke middenpartij met nogal wat invloed van de Katholieke Vakbeweging. Die ging later met de sociaal-democratische NVV op in de FNV. Als Rooms-Katholiek was het vanzelfsprekend, dat je KVP stemde en vaak ook lid was van die KVP. De partij was nauw met de Katholieke Kerk verbonden. Een ruk naar rechts ontstond door het opkomen van de partij van Welter, die onder druk van de kerk weer opgeheven werd. Eind jaren zestig was er een maatschappelijke beweging, het Conciliair Proces met als uitgangspunten Vrede, Verzoening (tussen de maatschappelijke klassen) en Behoud van de Schepping. Veel katholieke intellectuelen voelden zich ertoe aangetrokken. Zij wilden een radicaal christendom. Ze wilden een radicale keuze voor de christelijke idealen zoals die in de Bijbel tot uiting komen. Zij richten de PPR op. Daarnaast was er de Anti Revolutionaire Partij (ARP) , een wat vooruitstrevende protestante partij. Veel behoudender en rechtser was de Christen Historische Unie, de CHU. Het huidige CDA heeft nogal wat CHU-trekjes. Het christelijke in het CDA komt eigenlijk alleen nog tot uiting in enig formeel verzet tegen onderwerpen als abortus, euthanasie, hulp bij zelfdoding en echtscheiding, Echt principieel werd dat verzet tegen deze ethische onderwerpen nooit, want het CDA wilde in het centrum van de macht blijven

Programma’s van het CDA klinken meestal toch wel christelijk en idealistisch. Men wil een betere wereld. Afgaande op die mooie programma’s en door inspirerende politieke leiders heeft het CDA lange tijd veel trouwe kiezers gehad. Juist die trouwe kiezers raken steeds meer teleurgesteld in het CDA. Van de idealen van het Evangelie merken ze niets meer. Er is een nieuwe paus gekomen. Franciscus verzet zich sterk tegen de armoede in de wereld. Rutte I, II en III hebben weinig gedaan tegen de armoede in Nederland. Meer dan vierhonderdduizend kinderen groeien op in armoede. Er zijn veel te weinig sociale huurwoningen. Het wettelijk minimumloon blijft te laag. Hulp aan de Derde Wereld krijgt steeds minder aandacht. Bij het Behoud van de Schepping, het milieuprobleem blijft het vooral bij mooie woorden en tracht men het bedrijfsleven zoveel mogelijk te sparen. Ondanks miljarden winsten blijft men maar roepen, dat de lasten voor het bedrijfsleven vooral niet te hoog moeten worden. Nederland blijft een belastingparadijs. Waar bedrijven en de rijksten nauwelijks belasting betalen door belastingontwijking, moet de gewone man de tekorten op de begroting aanvullen. Juist bij de kernpunten van het Christendom, armoedebestrijding en het redden van onze woonplaneet geeft het CDA geen thuis. Juist christenen, die hun geloof serieus nemen zeggen hun lidmaatschap op. Als Pieter Omtzigt niet zo’n prachtige rol had gespeeld bij het onthullen van het schandaal rond de Kinderopvangtoeslagen, dan had het CDA nog maar tien zetels over gehouden. Zonder enig schaamtegevoel proberen ze nu juist zo’n verdienstelijk kamerlid te lozen. Dan zijn ze ook nog zo onbeschoft de samenwerking met de PvdA en GL af te wijzen. Juist de twee politieke leiders van deze partijen hebben van huis uit christelijke idealen meegekregen. Het is een schande, dat het CDA zich nog steeds christelijk durft te nomen. De kiezers hebben altijd gelijk. Dat geldt zeker voor al die kiezers, die bij het CDA zijn weg gelopen of bij de volgende verkiezingen zullen weglopen.

14e Jaargang, Nr. 669.

Vaccinatiegraad

zondag, mei 30th, 2021

OORZAKEN EN GEVOLGEN VAN VERSCHILLEN

 

Meerdere gemeenten in de zogenaamde Bible Belt laten een lagere vaccinatiegraad zien dan de gemiddelde vaccinatiegraad van 87% van de 65-plussers in Nederland. De vaccinatiegraad is verreweg het laagst op Urk met maar 20 tot 30% gevaccineerde 65-plussers. In de diagonaal van Goeree-Overflakkee naar Staphorst zijn meerdere gemeenten met een streng protestante bevolking met een flink lagere vaccinatiegraad. Genoemd worden de Neder-Betuwe, Reimerswaal en Staphorst. Er is onder deze bevolkingsgroep altijd al verzet tegen inenten. Soms heeft dat vreselijke gevolgen zoals jaren geleden een groot aantal gevallen van kinderverlamming/ polio. In hun opvatting van het geloof beschermt God je tegen ziekten. Als je dan toch ziek wordt is dat Gods wil. Daartegen mag je je niet verzetten. Je laten vaccineren is dan tegen Gods wil in gaan. Als je dan als gelovige van een ander kerkgenootschap opmerkt, dat God de mens toch geschapen heeft met een zekere mate van intelligentie, die het mogelijk maakt dat er medicijnen en vaccins worden ontwikkeld, dan werk je toch als medicus of als ontwikkelaar mee aan de realisatie van Gods wil, Dan spreekt het deze mensen in het geheel niet aan. Ze zitten helemaal vast in hun opvattingen.

Als niet gevaccineerden maken ze een grotere kans om zelf besmet te worden. Ze kunnen als besmette persoon ook weer anderen besmetten. Die ander kan zo vreselijk ziek worden, dat hij of zij er aan sterft. Heb jij dan de dood van die ander op je geweten?  Die vraag moeten ook andere vaccinweigeraars zich stellen. Voor mij geldt in ieder geval dat je laten vaccineren vooral ook een plicht is tegenover je medeburgers. Je wilt hen door massale vaccinatie beschermen. Om het heel cru te zeggen: Vaccinatieweigeraars zijn potentiële moordenaars.

Een lagere vaccinatiegraad tref je ook aan in de vier grote steden. Wonen daar relatief meer mensen met vreemde opvattingen over vaccins en vaccinatie? Dat je met een vaccin een chip krijgt ingespoten bijvoorbeeld. Of dat je door een vaccin afwijkingen krijgt. Grote steden zijn wel broedplaatsen voor allerlei opvattingen. Een veel belangrijker reden is, dat er veel meer buitenlanders wonen en meer laag ontwikkelden. Ze zijn door voorlichting moeilijk bereikbaar. Ze lezen geen krant, spreken en verstaan de Nederlandse taal niet, begrijpen door hun geringe scholing of hun nauwelijks beheersen van de Nederlandse taal de uitleg niet en mede daardoor zijn ze meer vatbaar voor allerlei fantasieën over Corona en over vaccins. Gelukkig worden er plannen ontwikkeld om de achterstandswijken in te gaan en de mensen op hun niveau of in hun eigen taal te benaderen.

Kijken we op wereldniveau dan zien we dat het vooral de welvarende,  goed ontwikkelde landen zijn, die al een groot deel van de bevolking hebben gevaccineerd. Veel landen kunnen de vaccins niet betalen. De zorg is daar te weinig ontwikkeld om de vaccins grootschalig toe te dienen. Daarom is steun aan die landen zo vreselijk belangrijk. We hebben de Antillen geholpen en gaan nu Suriname helpen. Maar er zijn veel meer ontwikkelingslanden. Steun dus de Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO) door te geven op giro 555. Dat is niet alleen in het belang van die landen, die geholpen worden. Covid 19 moet echt de hele wereld uit, want anders blijft besmetting vanuit andere landen ons voortdurend bedreigen.

14e Jaargang, Nr.668.