Archive for december, 2010

30.000 jongeren te gast in Ahoy

donderdag, december 30th, 2010

TAIZÉ AAN DE MAAS

Dezer dagen verblijven meer dan dertigduizend Europese jongeren in Rotterdam op uitnodiging van de Broeders van Taizé. Zo’n Taizé bijeenkomst wordt voor de drieëndertigste keer gehouden en nu voor het eerst in Nederland. De Protestante Kerk in Nederland en de Rooms-katholieke Kerk hebben samen de Broeders van Taizé uitgenodigd. De bijeenkomsten zijn vooral in de Ahoyhallen, waar de deelnemers verdeeld zijn over twee zalen. In Rotterdam is geen enkele gelegenheid met een grotere capaciteit. De deelnemers verblijven bij gastgezinnen in Rotterdam en omgeving. Enkele dagen geleden zag het ernaar uit, dat enkele duizenden in sporthallen zouden moeten slapen. De laatste dagen kwamen nog vier- á vijfhonderd aanmeldingen van gastgezinnen per dag binnen. De sporthallen zijn niet meer nodig. Nederland is een gastvrij land.

Taizé is een dorpje in het Franse Bourgondië, zo’n 25 KM NNW van Macon. Dichtbij ligt Cluny, bekend door een Benedictijner Abdij uit de Middeleeuwen. In Taizé is al tientallen jaren een monniken gemeenschap gevestigd. De stichter Roger Schutz was zelf protestant, maar de monniken zijn uit allerlei kerken afkomstig en vormen in feite een oecumenische gemeenschap. Ze werken voor de kost en ontvangen daarnaast vele gasten, die hier korter of langer verblijven. Er komen vooral veel jongeren, die er zomers kamperen. Die jongeren doen dagelijks corvee, maar het gaat vooral om de leer- of discussiebijeenkomsten, de stilte-oefeningen en meditatie en de vieringen met de typische Taizé-liederen met hun beknopte teksten, die steeds weer herhaald worden en ook typische melodieën, vaak vierstemmig gezongen. De liederen van Taizé hoor je in heel Europa. In Taizé komen de gasten tot diepere persoonlijke inzichten. Ze leren zichzelf beter kennen en ze gaan beter begrijpen waarom ze hier op deze wereld zijn, wat hun opdracht is in het leven.

In Rotterdam zijn de gezamenlijke vieringen in de Ahoyhallen. Daar zijn ook discussies in kleine groepen en workshops. Daarnaast zijn er bijeenkomsten in plaatselijke kerken en bezoeken de jongeren bijzondere plekken als het oude wijken pastoraat en de Pauluskerk, bekend door zijn hulp aan verslaafden.

Op www.rkkerk.nl en www.taizéaandemaas.nl  en www.spirit24.nl wordt verslag gedaan van al die activiteiten en maak je ook nader kennis met Taizé, met de hele organisatie en met de deelnemers. Het zijn jonge Europeanen, enthousiast, goed van de tongriem gesneden en met een heel open en vrije houding. Zo staan ze heel vrij in hun godsbegrip. Ik hoorde een van de deelnemers zeggen. God is in ieder geval niet een oude man met een lange baard. Wel hoorde ik God is Liefde. God is in ons en in onze medemens. God is de kracht die het ons mogelijk maakt het goede te doen.

De uitzendingen volgen is bijzonder inspirerend en bemoedigend en af en toe ook ontroerend. Nergens doemt het beeld op van mensen die gebukt gaan onder een dwingende monotheïstische bevelsreligie, die dezer dagen op de opiniepagina’s van de Volkskrant geschetst wordt. Na een paar keer gekeken en vooral geluisterd te hebben ben ik weer wat optimistischer over Europa en de toekomst van deze wereld. Alle goeds dus voor 2011 toegewenst en nu met meer reden.

Jaargang 3, Nr. 144.

Posted in COLUMN VAN DE WEEK | No Comments »

Kerstmis 2010

donderdag, december 23rd, 2010

KERST IN WELVAREND NEDERLAND

We verheugen ons op de Kerstdagen. We zijn uitgenodigd bij de jongste dochter en bij de zoon. Dat wordt genieten van heerlijke spijzen, vermoeden we.

Vanmorgen las ik de Volkskrant. Een vreselijk verhaal over de toestanden in verpleeghuizen en woonzorgcentra. De jaarlijkse beoordelingslijsten zijn weer uitgekomen. Vooral in de grote steden van de Randstad komen de meest ellendige toestanden voor. Geen wonder, denk ik. Daar zijn zoveel aanmerkelijk prettiger banen, dat het moeilijk wordt geschikt personeel aan te trekken. Idealisten zijn steeds dunner gezaaid. De beloning is niet geweldig. Probeer maar eens personeel te werven als de overheid voortdurend het budget afknijpt en meer efficiency eist. Een bewoner op het toilet helpen, de behoeften laten doen, wassen en afdrogen en van een schone IC-luier voorzien en eventueel droge kleding, hem weer in de rolstoel helpen en dan alles weer opruimen; dat vraagt wel een kwartiertje. Neen, volgens de minister moet het straks in acht minuten, bijvoorbeeld. Bij personeelsgebrek worden de mensen pas na uren geholpen en worden er fouten gemaakt. Zelfs sterfgevallen zijn het gevolg.

Ik lees over voedselbanken, die steeds meer klanten krijgen, over de diaconieën en caritasinstellingen van de kerken, die twee keer zo vaak financiële hulp moeten bieden en ik lees over de 110 voedselpakketten, die door de Lions in onze gemeente zijn bezorgd bij gezinnen, die het nodig hebben, 20 meer dan vorig jaar. Bunnik is een welvarende gemeente. Ik schat, dat die 110 gezinnen 2% van het totaal vormen. Elders is de situatie veel ernstiger. Ik lees, dat de ongelijkheid in Nederland toeneemt en dat het aantal kinderen, dat opgroeit in een gezin onder de armoedegrens alsmaar hoger wordt. Ik lees, dat in onze samenleving een tweedeling aan het ontstaan is: enerzijds een goed opgeleid, goed geïnformeerd geglobaliseerd welvarend deel en anderzijds de groep zonder kennis, zonder opleiding, vaak zonder baan of een baan met minimumloon, vaak ongezond en slecht gehuisvest in een vervuilde omgeving met meer criminaliteit.

Het tragische is, dat die welvarende groep nauwelijks enig benul heeft van de situatie, waarin de achtergestelde groep verkeert. Oma woont weliswaar in een verzorgingshuis, maar de bewoners betalen een fors pensiongeld, zodat het personeel beter betaald kan worden. De arme buurten vormen een “no go area”, waar je liever niet komt. Ik zeg wel eens, dat wij in de welvarende suburbs, maar ook in de grachtengordel en de betere wijken van de steden in “witte getto’s” wonen. Er is niet alleen een sociaaleconomische scheiding, maar ook een ruimtelijke. Ik vrees, dat onder de huidige regering er eerder een verdere verslechtering zal optreden dan een verbetering.

Hoe zou je verbetering kunnen bereiken? De jongerenafdelingen van de politieke partijen vormen de kweekvijver voor onze toekomstige politieke leiders. Ze zouden de regel in kunnen voeren, dat elk lid tenminste een jaar een dag per week werkt als vrijwilliger bij een voedselbank of een verpleeghuis of een verzorgingshuis of een daklozenopvang of een buurthuis of speeltuin in een achterstandswijk. Juist jongerenorganisaties zouden met een voorstel kunnen komen om sociale dienstplicht van drie of vier maanden in te voeren, wanneer het personeelsprobleem in de zorgsector blijft bestaan.

Ik vraag mij af, wie al lezende heeft gedacht: “Wat een ouderwetse Kerstpreek” en voortdurend de neiging had maar niet verder te lezen. Ik weet het; dit is geen populaire boodschap. Maar de regelmatige bezoeker van mijn weblog weet, dat ik er altijd vooral op uit ben mensen aan het denken te zetten. Doe dat de komende dagen eens, maar geniet daarnaast ook. Ik wens al mijn bezoekers veel liefde en geluk tijdens dit Kerstweekend.

Jaargang 3, Nr. 143. 

Posted in COLUMN VAN DE WEEK | No Comments »

Het groene Utrecht wordt steeds zwarter 2

zaterdag, december 18th, 2010

NAIEF

Provinciale Staten van Utrecht hebben na het ontvangen van de herziene MER besloten, dat er gewerkt kan gaan worden aan een inpassingsplan voor het Rijsbruggerwegtracé(RBW). Ik was er bij en ik verbaasde mij. Al die fracties wisten heel goed, dat het Meerpaaltracé beter scoort. Maar de meeste fracties wilden het Rijsbruggerwegtracé. Het was tegelijk verbazingwekkend en ergernis gevend, hoe zij zich in bochten wrongen om toch maar bij dat RBW uit te komen. Hebben ze nu echt niet al die doorzichtige trucjes in de MER door, zijn ze zo dom of vinden ze de MER juist vanwege al die trucjes zo geslaagd? Heeft de Grontmij met deze bedrieglijke Milieu Effect Rapportage prachtig werk geleverd geheel in de lijn van Gedeputeerde van Lunteren? Kennelijk is integer onderzoek bij de Grontmij en bij deze VVD gedeputeerde een onbekend begrip.

Maar misschien ben ik wel erg naïef met te veronderstellen, dat politici streven naar de beste oplossing. Misschien is het wel erg naïef allerlei ideeën aan te dragen om tot die beste oplossing te komen. Men wil gewoon de oplossing, die de meerderheid persoonlijk het beste uitkomt of waarvoor belangrijke partijleden voor pleiten, bijvoorbeeld omdat ze geld willen verdienen met de verkoop van grond. Of omdat de betere oplossing te dichtbij hun woning komt. Een mevrouw van de VVD liet dat heel mooi zien al was dat zo duidelijk tonen van het eigenbelang natuurlijk niet haar bedoeling. Ze wilde aantonen, dat het RBW eigenlijk geen nieuwe doorsnijding van het landschap is. “Ik weet het maar al te goed. Ik rijd daar nogal eens en daar liggen al wegen.” Inderdaad vormen de Binnenweg, de Rijsbruggerweg, de Achterdijk en de Tureluurweg samen een verbinding tussen de Houtense Rondweg en de A12, maar het zijn erfontsluitingswegen, smal met een halverharde berm met veel kuilen, veel fietsers en landbouwverkeer en geen wegen waar je lekker op kunt schieten. Ze hebben ook nauwelijks ecologische barrièrewerking, in tegenstelling tot een provinciale weg met maximumsnelheid 80, waar dagelijks duizenden auto’s zullen passeren. Waar het om gaat is, dat ze er regelmatig rijdt en dus alle persoonlijk belang heeft bij een vlottere verbinding.

Helemaal bont maakte D66 het. Vol trots vertelden ze, dat ze bij het RBW en bij het Meerpaaltracé waren wezen kijken, begeleid door partijgenoten uit Bunnik en uit Houten. Die hadden uitgebreid uitleg gegeven. Of de betreffende Bunnikse Liberaal daartoe in staat is, waag ik te betwijfelen. D66 was in haar wijsheid tot de slotsom gekomen, dat een hoge brug over het Amsterdam-Rijnkanaal met op- en afritten toch wel erg zou opvallen in dat open vlakke landschap. Nu ligt daar al de brug met op en afritten van de A27 en met de begroeiing valt deze nauwelijks op als een autoweg. Het lijkt meer een bos en zorgt daardoor voor wat beslotenheid in dat kale landschap. Het kanaal is flink breed en in deze zeer grootschalige omgeving detoneert de brug dan ook niet. De weg door dit poldergebied kan inderdaad beter wat hoger gelegd worden, zodat hij niet zo vlug onderloopt bij een dijkdoorbraak, maar ook hier kan beplanting van de bermen er voor zorgen, dat de dijkweg perfect in dit polderlandschap past. Het stroomruglandschap met fossiele rivierbedding met restgeul tussen Houten en Bunnik is allerminst saai. Er is microreliëf, er zijn akkers, boomgaarden, weilanden, griendbossen en bomenrijen en veel meer boerderijen dan in die kale polders. Hier maak je echt iets stuk, als je er zo’n asfaltbaan doorheen legt.

Mijn complimenten voor de Socialistische Partij, de Partij voor de Dieren, de partij Mooi Utrecht en voor GroenLinks, die het kostbare landschap tussen Bunnik en Houten, uitloopgebied voor de stad Utrecht voorop stelden. Probeer nu eerst eens wat een capaciteitsvergroting van de op- en afritten plus de rotondes bij de Staart in de praktijk oplevert en beslis dan. Maar dat was niet de bedoeling. Er moet nu beslist worden, want als straks bekend wordt, dat een Meerpaalachtige verbinding er toch komt, dan is het RBW helemaal niet meer nodig en kan voor de verbinding met het Oosten volstaan worden met het opwaarderen van de N410 tussen Houten en Odijk.

Wat zou de gemeente Houten van dit alles vinden? Ze weten, dat de N410 mettertijd toch verbeterd moet worden. De huidige oplossing met 7 chicanes op een bochtig tracé met veel aanpalende woningen en bedrijfsgebouwen en een smal wegprofiel is niet duurzaam. Dat gaat dus een mooie parallelweg worden met de huidige weg als fietspad, waar de auto’s van de aanwonenden te gast zijn. Een verbinding tussen Houten en Nieuwegein en verder naar Vianen zal er ongetwijfeld komen en dan heeft Houten vier aansluitingen op het snelwegennet. Wat heerlijk voor al die Houtense VVD-ers in hun snelle bolides, die zich zo vaak ergeren aan de structuur van Houten, waar je met je auto nooit rechtstreeks naar een andere wijk of het centrum kunt rijden. En de burger maar betalen voor al dat zwarte asfalt.

Posted in DOSSIER A12 SALTO | No Comments »

Femke uit de Tweede Kamer

vrijdag, december 17th, 2010

WELKOM EN VAARWEL

Ik heb er altijd moeite mee als een vertrouwde collega of medelid van een vereniging of anderszins afscheid neemt om elders de carrière voort te zetten. Nu Femke afscheid neemt heb ik dat ook een beetje, al weet ik, dat het heel verstandig is het nu te doen. We wisten, dat het er aan zat te komen en dan is het toch nog vlugger dan verwacht.

Femke is van de leeftijd van mijn kinderen. Zoals je trots kunt zijn op je zoon of dochter, zo heb ik dat ook bij Femke. Wat doet ze het toch goed, denk ik vaak als ik haar weer bezig zie. Ze werd ook steeds beter. Haar inzichten verdiepten zich. Het is dus ook geen wonder, dat ze een tijdelijk hoogleraarschap gaat vervullen. Ze had al flink wat intellectuele bagage bij zich, toen ze in GroenLinks werd geparachuteerd. Ze werd onmiddellijk enthousiast ontvangen. En ze deed het goed naast Paul en vervolgens ook uitstekend als zijn opvolger. Dat moet niet gemakkelijk zijn geweest, want Paul had het in die tijd door externe bedreigingen zeer moeilijk.

Femke dankt haar succes ook aan de manier waarop zijn signalen uit de partij wist op te vangen en er vervolgens ook iets mee wist te doen. Ik vind dat het sterke van GroenLinks, dat er voortdurend nagedacht wordt over nieuwe oplossingen voor oude en nieuwe problemen. Er zit zo enorm veel potentieel in deze partij. Femke wist die input ook uit te lokken door vaak het land in te gaan en vooral door haar publicaties. Het stemt daarom best wel weemoedig, dit afscheid. Ik troost me met de gedachte, dat Femke voor Nederland niet verloren is. Op een andere plaats zal ze ongetwijfeld blijven bouwen aan een eerlijker en schoner Nederland. Het ga je goed!

Een welkom aan Jolande Sap. Ik heb al een paar keer gemerkt, dat ze een scherpzinnige kijk heeft op veel problemen, die in Nederland spelen. Ze is een waardige opvolger. Ik ga haar steunen waar ik kan. Let maar op mijn columns. Er is voor mij een bijzondere reden om haar te verwelkomen. Ze is afkomstig uit Venlo, de geboorteplaats van mijn vader. Er kan ook veel goeds uit dit stadje aan de Maas komen!

Jaargang 3, Nr. 142.

Posted in COLUMN VAN DE WEEK | No Comments »

Kunst was, is en blijft internationaal

zondag, december 12th, 2010

HET INTERNATIONAAL DANSTHEATER DANST “OORSPRONG”

Het Internationaal Danstheater staat bekend om zijn wervelende shows met dansen uit een bepaalde cultuur. Veel volksdans, kleurrijke kostuums, lekkere muziek, staaltjes van danskunst en acrobatiek en veel vrolijkheid. Het is moeilijk om rustig in je stoel te blijven zitten. Je wilt graag meebewegen op die opwindende ritmes  En intussen leer je het nodige over zo’n vreemde cultuur en wordt die cultuur weer een beetje meer vertrouwd. Multiculturaliteit ten top.

Gisterenavond zag ik een voorstelling, die vele momenten telde van een diepgaande ingetogenheid. Dan vertelden dansers over hun ‘Oorsprong’. Ze vertelden hoe ze in Nederland terecht waren gekomen, hoe ze zich hier voelden, hoe ze hun band met het verleden en met het heden beleven. En dan kwamen die dansen uit hun oorspronkelijke cultuur. Dan besefte je weer hoe ons leven verrijkt wordt door al die mensen, die van elders zijn gekomen en hier een nieuw thuis hebben gevonden. Ik merkte hoe ik ging nadenken over mijn eigen herkomst. Over al die boeren en meestertimmerlieden in Friesland, waaraan ik mijn achternaam te danken heb; over de boeren en houtbewerkers in Münsterland, voorouders van mijn moeder en over familie in Vlaanderen. Internationale migratie is van alle tijden; kunst was, is en blijft internationaal.

Sommige dansers zijn gewoon in Nederland geboren en zijn hier opgegroeid, maar een van de ouders kwam uit het buitenland en de band met de familie daar blijft. Dan zien we een danseres met een Griekse vader, die de feesten in het Griekse dorp meemaakt en dan maken we zo’n dansfeest mee. Zigeuners staan bekend om hun muziek en dans, maar in Hongarije, Slowakije en Roemenië krijgen ze maar al te vaak te maken met discriminatie. Iva Lešić was kind in het belegerde Sarajevo en zou met een grote groep vrouwen geëvacueerd worden. Maar onderweg werd de hele groep dagenlang vastgehouden tot ze eindelijk weer verder mochten op weg naar de vrijheid en de veiligheid en niet langer de angst getroffen te worden door de kogels van sluipschutters. Yamila Bavio moest met haar ouders uit Buenos Aires naar Mexico vluchten in de tijd van de dictatuur. Een van de danseressen, die vertelde over zulke verschrikkingen beeldde daarna de angst uit in een beklemmende dans, die in dat geval niets met folklore te maken had, maar wel grote indruk maakte op het publiek.

Het was een bijzondere voorstelling in Figi in Zeist en de hele groep kreeg dan ook een ongewoon lang en warm applaus. Ik vroeg mij af of ik de enige was, die de hele voorstelling beleefd had als een lange demonstratie tegen het “verwilderde” denken in Nederland. Het Internationale Danstheater: Top!!!

Jaargang 3, Nr. 141.

 

Posted in COLUMN VAN DE WEEK | No Comments »

Het groene Utrecht wordt steeds zwarter!

dinsdag, december 7th, 2010

 De ontsluiting van Houten naar het Rijkswegennet

Een reactie op het Voorstel aan Provinciale Staten

Op maandag, 13 december zullen Provinciale Staten van Utrecht een besluit nemen over de MER als voorbereiding voor een inpassingsplan om een verbindingsweg van de Rondweg in Houten naar de A12 bij station Bunnik aan te leggen bekend als het Rijsbruggerweg tracé(RBW). Er is een geactualiseerd MER gemaakt, want intussen is er veel veranderd. Wat er niet is veranderd is, dat er weer zeer tendentieus naar het RBW wordt toe geredeneerd. Met de waarheid wordt het daarbij niet zo nauw genomen. Af en toe denk je: Hier is de Firma List en Bedrog aan het werk!

Vanaf het begin heeft de Gemeente Bunnik medewerking afhankelijk gesteld van een oplossing van de Bunnikse verkeersproblemen, te weten het vele sluipverkeer op de binnenwegen in het gebied tussen Houten en Bunnik en de overbelasting van de Julianalaan in Bunnik, verbindingsweg met Zeist. Nu de provincie niet bereid is bij te dragen aan een werkelijke oplossing voor dit laatste probleem blijft te Gemeente Bunnik terecht op het standpunt staan, dat dan ook niet meegewerkt zal worden aan de oplossing van een Houtens probleem.
De provincie weigert een verbinding van Houten naar het Oosten in dit onderzoek te betrekken. Als het RBW of de aftakking daarvan verbonden wordt aan het onderliggende wegennet, wordt dit zwaarder belast en kan ook een verbinding met Zeist via de Bunnikse Julianalaan meer verkeer trekken. De provincie zegt dan, dat onafhankelijk hiervan het RBW noodzakelijk blijft, maar hoort te zeggen, dat een oplossing voor Houten via het meest geschikte tracé noodzakelijk blijft. Hier verraadt zich het gebrek aan objectief naar de beste oplossing streven.
Door het RBW zou het verkeer in het open gebied tussen Bunnik en Houten verminderen, maar dat komt vooral door de dan noodzakelijke spitsafsluitingen in de Achterdijk bij het RBW en bij Vechten. Komen die spitsafsluitingen er ook bij een keuze voor het Meerpaal tracé?
Volgens de provincie zal Fort Vechten en andere bedrijven in de omgeving Marsdijk bij die spitsafsluitingen bereikbaar blijven. Dat moet ook gelden voor Touringcars, want er zijn grootse plannen voor Fort Vechten. Drie wegen worden genoemd: 1. De Fortweg met een tunnel onder het verdubbelde spoor. 2. De Binnenweg / huidige Rijsbruggerweg met een tunnel onder het RBW. 3. De Tureluurweg / Parallelweg met een tunnel onder het RBW bij de aansluiting naar de A12. Kunnen touringcars, waaronder dubbeldekkers deze tunnels passeren?
Aanleiding voor de geactualiseerde MER vormen de plannen voor de A27 en het knooppunt Lunetten. De congestie op de A27 zorgt ervoor, dat het verkeer bij de Staart maar moeilijk op de A27 komt. Voor dit wegvak worden vier rijbanen geadviseerd. Bij variant 9.2. Vier rijstroken op de A27, realisatie van het Meerpaal tracé en sorteren vóór het knooppunt neemt het verkeer op de Staart het meeste af, namelijk van de nul-variant (ZSM2) met 50.500mvt/etmaal naar 40.800 mvt/etmaal. Alle Meerpaalvarianten scoren trouwens beter wat betreft de ontlasting van het belangrijkste knelpunt,  de Staart; beter dan welk alternatief ook.
De oplossing van de Meerpaalvariant zou minder robuust zijn. Als de A27 versperd raakt zou Houten onbereikbaar worden. Wat een onzinargument! Als het op de Lekbrug gebeurt, moet het verkeer via de A1 en de A12 omrijden. Als het tussen de Staart en knooppunt Lunetten gebeurt dan omgekeerd. Tussen de Kroon en de Staart is er voor Houten geen probleem, behalve, dat er doorgaand verkeer door Houten gaat rijden.
De Meerpaalvariant zou het landschap ernstig aantasten. Geen wonder als je een Oostelijk tracé intekent in plaats van een Westelijk, dat korter is en verder weg blijft van de natuur bij Schalkwijk en Tull en ’t Waal.
Houten zou onderbedeeld zijn wat betreft verbindingen met het rijkswegennet. De gemeente Houten beschikt over drie aansluitingen: De Staart, de Kroon en Laagraven. Een gemeente met een omvang als Houten heeft in Nederland gemiddeld 1,72 aansluitingen op een autosnelweg.
De provincie beschikt over een gedifferentieerde kaart van de overstromingsrisico’s. In delen van Houten zal het water heel snel enkele decimeters hoog staan, maar het kan ook meer dan 2 meter worden. In die delen van Houten is evacuatie wenselijk. Welke wegen zijn geschikt? Geen wegen, die meer dan 1 meter onder water staan. Dat is waarschijnlijk het geval bij het RBW, want dat loopt door een oude bedding, die minstens een meter lager ligt dan de huidige Rijsbruggerweg op de oeverwal. Over een oplossing is niet nagedacht. Het weglichaam minstens een meter ophogen of de weg naar de oeverwal verplaatsen.
Dat krijg je als de auteurs van de MER kennelijk geen idee hebben van het microreliëf in een rivierengebied. Maar ze willen het bedrog van hun collega’s niet aan de kaak stellen, die op een kaart de oude rivierbedding met restgeul weglieten. De manipulatie van statenleden, die ook niet alles kunnen weten, wordt gewoon voortgezet. Zo is de Kruisweg / Houtenseweg bij de gemeente grens ongeveer een meter lager dan 100 meter aan weerszijden van de grens.
Zo komen ook de niet bestaande dassen in het Raaphofse bos weer opdraven. Dat bos is trouwens best van belang want er komen meer dan vijftig verschillende schimmelsoorten op de stobben van dit essengriend voor. Aldus Wethouder Jan van Geest in een gesprek met hem.
Het is bekend, dat het grootste deel van het verkeer van een naar Houten op Utrecht is gericht. De provincie beloofde daarvan een duidelijker beeld te geven, want het maakt nogal wat uit, waar die Houtenaren in Utrecht moeten zijn. Er is niets van te vinden.
Zo beloofde de provincie ook, dat de MER zou uitleggen waarom de aansluiting op de A12 niet via een tunnel kan. Dan wordt het landschap minder verstoord en geeft de weg minder overlast. De uitleg is nergens te vinden.
Het zou prettig zijn als ook de cijfers van de aantallen motorvoertuigen per etmaal voor het jaar 2000 bekend waren. Dan zou men de spectaculaire toename van het inkomend en uitgaand autoverkeer beter op waarde kunnen schatten. Nu ontkom ik niet aan de indruk, dat het autogebruik toeneemt ten koste van het gebruik van OV en de fiets. Dat zou zeer betreurenswaardig zijn, met name voor de inwoners van de stad Utrecht. Nu al moeten mensen met ademhalingsproblemen uit die stad verhuizen.

Tenslotte; ik heb jarenlang oplossingen bedacht voor een aanvaardbare oplossing voor een aansluiting bij Mereveld. Zelfs bij sorteren in het knooppunt is die oplossing mogelijk. Doe het maar niet, want het is zo zielig voor de golfclub en als je eenmaal lijdt aan tunnelvisie komt de tunnel toch altijd bij het RBW uit. Jammer voor het landschap.

Ik wens de hooggeachte Statenleden van de Provincie Utrecht veel wijsheid toe.

Posted in DOSSIER A12 SALTO | No Comments »

Stationsgebied Driebergen-Zeist

vrijdag, december 3rd, 2010

IEDEREEN MOET KLIMMEN NAAR HET PERRON

Het spoor bij station Driebergen-Zeist wordt viersporig en er komt een zeven meter diepe tunnel voor het verkeer tussen Zeist en de A12 en Driebergen. Het plein, waar nu de bussen stoppen komt drie meter lager te liggen. Zo kom je onder de sporen, waar de fietsen gestald kunnen worden en waar zich de kaartjesverkoop, de AH-winkel, het restaurant en de VVV, de Poort van de Heuvelrug komen. In die buurt is ook een lift naar het brede eilandperron met aan weerszijden twee sporen. De passerende intercity’s en de internationale treinen razen over de buitenste sporen voorbij. Vanuit de ruimte onder de sporen kunnen voetgangers drie tot vier meter omhoog klimmen naar het perron.

Hoe bereiken de verschillende typen reizigers het station? Fietsers uit de richting Odijk volgen de Odijkerweg en slaan rechtsaf voor het spoor. Ongeveer halverwege begint de Spoorstraat en het fietspad te dalen naar 3 M onder maaiveld. Vervolgens moeten de fietsers de autoweg oversteken om onder het spoor de fiets te stallen. Fietsers uit Zeist komen met een wat bochtig fietspad vanaf de kruising bij de Breullaan bij de fietsenstallingen terecht. Fietsers uit Driebergen volgen een fietspad parallel aan de tunnelbak, gaan daar vervolgens met een brug overheen en dalen aan de overzijde naar het min drie niveau, steken de straat over naar de fietsenstalling. Heen dalen, dat betekent op de terugweg altijd 3 M klimmen over een vrij korte afstand. Alle scholieren uit Odijk en verder moeten dus eerst bij het station onder het spoor door en dan weer uit de diepte omhoog klimmen naar het kruispunt bij de Breullaan. Die omweg geldt ook voor de vele recreatieve fietsers, waaronder zij die de Landelijke Fietsroute LF4 volgen en de mensen die van knooppunt 78 naar knooppunt 79 rijden. Daarom is het verbijsterend, dat er geen fiets- en voetgangerstunnel in de Odijkerweg is gekomen. Geen omweg en rustig dalen en klimmen. Daar is geen budget voor, maar die tunnel is nog steeds in beeld, aldus een van de voorlichters tijdens een inloopavond. Hij zei ook tegen me, dat hij hoopte, dat ik een elektrische fiets heb. Nog niet, maar ik heb mij al georiënteerd.

Station Driebergen-Zeist moet een hoogwaardig OV-knooppunt worden. Automobilisten kunnen, als ze vroeg genoeg komen hun auto kwijt op een P+R terrein. Vandaar kun je gemakkelijk naar de huidige twee perrons. In de toekomst mag je dan eerst een trap van ZEVEN Meter hoog beklimmen en vervolgens via een brug over de twee zuidelijke sporen en dan weer afdalen naar het eilandperron. Je zult maar een zware koffer bij je hebben. De lift is aan het andere eind van het perron. Als die tunnel in de Odijkerweg er nu was, kon je met een trap een paar meter naar beneden en via een trap weer omhoog naar het perron. Die tunnel zou ook reuze prettig zijn voor de mensen van de kantoren aan de Noordkant, die nu vlak bij de perrons zitten, maar straks honderden meters moeten omlopen om bij de fietsenstallingen omhoog te klimmen naar het perron.

Buspassagiers, die van dit hoogwaardig OV-knooppunt gebruik maken om verder te gaan met de trein komen aan op een busstation op maaiveld en moeten dan naar beneden om onder de sporen door bij de trap naar het perron te komen. Terug naar de bus wordt het dus weer klimmen, maar dat heb je nu ook al als je aankomt op of vertrekt van het tweede perron tussen de sporen twee en drie.

Ik was ook nieuwsgierig hoe ik voortaan vanuit Odijk met de auto naar Zeist kan of van en naar de A12. De bedachte oplossing is aardig, maar het moet niet glad zijn, zoals de laatste dagen. Vanuit Odijk volgen we de Odijkerweg straks onder het nieuwe viaduct van de A12 door. Voor het spoor gaan we rechtsaf. Halverwege beginnen we te dalen naar het niveau min drie meter. Daar is ook een parkeerplaats voor wegbrengers of afhalers, waar je in alle richtingen kunt wegrijden. Van min drie dalen we over korte afstand naar min zeven en stoppen bij rood. We kunnen daar linksaf naar Zeist en rechtsaf naar de A12 en Driebergen. Omgekeerd kunnen automobilisten uit Zeist en Driebergen hier afslaan om mensen af te halen of om naar Odijk of naar het P+R terrein te gaan.

Interessant om dit allemaal te zien. Jarenlang kende ik Station Driebergen-Zeist van de koffie, die vanaf het perron aan de treinreizigers werd verkocht. Nu stap ik er vrij vaak op de trein. Ik hoop al die veranderingen nog mee te maken, vooral als die tunnel in de Odijkerweg  er ook komt.

Jaargang 3, Nr. 140.

Posted in COLUMN VAN DE WEEK | No Comments »