Archive for december, 2008

Uitdaging aan Judith, Tineke en Bas

zondag, december 28th, 2008

Wat vinden de drie kandidaten lijsttrekker?  

Planeetgroenlinks is het perfecte podium voor een lijsttrekkersdebat, waarbij iedereen vragen kan stellen aan de kandidaat-lijsttrekkers en iedereen kan kennis nemen van hun antwoorden  Op veel plaatsen in het land worden lijsttrekkersdebatten gehouden. Daar komen bij elkaar enkele honderden GroenLinksers van de duizenden, die er zijn. De meeste leden van Groenlinks hebben toegang tot internet en kunnen het debat dus op deze site volgen. 

Het is inmiddels genoegzaam bekend, dat bij de verkiezing van Barack Obama het internet een grote rol gespeeld heeft Onze kandidaten weten, dat kennelijk ook. Maak het ze maar eens flink moeilijk door hun nu vragen te stellen. Dat is een goede voorbereiding op de lifedebatten in het land  Ik wil er al vast aan beginnen. 

Twee van de drie kandidaten, die door de kandidatencommissie zijn voorgedragen voor het lijsttrekkerschap maakten ook deel uit van de programmacommissie. We mogen ervan uitgaan, dat zij achter hun voorstel staan. Overigens worden in zo’n commissie ook compromissen gesloten en zullen er best passages zijn, waar ze niet voor 100% achter staan. 

Hoofdstuk 7 van het ontwerpverkiezings- programma heet “Arbeidsmigratie in goede banen leiden”. Al lezende krijg ik sterk de indruk, dat migratie wordt voorgesteld als een oplossing voor de tekorten op de arbeidsmarkt als gevolg van de vergrijzing. In heel Europa is de vergrijzing een probleem, maar het sterkst in Oost-Europa. In sommige landen is daar al sprake van een sterfteoverschot. Het vertrek van jonge mensen naar het welvarender West-Europa verergert de vergrijzing. Dorpen lopen vrijwel leeg en er wonen alleen nog een paar oude mensen. 

Vragen aan de kandidaten: Zijn zij het mij eens, dat het ontwerpprogramma te weinig aandacht schenkt aan deze economisch zwakke gebieden? Hoe zien zij de toekomst voor deze gebieden? Wat kan de EU doen om de economie van deze gebieden te versterken? 

Migratie is nooit een definitieve oplossing. Toen herkomstlanden als Italië en Spanje welvarender werden, droogde de stroom ‘gastarbeiders’ uit die landen op. Dat valt op de langere termijn ook te verwachten voor andere landen.Geboorten nu hebben over ongeveer twintig jaar effecten op de arbeidsmarkt. De huidige tekorten op de arbeidsmarkt worden veroorzaakt door de lagere geboortecijfers  na 1975. Het met pensioen gaan van de naoorlogse geboortenpiek verergert dat tekort in de komende jaren. 

Vraag aan de kandidaten: Wordt het geen tijd, dat GroenLinks een beleid ontwikkelt ter oplossing van de te verwachte problemen. Juist de zwakke sectoren krijgen immers te maken met moeilijk vervulbare vacatures. 

Wel dames en heren, veel succes bij de beantwoording. Ik ben erg benieuwd of jullie de uitdaging aandurven.

Bas Eickhout kandidaat lijsttrekker GroenLinks

zaterdag, december 20th, 2008

Bas Eickhout maakt groen sterk in het Europees Parlement!  

Bas Eickhout is door de kandidatencommissie van GroenLinks als een van de drie kandidaten voor het lijsttrekkerschap op de kandidatenlijst geplaatst. Door middel van een referendum gaan de leden van GroenLinks begin 2009 hun lijsttrekker kiezen. Het is geweldig dat er zoveel uitstekende kandidaten zijn. Europa leeft kennelijk in onze partij. Maar er moet gekozen worden. Voor mij is Bas Eickhout de meest geschikte kandidaat voor het lijsttrekkerschap en mocht een ander gekozen worden, dan moet Bas toch zeker naar het EP. 

Waarom? Bas is uitermate deskundig op milieugebied en als het om de klimaatcrisis gaat kun je hem niets wijs maken. Zijn kennis en inzicht zijn echter veel breder. Klimaat staat immers in verband met heel veel: landbouw, biodiversiteit, kleding, wonen, energie, transport, zeespiegelstijging,  waterhuishouding en zelfs allerlei samenlevingsaspecten. Bas heeft heel veel contacten in Nederland en Europa, neemt deel aan veel discussies, zat twee keer in de programmacommissie voor de Europese verkiezingen en overal zuigt hij nieuwe kennis op. Hij kan heel goed luisteren en vervolgens ook snel en adequaat reageren. Hij is een sterk debater en zal in het EP zeker zijn mannetje staan. 

Bas Eickhout is niet alleen individueel sterk, hij is ook een echte teamspeler. In de tijd, dat ik hem mee maakte als voorzitter van de Europawerkgroep zag je de werkgroep opbloeien en werden steeds meer activiteiten ontplooid. Hij wist mensen te inspireren om zich in te zetten voor hun taak. Met Bas als voorzitter gingen de deelgroepen ervoor. Er kwamen meer internationale contacten. De website werd steeds beter. De EGP kreeg veel aandacht en er werd voor geijverd, dat het een echte partij zou worden met niet alleen een steunlidmaatschap, maar een echt individueel lidmaatschap. En o zo vriendelijk vroeg Bas elke vergadering weer hoe het ermee stond als iemand een taak op zich had genomen. De basis, die Bas Eickhout heeft gelegd zorgt ervoor, dat de Europawerkgroep nog steeds een van de best functionerende werkgroepen is. 

Vijf jaar geleden was Bas ook al kandidaat. Tijdens een pauze van het congres met al die discussies over de kandidatuur van Kathalijne, Alexander en Joost kwam ik Bas tegen en zei hem, dat het mij speet, maar dat ik TOEN vond, dat hij er nog niet aan toe was. Bas heeft de afgelopen vijf jaar keihard gewerkt en NU is Bas er klaar voor. Maak Bas een MEP, een Member of the European Parliament. Stem op Bas Eickhout bij het komende lijsttrekkerreferendum.

Reactie voor de Forumpagina de Volkskrant

zaterdag, december 20th, 2008

Onderstaand stuk heb ik de redactie van de Forumpagina toegestuurd. Meestal wordt het niet geplaatst, maar zie je in de periode erna op de forumpagina artikelen verschijnen, waarin de ideeën op andere wijze worden uitgewerkt. Ik ben dus benieuwd. 

Europese integratie meer dan vormgeving in verdragen 

Sander Luitwieler schetst in zijn stuk : “Europese integratie lukt alleen als ze van de burgers zelf komt” het integratieproces als het vormgeven van de Europese Unie van bovenaf door Europese leiders, die zich weinig gelegen laten liggen aan de wil van de Europese burgers.  Daardoor wordt het integratieproces niet gedragen door die burgers en ontstaat er een legitimiteitprobleem. De burgers accepteren het niet meer. Dat bleek bij het verwerpen van het Grondwettelijk Verdrag. Voorts ontkent hij het bestaan van een Europese cultuur en zou je niet kunnen spreken van een Europees volk. 

Lang voordat er sprake was van een EGKS of EEG was er al sprake van Europese integratie. Politiek gezien was zo’n periode van grotere eenheid meestal gedwongen door een heersende macht. Denk aan de Romeinse tijd, de Karolingische periode of de tijd van Napoleon. Toch lieten deze periodes hun sporen na. Denk aan het recht, dat ten dele terug gaat op het Romeinse recht en de Codex Napoleon. Maar heel Europa kreeg ook te maken met de kerstening en de Verlichting. In heel Europa zag je dezelfde periodes in de beeldende kunst: de Renaissance, de Barok, het Neoclassicisme, de Romantiek. Of je nu in een bibliotheek, een museum, een bioscoop of een concertzaal komt overal maak je kennis met cultuuruitingen uit geheel Europa en merk je de wederzijdse beïnvloeding. Hetzelfde zie je in de wetenschap nog kortgeleden fraai beschreven  door Luuc Kooijmans in “Gevaarlijke kennis”. En steeds was er vanaf de prehistorie de handel. Er is wel degelijk veel gemeenschappelijk in onze geschiedenis, maar we zijn ons daarvan te weinig bewust. En daardoor is het voor velen moeilijk te beseffen, dat wij Europeanen bij elkaar horen. Dat maakt het niet goed mogelijk van een Europees volk te spreken. Dat probleem heeft zich evenzeer voorgedaan bij de vorming van nationale staten. Onderwijs in de eenheidstaal en in de nationale geschiedenis was nodig om tot nationaal besef te komen. 

In de loop van de vorige eeuw trad vooral in de industrie een zo sterke schaalvergroting op, dat de nationale markt te klein werd en men afzet zocht over de grenzen. Invoerrechten vormden daarvoor een belemmering. Het was dus vooral het bedrijfsleven, dat er op aan drong die handelsbelemmeringen weg te nemen en zo ontstond eerst de EGKS – verkocht als vredesproject – en de EEG. Dat veroorzaakte een sterke groei van de onderlinge handel en zo ook een toename van de welvaart. Er was geen enkel legitimiteitprobleem. Hetzelfde bedrijfsleven had behoefte aan meer standaardisatie. Dan kon je in de gehele Euromarkt hetzelfde product leveren. Zo kreeg je al die Europese regeltjes door de vraag  van het bedrijfsleven en NIET opgelegd door die anonieme macht in Brussel noch door de Europese leiders. Die deden alleen maar wat ze moesten doen, de regels opstellen, die door het economische integratieproces noodzakelijk waren geworden. Niet iedereen was blij met die groei van de bedrijven en de macht, die zij daardoor verkregen. Dat verklaart een deel van de weerstand. 

Het bleef niet bij economische integratie. Hierboven wees ik al op de cultuur en de wetenschap, maar er is steeds meer een Europese arbeidsmarkt en een Europese markt voor landbouwgrond. Zo ontstaat de behoeft aan wederzijdse diploma-erkenning. Er is grensoverschrijdende criminaliteit en dus komt er behoeft aan meer samenwerking bij politie en justitie. Milieuverontreiniging stoort zich niet aan grenzen en dus moet er een Europees milieubeleid met allerlei regels komen, ook nodig om concurrentievervalsing te voorkomen. Het wordt er allemaal niet eenvoudiger op en je moet echt specialist zijn om enig overzicht te kunnen hebben. Ik begrijp, dat dit voor velen als bedreigend wordt ervaren, als iets, dat van bovenaf wordt opgelegd. Eerlijke politieke leiders leggen het de mensen uit in plaats van misbruik te maken van de gevoelens van onbehagen bij burgers om eigen gewin na te streven. 

Europese integratie is een veelzijdig proces, dat er nu eenmaal is. Europese leiders doen wat van het verwacht mag worden, namelijk regelend optreden waar dat nodig is. Daarbij moeten onze volksvertegenwoordigers in het Europees Parlement en in de nationale parlementen wel meer macht krijgen om dat alles te controleren. Ook daarin voorzag het Grondwettelijk Verdrag en voorziet nu het Verdrag van Lissabon. Of het voldoende is? Daarover zou het debat moeten gaan.

Dan liever een tunnel van de Meern naar Zeist

vrijdag, december 12th, 2008

Onbeperkte automobiliteit? 

Het lijkt alsof er een nieuw universeel mensenrecht is bijgekomen: het recht op onbeperkte automobiliteit. Er moeten alsmaar meer autosnelwegen worden aangelegd. Men hoopt dat dan de files verdwijnen en dat automobilisten zonder enige beperking en zonder enig nadenken over de keus van de vervoerswijze altijd voor de auto kunnen kiezen. Zo’n conclusie moet je wel trekken als je ziet met welke ideeën Rijkswaterstaat komt voor de verkeersafwikkeling op de Utrechtse Ring, 

De agressiviteit, waarmee automobilisten de oplossing van het fileprobleem eisen is stuitend en minstens even ergerlijk is de manier, waarop populistische politici daarop reageren. Was het vroeger heel normaal, dat je in de buurt van je werk woonde en ging verhuizen als je een baan elders kreeg, nu blijft men wonen en men kiest altijd weer voor de auto en niet voor openbaar vervoer. Dergelijke automobilisten hebben ook totaal geen oog voor de problemen, die zij veroorzaken, bijvoorbeeld voor het beroepsgoederenvervoer over de weg of voor vertegenwoordigers of servicemonteurs, die van cliënt naar cliënt rijden. 

Deze week is verbijsterd gereageerd op de ideeën van Rijkswaterstaat om de problemen op de Utrechts Ring op te lossen. Daarvan maakt doorgaand verkeer gebruik, maar ook veel lokaal verkeer. Als we op enige afstand nog een ring maken, dan kan het doorgaande verkeer daarvan gebruik maken. En zie, er is nog enig groen rond Utrecht. Prachtig toch om daar de weg neer te leggen. En zo wordt een weg bedacht vanaf de Meern min of meer parallel aan de A12, die dan voorbij Utrecht naar het Noordoosten buigt en dan aansluit op de A12 en de A28. Zo wordt vooral het stuk A27 tussen knooppunt Lunetten en knooppunt Rijnsweerd ontlast. 

Dat wordt een kostbare weg doordat er veel kunstwerken nodig zijn voor het kruisen van bestaande infrastructuur. Eerst gaat de weg door de Heicopse polder, waar mogelijk woningbouw gaat komen Dan moet de brede A2 worden gekruist, vervolgens wegen en de tramlijn naar Nieuwegein, dan het Amsterdam-Rijnkanaal en het Merwedekanaal, de Laagravenseweg N408,, de spoorlijn Utrecht – Den Bosch, de A12, de spoorlijn Utrecht – Arnhem, de Provincialeweg N411, de Kromme Rijn om dan aan te sluiten op de A28. Hier en daar ligt bebouwing in de weg, die zal moeten worden geamoveerd  Daarnaast doorkruist de weg recreatiegebieden en bijzonder fraaie landschappen. Vooral het gebied tussen Utrecht, Bunnik en Zeist met meerdere landgoederen en ecologische hoofdverbinding is uitermate kostbaar en heeft nu al te lijden onder de bestaande infrastructuur. Als men bij De Meern begint is deze weg ongeveer 14 KM lang. Men zou ook tussen Knooppunt Oudenrijn en de Galecopperbruggen kunnen aftakken, zodat ook het verkeer uit de richting Amsterdam van de verbinding gebruik kan maken. Dat maakt de weg zo’n 3 KM korter. 

Waarom zo’n kostbare weg bouwen met zoveel kunstwerken en zoveel schade voor de recreatie, het landschap en de natuur? Men zou serieus moeten kijken of een tunnel een reëel alternatief is. Ook tunnels zijn kostbaar. Het zou 1,1 tot 1,4 miljard gaan kosten. Een tunnel zal op aanmerkelijk minder weerstand stuiten. Inmiddels heeft men veel meer ervaring met tunnelbouw en als de boorapparatuur vaker wordt ingezet, kan de kostprijs wellicht nog dalen. Als er dan toch een nieuwe weg moet komen dan is alleen een tunnek een aanvaardbare oplossing.

De noodzaak van een demografisch beleid

vrijdag, december 5th, 2008

GroenLinks moet over een demografisch beleid beschikken 

Tijdens het laatste GroenLinkscongres in Tilburg werd amendement 1 over bevolkingskrimp op een onprettige manier in de hoek gezet door er het etiket “Bevolkingspolitiek” op te plakken. Bij bevolkingspolitiek denk je aan de Nazi’s, die wilden, dat de Duitse vrouwen veel edele Germaanse zonen zouden baren, die het Vaderland zouden kunnen beschermen. Er zijn meer fascistische regimes, die zich aan een dergelijke vorm van bevolkingspolitiek hebben schuldig gemaakt.Daartegenover wilde de Chinese regering de bevolkingsgroei juist afremmen. Het kwalijke was, dat daarbij dwang werd en wordt toegepast. 

Soms zie je, dat achtergestelde groepen, de neiging hebben veel kinderen te krijgen om zo hun positie te versterken. Je vindt dit nu bij de Palestijnen en vroeger bij de Rooms-katholieken en de Gereformeerden in Nederland. Soms merk je daarvan iets bij sommige groepen allochtonen. Dreigend roepen jonge jochies, dat zij straks de meerderheid zijn en dus de baas. De werkelijkheid is, dat bij de jongste generaties de vruchtbaarheid bijna op het niveau is van de andere Nederlanders. Toch hoor je nog regelmatig mensen verontwaardigd vertellen over Mijnheer Pastoor, die vroeger op huisbezoek vroeg of het nog geen tijd werd voor een volgend kindje. 

Zo maar wat voorbeelden, waardoor de term bevolkingspolitiek een verdachte klank heeft gekregen. De indieners van het amendement verdienden een dergelijke behandeling niet. Hun motieven waren op zich juist. Zoals ik in eerdere columns betoogd heb zou de discussie moeten gaan over de vraag of de consequentie inderdaad bevolkingskrimp moet zijn en of men zich voldoende de nadelen van krimp heeft gerealiseerd. Het is jammer, dat de indieners van het amendement zo dwingend de noodzaak tot bevolkingskrimp in hun amendement hebben opgenomen. Het amendement werd verworpen. Het zou zeer betreurenswaardig zijn, wanneer het gevolg daarvan zou zijn, dat in het beleid van GroenLinks demografische aspecten geen aandacht zouden krijgen. Geen beleid is ook een beleid, namelijk een laat-maar-waaien-beleid. 

In de praktijk zal het zo’n vaart niet lopen. Maatregelen kunnen demografische gevolgen hebben. GroenLinks pleit voor betaalbare kinderopvang. Is dat goed geregeld, dan vinden paren het verantwoord kinderen te krijgen. Het heeft dan geen te negatieve gevolgen voor hun loopbaan. De beschikbaarheid van anticonceptiva binnen het verzekerd pakket ook voor minderjarigen zorgt voor minder ongewenste zwangerschappen en zo voor minder abortussen en minder geboorten. Zo ziet u, dat GroenLinks wel degelijk aan demografisch beleid doet. 

Demografische verschijnselen hebben ook gevolgen op de lange termijn. De politiek heeft daar veel te weinig oog voor. Na 1975 kwamen de vrouwen en kinderen van de gastarbeiders naar Nederland. Ze waren toen rond de veertig jaar. Dertig jaar later zijn ze rond de zeventig. Dus komt er de komende jaren behoefte aan specifiek op deze groep gerichte ouderenzorg. 

In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw groeide het voortgezet onderwijs zeer sterk. De deelname nam toe en de geboortenpiek passeerde het voortgezet onderwijs. Veel jonge docenten kwamen het voortgezet onderwijs binnen. Ze waren toen in 1970 ongeveer 25 jaar oud en nu dus 63. De komende jaren gaan ze even massaal met pensioen. Het huidige lerarentekort kon je dus al dertig jaar lang zien aankomen. Er is geen enkele maatregel genomen, behalve de zogenaamde DOP-regeling, die na twee jaar werd afgeschaft. 

De conclusie kan geen andere zijn dan dat GroenLinks snel een demografisch beleid moet ontwikkelen en bij alle beleid de demografische aspecten nog veel beter in het oog moet houden.