Archive for the ‘POLITIEK IN NEDERLAND’ Category

GroenLinks en Afghanistan 2

zaterdag, januari 29th, 2011

WAT EEN POLITICA IS JOLANDE SAP

Onze fractievoorzitster heeft mijn grote bewondering gewekt, zowel bij haar optreden in de Kamer als bijvoorbeeld bij Pauw en Witteman. Ze formuleert vlijmscherp en adequaat en is niet uit het veld te slaan. En ze durft emotie te tonen en idealisme. Een ware verademing na jaren ontluisterende debatten, waarbij het er vooral om ging elkaar vliegen af te vangen. Jolande blijkt een uitstekende opvolgster van Femke Halsema.

Betekent dat nu, dat ik in het geheel geen kritiek heb? Dat is wat te veel gevraagd. De fractie heeft een beeld van de Afghaanse werkelijkheid, dat meer op wenselijkheid berust dan op de realiteit. Dat betekent, dat de kans op een succesvolle missie zeer klein is. Maar niet geschoten is altijd mis al klinkt dat in dit geval wat macaber. Je moet je verplaatsen in het denken van Mariko Peters. Ze was adviseur van de centrale overheid en zag hoe moeilijk het was met adviezen te komen, die ook werkelijk iets zouden uithalen. Afghanistan heeft alle kenmerken van een falende staat: Een zwakke centrale overheid, die geen greep heeft op het land. Nauwelijks iets van een ambtelijk apparaat, geen goed functionerende politie en justitie, geen of nauwelijks inkomsten, een weinig geschoolde bevolking, een slechte infrastructuur, een wijd verbreide corruptie, veel criminaliteit en veel opstandelingen. Daarbij een zwakke economie en weinig perspectief op verbetering en weinig gezondheidszorg. Een land in de Middeleeuwen. Je zou zeggen: alle reden om keihard met zijn allen te gaan samenwerken om het land tot ontwikkeling te brengen. Daarvan is weinig te merken.

Mariko heeft ongetwijfeld geconstateerd, dat het ontbreken van een goed functionerend rechtssysteem alle pogingen om tot ontwikkeling te komen ernstig bemoeilijkt zo niet onmogelijk maakt. Dan ligt een voorstel om daar iets aan te gaan doen voor de hand. Het is echt basaal ontwikkelingswerk, net als de bouw van scholen, de opleiding van leerkrachten, het verbeteren van de infrastructuur en het opzetten van een goed werkende gezondheidszorg. Daarnaast de economie aanpakken met o.a een alternatief voor de opiumteelt bieden.

Maar dat lukt nooit. Die agenten gaan er met hun wapen van door of ze sneuvelen al snel en aan het bestrijden van misdaad en corruptie komen ze niet toe. Maar dat geldt evenzeer voor al die ontwikkelingsprojecten. Die mooie nieuwe brug kan worden opgeblazen, de weg kan worden ondermijnd, de school kan in brand worden gestoken en de meisjesschool krijgt geen leerlingen, want die durven niet door dreigementen van de Taliban. Voor alle ontwikkelingswerk is er geen enkele garantie op blijvend succes. Dus maar niets doen en de mensen in de steek laten? Als je nog een beetje idealisme bezit, dan doe je dat niet. Er is immers altijd kans, dat de Afghanen dit idealisme en de belangeloosheid gaan zien en gaan meewerken.

Wij weten maar al te goed, dat oorlogsgeweld nooit de echte duurzame oplossing voor conflicten brengt. Geweld leidt alleen maar tot verdieping van een conflict. Daarom heeft de fractie terecht het civiele karakter van de missie benadrukt. Of de Afghanen dat accepteren is nog maar de vraag. Er zijn er te veel, die profiteren van de huidige wetteloosheid.

IKV Pax Christie heeft in een briefing “Kanttekeningen bij de voorgenomen politietrainingsmissie Kunduz, Afghanistan” elf voorwaarden genoemd, wil de missie aanvaardbaar zijn voor deze vredesorganisatie. Sommige daarvan zijn hierboven al verwerkt. Heeft de regering onderbouwd, dat er een goed functionerend rechtssysteem komt? Wat heeft de regering precies gezegd over de dialoog met de Taliban? Daarover wil ik van Jolande wel iets meer weten.

Met alle twijfel, die de fractie vanzelfsprekend ook heeft, kan ik instemmen met het ja tegen het besluit om een politietrainingsmissie naar Kunduz te sturen. Voortdurende controle, er bovenop zitten is nu de taak van heel GroenLinks. Er is voor mij geen enkele reden mijn lidmaatschap op te zeggen of op 2 maart niet op GroenLinks te stemmen. We gaan Mark toch niet nog een overwinning in de schoot werpen, namelijk dat hij GroenLinks een kopje kleiner heeft gemaakt. Zelfs rasechte mensen van het “gebroken geweertje” gunnen dat Mark niet.

Hoe denken Volkskrantlezers?

zaterdag, januari 1st, 2011

LINKSE LIEFHEBBER OF REBELS RECHTS?

De Volkskrant heeft zijn lezers gevraagd antwoord te geven op de vraag of zij zich zelf beschouwen als een linkse liefhebber of als rebels rechts. Een redactie wil haar lezers kennen, want als je je lezers teveel tegen je inneemt, dan zeggen ze massaal hun abonnement op. Lezers kiezen een krant, die past bij hun opvattingen.

Voor de redactie van de Volkskrant was het nogal schokkend plotseling brieven van “lezers” te krijgen, die in hun opvattingen haaks stonden op wat de redactie van haar lezers gewend was. Was een deel van de lezers plotseling besmet geraakt met rechts populistische opvattingen? Hadden rechts populistische politici een abonnement genomen om vervolgens de redactie te bestoken met hun opvattingen? Of waren het gewoon een stel rechtse actievoerders, die hun ingezonden brieven naar allerlei kranten sturen? Ik vond in ieder geval dit soort scheldbrieven niet prettig om te lezen.

Vandaar de vraag aan de lezers, die heel wat reacties opleverde. Een selectie daarvan stond op de twee laatste pagina’s van het nummer van 31 december 2010. De brieven zijn allen zeer genuanceerd en je vind er geen spoortje van vreemdelingenhaat. Vormen de inzenders een representatieve steekproef van alle lezers? Is de selectie in de krant qua opvattingen representatief voor alle inzendingen? Ik ben ontzettend nieuwsgierig naar de antwoorden. Ik vrees die antwoorden niet te krijgen, want ondernemingen zijn meestal niet erg scheutig met het verstrekken van marktgegevens. Anderzijds dringt elke journalist steeds weer aan op openheid. Ik wacht met spanning af.

Hieronder mijn inzending!

Heb ik mijn naasten lief, hier in Nederland maar ook in de minder welvarende Europese staten en in Afrika? Heb ik de vrede lief en hen, die mij als vijand beschouwen? Heb ik de natuur lief, de vogels en de vissen, de bomen en de bloemen, de landschappen met de akkers, weiden en boomgaarden? Heb ik christenen lief, en joden, islamieten, agnosten, atheïsten en Ietsisten? En als ik dan steeds ja wil zeggen en ja probeer te doen, hoe staat het dan met de vervuilers en de egoïsten en de terroristen en de fundamentalisten, de gewelddadige criminelen en kindermisbruikers? Zie ik nog de mens achter hun gedrag?

Wat zou het mooi zijn, een wereld vol harmonie, het paradijs op aarde. Toch wil ik dit ideaal niet vergeten en ernaar blijven streven. Velen noemen dat vechten tegen de bierkaai. Het goede behouden van de verzorgingsstaat is conservatief. Soms voel ik mij nauwelijks meer thuis in mijn Nederland. Als je ziet hoe juist de zwaksten worden gepakt, dan word je rebels en dan ben ik bereid om te blijven vechten voor een rechtvaardig Nederland. Zonder rechtvaardigheid en edelmoedigheid, zonder trouw en eerlijkheid is harmonie onmogelijk. Laat mij maar een rebelse linkse liefhebber zijn.