WEER NIET IN EEN KERK KERST VIEREN
Toch was het een fijne Kerst. De hele familie was vrijdagavond bijeen. Allemaal weten we, dat het voor een van ons waarschijnlijk zijn laatste Kerst zal zijn. Echt weten we dat niet, maar het is zeer waarschijnlijk. Toch was het een blij feest. Eerst wat snoep en een drankje Daarna lekker zelf gemaakt eten. Toen was het tijd voor iets bijzonders. Ik heb al jaren een groepsfoto van mijn kinderen en kleinkinderen in de woonkamer. Die was al twee keer vernieuwd naarmate de familie groeide, maar nu was dat vernieuwen al lang geleden en er waren partners bijgekomen. Het was eindelijk gelukt. Er waren veel foto’s door een beroeps gemaakt. Voor elk huishouden was er een boekje met foto’s en er was een nieuwe familiefoto voor onze woonkamer. En die ene staat er nog op. Zelfs na zijn mogelijk overlijden heeft ieder gezin hem nog bij zich. Op die foto’s met ons allemaal.
Eerste Kerstdag zagen we een Eucharistieviering op de tv uit Italië, op het oog een moderne kerk, want die oudere Italiaanse Barokkerken kennen we onderhand wel. Hij deed door de strook ramen bij het plafond zelfs enigszins aan onze Odijkse Nicolaaskerk denken. Dat gaf dus een beetje een thuisgevoel. De toespraak van de paus met een nauwelijks leesbare ondertiteling: witte letters tegen de witte kleding van de paus. Waarom geen gele letters?. De zegen ‘Urbi et orbi’, voor de Stad en de Wereld. Een beetje zegen van boven kunnen we in deze coronatijd wel gebruiken. Kerstmis was voor ons toch nog een beetje religieus feest geworden.
Het schijnt zo te zijn, dat heel wat Nederlanders nauwelijks weten wat er met Kerstmis herdacht wordt. Daarnaast merk je, dat er bij sommigen een streven is dat ook zo veel mogelijk niet te laten blijken. Kerstkaarten waarop episodes van het oorspronkelijke kerstverhaal in beeld worden gebracht zie je steeds minder. Geen afbeeldingen met het Kindje Jezus in een voederbak in een stal., geen engelen, die de herders komen vertellen, dat Jezus is geboren. Geen herders op kraambezoek bij Maria en Jozef, Geen drie wijzen uit het Oosten. Waarom moet de werkelijkheid van de geboorte van Jezus Christus zo nodig ontkend worden? Als je ergens in een Europees museum komt, dan zijn daar vrijwel altijd afbeeldingen uit het leven van Jezus van Nazareth en andere figuren uit de Bijbel aanwezig. Hele volksstammen in Europa begrijpen er uit zich zelf niets van. Mensen van het museum hoor ik dan uitvoerig uitleg geven. Ouders hebben daarover vaak zo weinig kennis, dat ze hun kinderen nauwelijks iets kunnen meegeven. Helaas is het met veel leerkrachten niet anders. De grondvester van het Christendom met drie á vier miljard volgelingen is geboren in de heilige Kerstnacht en we weten het niet. Onze beschaving berust grotendeels op zijn denken. Onze taal bevat tal van uitdrukkingen uit de Bijbel. We gebruiken ze zonder het te beseffen. Zelfs veel godsdiensthaters beseffen nauwelijks hoezeer ze deel uit maken van een Christelijke beschaving met een christelijk waardenpatroon, christelijke beeldende kunst, christelijke literatuur, christelijke uitdrukkingen in onze taal. Wat een enorme verarming, dat het onderwijs er geen aandacht aan besteedt, het vaak ook niet kan en vaak ook heel bewust niet wil
Waarom iets aan je kinderen vertellen, waarin je zelf niet gelooft? In onze cultuur speelt het verhaal van Jezus van Nazareth een enorme rol. Als je dat niet weet, niet begrijpt, dan ben je cultuurarm. Je bent onderontwikkeld. Het spijt me dat te moeten zeggen. Doe er wat aan.
14e Jaargang, Nummer 694.