Vaderdag

EEN COMMERCIEEL ZAAKJE OF IETS UIT HET HART?

Eigenlijk heb ik zelden iets van Vaderdag gemerkt. Misschien jaren geleden, toen de kinderen op de kleuterschool zaten en iets moois voor Papa mochten maken, maar dat is ruim 45 jaar geleden. Nu ben ik door mijn jongste dochter uitgenodigd voor het diner.. Ik moet bekennen, dat mij dat toch wat doet.

Bij het woord ‘Vader’ moet ik vaak denken aan een cursusleider, die in het dagelijks leven leraar godsdienst was op een Technische School ofwel een school voor vmbo.  Hij had vaak ruige knapen in de klas, maar als hij het feest van deze zondag, Drievuldigheidszondag moest behandelen, kon hij nooit over God de Vader spreken. Voor de meeste mensen klinkt het woord ‘vader’ als iemand, die zorgt voor zijn kinderen, ze beschermt, veiligheid biedt, voor ze opkomt en voor de kost zorgt.  Maar de jongens in zijn klassen hadden vaak nare ervaringen met hun vader: mishandeling, dronkenschap, drugsgebruik, huiselijk geweld ook naar hun moeder en hun zusjes, soms misbruik en vaak contact met de politie.. Als je het woord ‘vader’ met zulke narigheid associeert, ga je God liever niet als een Vader zien.

Gelukkig vormen criminele vaders maar een klein deel van alle vaders. Toch beantwoorden tegenwoordig heel wat vaders allesbehalve aan het ideaalbeeld.. Sommigen wekken de indruk, dat het heel gewoon, heel aanvaardbaar is je vrouw en kinderen in de steek te laten en met een veel jongere vrouw aan de zogenaamde tweede leg te beginnen. Ze noemen het onbeschaamd een positieve ontwikkeling, dat je tegenwoordig niet je hele leven aan één vrouw gebonden bent. Ik vermoed, dat duizenden jongeren psychisch ernstig beschadigd raken door wat ze op dit terrein meemaken. Ze leren niet echt om lief te hebben. Ze missen immers het goede voorbeeld.  Het wordt lastig om later zelf tot een goede en duurzame relatie  te komen. 

Mijn eigen vader als voorbeeld heeft geleid tot een sterke maatschappelijke betrokkenheid. Mijn vader was politiek sterk verbonden het de R.K. Staatspartij en later met de KVP.  Het kostte mij wel moeite de KVP los te laten. Ik schortte mijn lidmaatschap op. De KVP en later het CDA bleef even rechts en weinig sociaal betrokken. Je merkte weinig van hun inspiratie uit het Evangelie. Recent is daar een pittige reactie op gekomen en ik ben benieuwd of die doorzet. Het gaat erom, dat vaders in veel meer opzichten een voorbeeld voor hun kinderen zouden moeten zijn. Zo vraag ik mij af, wat voor een voorbeeld van hun ouders de jongeren van Forum voor Democratie gehad hebben, Wat een stelletje egotrippers. Het is echt geen wonder, dat deze partij eigenlijk in geen enkele provincie is geroepen mee te besturen. Hun hele leven lijkt erop gericht er zelf beter van te worden in plaats van het algemeen belang te dienen.  Zo kom ik op Vaderdag toch weer bij de politiek terecht.

Jaargang 12, Nr. 569.

Leave a Reply