RITUEEL SLACHTEN
Ook de GroenLinksfractie in de Tweede Kamer moet eerstdaags stemmen over het initiatief wetsontwerp van de Partij voor de Dieren, dat het onverdoofd slachten wil verbieden. Een amendement biedt de mogelijkheid toch ritueel te slachten mits men kan aantonen, dat een dier daarbij niet meer lijdt als bij verdoofd slachten. Dat is omkering van de bewijslast. Hoe meet je pijn bij dieren? De wetgever hoort in onze juridische traditie het bewijs te leveren, dat er een wet is overtreden.
De laatste jaren wordt er vaak gesproken over de scheiding van Kerk en Staat. Het begrip wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. Kerk en Staat zouden niets met elkaar te maken hebben, niet mogen samenwerken. De Kerk zou zich niet mogen uiten over staatszaken en sommige mensen, die onderwijs als een staatszaak beschouwen, vinden daarom dat er geen scholen mogen zijn op godsdienstige basis.
In werkelijkheid betekent het begrip “Scheiding van Kerk en Staat”, dat de Kerk de staat niets mag voorschrijven, wat vroeger wel gebeurde en dat de Staat zich ook niet me de Kerk mag bemoeien, dus niet met de kerkelijke leer of de kerkelijke voorschriften. In de hele discussie over het onverdoofd slachten volgens Joodse of Islamitische regels lijkt het of die scheiding van Kerk en Staat niet meer bestaat. Als het wetsontwerp wordt goedgekeurd gaat de staat Jodendom en Islam voorschrijven wat hun regels en voorschriften moeten zijn.
In de tijd van onze opstand tegen Spanje was er geen sprake van een scheiding tussen Kerk en Staat, Wanneer een ketter door de Inquisitie van de Roomse Kerk veroordeeld was, werd het vonnis door de Staat voltrokken. Dat was een van de wezenlijke redenen voor de opstand tegen de tirannie van de koning van Spanje. Men wilde niet, dat de Staat kon voorschrijven wat men moest geloven. Vrijheid van godsdienst vormt dus de basis van het ontstaan van Nederland, toen nog de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Ik vertrouw erop, dat die kennis bij mijn Groenlinksfractie nog aanwezig is.