SCHITTEREND SUCCES VOOR JUDITH SARGENTINI
Het Europees Parlement heeft een aanpassing van een richtlijn tegen witwassen met een zeer grote meerderheid aangenomen. Elke lidstaat moet komen tot een register, waarin alle bedrijven en dochterbedrijven en nevenfirma’s en brievenbusfirma’s worden geregistreerd en waarin van elk wordt aangegeven wie de werkelijke eigenaar is. Zo wordt het gemakkelijker om te achterhalen hoe bedrijven of personen er in slagen belasting te ontwijken of eventueel te ontduiken of hoe door corruptie verkregen geldsommen aan het zicht worden onttrokken. Deze praktijken wekken al vele tientallen jaren de ergernis van velen. Bedrijven en individuele personen betalen nauwelijks belasting over hun winsten of bezit. Normaal zijn zij die belasting wel degelijk verschuldigd. De rijken worden zo steeds rijker. Als de belastinginkomsten dalen kan een land minder doen om de armoede te bestrijden. De armen worden armer. De ongelijkheid neemt toe. Dat zie je in een land, maar ook tussen landen onderling. Je ziet het ook bij bedrijven, waar de top zeer ruim beloond wordt en de laagst betaalden nauwelijks meer dan het minimumloon mogen incasseren. Als er in een land tenminste een minimumloon bestaat.
Waarom veroordelen we ongelijkheid in inkomen en bezit? Waarom vinden we die enorme ongelijkheid niet rechtvaardig? Tussen het simpelste baantje in een bedrijf en de functie van president-directeur zie je forse verschillen in complexiteit van het werk, in eisen aan opleiding en ervaring, in verantwoordelijkheden, in vereiste leidinggevende capaciteiten en beleidsontwikkeling. Een bedrijf heeft er alle belang bij de beste topmensen aan te trekken. Hun bijdrage aan omzet en winst valt hoog te waarderen. In een ziekenhuis hoorde ik een medewerkster van de schoonmaakdienst zeggen, dat ze “maar” schoonmaakster was. Ik antwoordde, dat als zij niet zorgde voor een goede hygiëne, de mensen nog zieker zouden worden. Ze deed dus reuze belangrijk werk. Het leek nieuw voor haar. Misschien missen mensen met eenvoudig werk voldoende zelfbewustzijn. Het is terecht, dat schoonmakers een betere beloning eisen. Dat mag dan best van de overdadige beloning van de top afgaan.
Lage lonen stimuleren weliswaar de export maar houden de binnenlandse consumptie laag. Ze zorgen voor minder economische groei. Daarom pleiten sommige partijen voor belastingverlaging, want dan stijgt het besteedbaar inkomen, krijg je meer consumptie, dus meer productie, meer economische groei en daardoor weer meer belastinginkomsten. Waarom wordt er zo weinig gepleit voor hogere lonen, terwijl dat bij een aantal bedrijfstakken gemakkelijk kan? Meer inzicht in de opbouw van ondernemingen biedt de mogelijkheid tot verantwoorde looneisen te komen.
Lage lonen en lage collectieve inkomsten zorgen voor lagere onderwijsuitgaven en zo voor een minder goed opgeleide beroepsbevolking. Dat zorgt weer vor lage lonen. Zo wordt de vicieuze cirkel zichtbaar, waarin de armen in de wereld zitten opgesloten. Daarom is het van groot belang, dat overal overheden meer grip krijgen op de winsten, die bedrijven in werkelijkheid maken.
Daarom is het werk van Judith van uitzonderlijk belang. Zij heeft al onderhandelend ervoor gezorgd, dat er een voorstel kwam waar een grote meerderheid (slechts dertig tegenstemmen) van het EP achter kon staan. Nu moet het EP gaan onderhandelen met de Raad van Ministers, een volgende zware opgave voor onze GroenLinksafgevaardigde. Ik wens haar veel succes.
Jaargang 7, Nr. 309.