PROVINCIE UTRECHT RAADPLEEGT INWONERS
Gisteren poogde ik een enquête van de provincie Utrecht in te vullen. Over de mening van de inwoners over windmolens. De vragen vormden voor een deel een warrig geheel, maar de belangrijkste fout was, dat men de hoogte van de molens niet vermeldde. Dat maakt nogal een verschil. Hoe hoger de molen, hoe groter de molen, hoe meer geluid en hoe langer de slagschaduw, maar ook hoe meer stroom de molen levert. En het gaat om de stroom.
Als reden voor de plaatsing werd gegeven, dat men af wil van elektriciteit opgewekt met behulp van kolen, gas en olie. Bij de verbranding komt kooldioxide ofwel CO2 vrij. Daardoor neemt het broeikaseffect van de atmosfeer toe. Er wordt meer zonnewarmte vast gehouden. Het klimaat wordt warmer. Wat op langere termijn het risico daarvan is werd weer niet vermeld.
Het lijkt mij goed als GroenLinks en PvdA eens kritische vragen stellen aan GS. Want waar gaat het nu eigenlijk om. De tegenstanders van windmolens leggen vooral de nadruk op de overlast: de geluidsoverlast, de bewegende slagschaduw van de wieken en het ziek worden van de bewoners in de directe omgeving. Daarom zou een uitgangspunt van het kiezen van de locatie van de molens, dat er geen woningen in de directe omgeving moeten staan. Hoe groot de afstand tussen een molen en de nabijgelegen woningen moet zijn is vooral afhankelijk van de hoogte van de molen. In mijn eigen woongemeente Bunnik zijn ruim 20 plekken te vinden, waar binnen een afstand van 600 meter geen woningen staan en dus een locatie mogelijk is. De grootste windmolens vragen een grotere afstand tot 1000 meter. Zulke grote lege plekken zijn in de gemeente niet te vinden. Misschien wel als de cirkel de gemeentegrens mag overschrijden.
Alleen zonnestroom via zonnepanelen op daken of op zonnevelden is geen oplossing voor de nacht en voor de korte winterdagen. De wind waait ook ’s nachts en in de winter.
Wat is nu op langere termijn het risico van het warmer wordende klimaat. Het ijs van Antarctica en Groenland en van de eeuwige sneeuw op de hooggebergten is al aan het smelten. Op Groenland smelt meer ijs dan dat er in de winter valt aan sneeuw. Bij Antarctica loopt het landijs door over de omringende oceaan. Als die gordel van zeeijs smelt, gaat het ijs van landgletsjer sneller naar beneden bewegen. De smelt neemt toe. De gletsjers op de Alpen en andere hoogebergten worden zichtbaar korter. Het smelten van het ijs is waarneembaar. Het is een reëel risico, want door het smelten van het landijs stijgt de zeespiegel. Ook die stijging is al waarneembaar. We weten niet hoe snel het in de toekomst zal gaan.
De narigheid bij politici is, dat ze meestal niet reageren op die lange termijn risico’s. Ze gaan pas maatregelen nemen als het te laat is. Ze houden vaak geen rekening met de risico’s voor andere landen. De koraaleilanden in de tropische oceanen liggen maar enkele meters boven de zeespiegel. Het gaat daar heel snel fout. De Gangesdelta in Bangladesh krijgt het ook moeilijk, want het land is te arm om geweldige waterkeringen te bouwen. Zelfs Nederland krijgt het moeilijk, want volgende generaties komen voor zeer hoge uitgaven te staan. Het is begrijpelijk, dat sommige politieke partijen kiezen voor meer kerncentrales, hoewel er geen oplossing is voor het radioactieve afval van de kerncentrales.
Het is denkbaar, dat het op de lange duur niet mogelijk blijkt het lage deel van Nederland tegen de zee te beschermen. De halve provincie Utrecht zou door de zee bedekt kunnen worden. Daar zullen de huidige bewoners nog geen last van krijgen, maar hun nakomelingen wel. Ik hoop, dat onze gemeenteraadsleden en statenleden zich dat eens goed gaan realiseren en niet tegen windmolens zullen stemmen omdat ze vrezen, dat het hun stemmen zal gaan kosten.
17e Jaargang, Nr. 777.