Heimwee naar de Euro
In 19 dagen rond de Oostzee, dat was me het reisje wel! Met een bus reisden we van Groningen naar Wismar, een leuke stad in het Noorden van Duitsland en bekeken de volgende dag Rostock, waar nog veel sporen zijn van de Hanze, het thema van de reis. Via Szczechin ging het naar Gdansk, dat met zijn gevels er erg Hollands uitziet. Maar helaas is het niet echt oud, maar na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog in de oude stijl weer opgebouwd. Vrij dicht bij Gdansk ligt het kasteel Malbork. Het Russische gebied rond Kaliningrad binnen komen vergt veel geduld en of dat nu eigenlijk de moeite waard is, valt te betwijfelen, want de stad is na alle vreselijke verwoestingen niet echt veel bijzonders. Zo ging het verder via Vilnius, Riga, Tallinn, Helsinki, Stockholm, Kalmar, Malmö, Kopenhagen en Hamburg terug naar Groningen.
Het was een vermoeiende reis met een overvloed aan indrukken, die wij allemaal nog moeten verwerken. Wat echter vooral opviel, was, dat we elke keer weer een ander soort geld moesten gebruiken, want alleen in Duitsland en Finland wordt de Euro gebruikt. En elke munt heeft weer een andere waarde ten opzichte van de Euro. Dus moet je elke keer weer bepalen hoeveel geld je voor een drankje, de lunch, souvenirs, ansichtkaarten en postzegels nodig denkt te hebben. Dan blijkt echter, dat de prijzen in Euro’s in de Baltische staten laag liggen, maar in Finland, Zweden en Denemarken is dat niet het geval en daar had je dus weer veel meer nodig. Het was elke keer een hele uitzoekerij en enkele keren kochten we in een supermarkt maar allerlei nuttige dingen als limonade of fruit of koekjes om het geld op te maken. Kunt u zich voorstellen, dat we heimwee naar de euro kregen? Ik zei tegen mijn medereizigers, dat al die mopperaars over de Euro verplicht deze reis zouden moeten maken, zodat ze eindelijk zouden begrijpen hoe nuttig een gemeenschappelijke munt is en hoe lastig al dat wisselen is evenals het elke keer weer ander geld te moeten pinnen. Maar je kon ook goed merken, dat met name de Baltische staten economisch achter lopen en dus nog niet rijp zijn voor de Euro.