DE PAASHAAS OF FEEST DER VERRIJZENIS?
Afgelopen woensdag, 28 maart verraste de Volkskrant zijn lezers met acht pagina’s met afbeeldingen rond het lijden en verrijzen van Jezus van Nazareth en twee gedegen artikelen. Eén lezer reageerde wat wrevelig of de Volkskrant weer een onderkop zou gaan krijgen met “Rooms-Katholiek Dagblad voor Nederland”. En inderdaad is het de laatste tijd opvallend, dat de Volkskrant na jarenlange verwaarlozing van alle kerkelijk nieuws er nu weer aandacht aan besteedt, Daarbij gaat het niet alleen om ruzies en incidenten, maar ook over allerlei positief kerkelijk nieuws. Wat is er aan de hand, zo vroeg ik mij af. Is de redactie en masse herkerstend? Is er een signaal van de nieuwe eigenaren gekomen? Ik vermoed, dat lezersonderzoek heeft geleerd, dat onder een deel van de lezers een voortdurende wrevel bestaat over het verwaarlozen van kerkelijk nieuws. De aanhang van de officiële kerken is weliswaar sterk terug gelopen, maar dat is geen reden om een censuur op kerkelijk nieuws af te kondigen. Het is wel weer even wennen voor de geseculariseerde massa. Die mist maar al te vaak een stuk algemene ontwikkeling, kennis van onze geschiedenis, onze kunst en literatuur, die vaak een religieuze achtergrond heeft.
Er kan meer aan de hand zijn. Wie zoals ik de samenleving observeert, valt het op, dat er in onze samenleving nogal wat als negatief te beschouwen ontwikkelingen zijn. De Volkskrant bericht er voortdurend over. Duizenden kinderen maken de scheiding van hun ouders mee. Velen lijden daar psychisch onder. Intussen is er een echo-effect. Mensen, die nu scheiden hebben het vaak als kind al meegemaakt, dat hun eigen ouders gingen scheiden. Ze hebben nooit geleerd wat echt liefhebben inhoudt, nooit geleerd, wat trouw betekent. Ik schreef er enkele weken geleden al over.
Er was de algemene verontwaardiging over de salarisverdubbeling van de president-directeur van ING, een voorbeeld van de ongebreidelde hebzucht van de zeer rijken. Zij maken zich bovendien schuldig aan witwassen van zwart geld, aan belastingontwijking en belastingontduiking. Misschien is een nog veel groter schandaal, dat onze regering voortdurend dwars ligt bij pogingen van het Europees Parlement dit kwaad te bestrijden.
Ik mag jaarlijks drie collectes lopen. Gesprekken met medecollectanten leren mij, dat er steeds meer mensen je als collectant zeer onfatsoenlijk behandelen: de bel uitzetten of de deur niet open doen. Er is zelfs een appartementengebouw, waar op de voordeur de mededeling prijkt, dat voor collectanten de toegang verboden is. Ik vind dat schaamteloos.
Misschien wil de Volkskrantredactie wat tegenwicht bieden voor het wijd en zijd te constateren verlies aan waarden en normen. Maar wellicht heeft de redactie ontdekt, dat vooral Paus Franciscus daarover zeer goede rake ideeën heeft. In zijn encycliek (rondzendbrief) “Laudato si” doet hij een oproep tot een ommekeer. Stop met de verdere vernieling van ons huis, de planeet aarde. Zoek naar een duurzame levensstijl. Als je maatregelen neemt om bijvoorbeeld woningen goed te isoleren en over te schakelen op duurzame energie voor verwarming en koken, zorg dan, dat mensen met een laag inkomen en een sociale huurwoning ook daartoe in staat gesteld worden. De paus legt een verband tussen de armoede in de wereld en de aantasting van het aardse ecosysteem. Een eerlijk loon kost de werkgever geld. Schoon produceren idem. Dat gaat te koste van de winst en de hebzucht van de rijksten verzet zich daartegen. Zo roept de paus ook op tot eenheid in Europa en vrede overal op aarde. En bedenk ik dan: Het zijn precies de dingen waar GroenLinks zich sterk om maakt, de dingen, die in het regeerakkoord maar niet goed geregeld konden worden, zodat GroenLinks wel moest afhaken. Deze regering is nog veel te veel het knechtje van het grootkapitaal.
Als ik dan met jonge GroenLinksers praat en vertel, dat ik best een keer iets wil vertellen over de ideeën van de Europese bisschoppen over de toekomst van de Europese Unie, dan reageren ze in eerste instantie lacherig. Godsdienst is toch belachelijk. Tot ze inzien, dat we bondgenoten kunnen zijn. Misschien heeft ook de redactie van de Volkskrant die ontdekking gedaan.
Net als andere heidense relicten mag de Paashaas rustig zijn eieren leggen en ga ik van die paaseieren lekker smullen. Maar dat Jezus na Zijn dood weer tot leven kwam is voor mij een zo hoopvol teken, dat ik daarom eindig met de aloude paaswens: Zalig Pasen!.
Jaargang 11, Nr. 505.