ALLEEN DE PROBLEMEN VAN EUROPA KOMEN IN DE KRANT EN NIET DE SUCCESSEN
Tweede Kamerlid Bram van Ojik was 29 januari 2018 op bezoek bij de Europawerkgroep van GroenLinks. Hij is niet blij over de manier waarop de EU functioneert, maar ziet tegelijk, dat het allemaal gewoon doorgaat en dat er wel degelijk successen worden geboekt. Zorgenkindje Griekenland komt langzamerhand toch uit de problemen. Dat komt ook doordat veel schulden zijn kwijtgescholden en daarbij ging het vaak vooral om de banken, die de schuldeisers waren. Eigenlijk gaat het om de principiële vraag of de EU de taak heeft economisch zwakke gebieden te steunen net zoals binnen Nederland geld van de rijke Randstad en het rijke Groningen (nog even) naar gebieden met veel werkloosheid gaat.
Een ander punt van aandacht is de Brexit. Ambtenaren onderhandelen en hebben een nauwkeurig omschreven opdracht gekregen en ze voeren die heel formeel uit. Eigenlijk zou er veel soepeler naar een zachte Brexit gewerkt moeten worden, zodat straks de tegenstellingen zo klein mogelijk zijn en de economische schade in het Verenigd Koninkrijk en in de EU zo beperkt mogelijk blijft. Dat vergt politici. die onderhandelen. De reactie van Rutte is echter overal in de EU steun te zoeken voor straks als hij de steun van bondgenoot het Verenigd Koninkrijk gaat ontberen. Bram van Ojik ziet veel goeds in de ideeën van Macron en Merkel, die een meer slagvaardige EU willen.
Binnen de EU bestaat vrij verkeer van werknemers. De idee daarachter is, dat werkzoekenden naar gebieden trekken, waar tekorten aan arbeidskrachten bestaan. De Nederlandse land- en tuinbouw is blij met de Polen en Roemenen. Maar er treden daarbij ook misstanden op. Mensen, die hier werken horen ook de Nederlandse cao-lonen te ontvangen. Anders verdringen Oosteuropese chauuffeurs hun Nederlandse collega’s. Bram vraagt zich af of er geen Europees minimumloon moet komen. Maar in sommige gebieden is het lage loonniveau de enige doorslaggevende locatiefactor. Er is bijvoorbeeld een ongunstige marktligging. Er zijn te weinig hooggeschoolden. De infrastructuur is zwak. Er zijn geen grondstoffen of energiebronnen. Hoe wil je dan investeringen aantrekken? Toch moet het uiteindelijk doel zijn, dat de inkomensverschillen binnen lidstaten en tussen de lidstaten onderling verdwijnen.
In theorie kan de EU goed functioneren en beschikken de lidstaten en in het bijzonder de nationale parlementen over instrumenten om de nationale belangen binnen de EU te behartigen. Het gebruik van de gele of rode kaart vergt goede contacten tussen de verschillende nationale parlementen en vooral voor GroenLinks met andere groene fracties. Dat blijkt nogal problematisch al heeft Jesse onlangs afspraken gemaakt. In de EU worden de besluiten genomen in de Raden van vakministers en in de Europese Raad van regeringsleiders. Ons parlement heeft tot taak de eigen ministers te controleren, maar die zijn niet bepaald scheutig met informatie. Vooral voor de oppositie is dat van belang, want de regeringspartijen zeggen te vaak toch zo maar ja en amen. In Brussel en Den Haag zouden een of meer medewerkers voortdurend bezig moeten zijn elkaar over Europese besluitvorming op de hoogte te houden en zo de fractie te informeren. Maar ja, het is veel gemakkelijker voor een minister in Brussel besluiten te nemen en daarover geen kritiek uit de Kamer te krijgen.
Een interessante vraag ging over het streven van Jesse Klaver naar een brede volkspartij. Iemand maakte zich zorgen, want zouden dan niet allerlei idealen van GroenLinks gaan sneuvelen. Als je de rol van de grootvader van Jesse in zijn leven kent, dan is het streven van Jesse niet verwonderlijk. Het probleem voor GroenLinks is, dat de partij steeds weer geframed wordt als een elitaire partij met als achterliggende gedachte een partij van goed verdienende hoger opgeleiden, dus niets voor een eenvoudige arbeider. Het streven van Jesse lijkt mij nu juist, dat hij dit frame wil doorbreken GroenLinks is een partij, die opkomt voor de zwakkeren in de samenleving, de werkzoekenden, de ouderen met alleen AOW, de bijstandsmoeders, de asielzoekers, de ongeschoolden en de natuur. Wij zoeken niet op de eerste plaats ons eigen belang. Daarom zoekt Jesse contact met de mensen in de fabriekskantines om hen dat duidelijk te maken. Nu zoeken ze te vaak hun heil, bij de partij die buitenlanders de schuld gefft van de werkloosheid. Het zijn wel buitenlanders, namelijk de bazen van de grote investeringsfondsen, die besluiten fabrieken te sluiten of naar lage lonen landen te verplaatsen.
Wil je meer weten en ben je nog flink mobiel. Op donderdagavond, 15 februari is er in Maastricht in de Muziekgieterij een meet up met Jesse Klaver en Bas Eickhout over de GroenLinksvisie op Europa.
Jaargang 10, Nr. 497.