EEN DANKBAAR GEVOEL
Het is vandaag, 15 april precies twee jaar geleden, dat ik een zware operatie onderging. Ik lag vijf weken in het ziekenhuis, eerst het UMC Utrecht en daarna het Diakonessenhuis. Thuis gekomen was ik nog niets waard, maar een maand of vier later was ik al aardig opgeknapt. Nu zorg ik door elke dag te wandelen of te fietsen en twee keer in de week te fitnessen, dat mijn conditie op peil blijft. Zo kan ik nog veel doen. Dat geeft mij een dankbaar gevoel.
Zo was ik afgelopen zaterdag in staat een intensieve dagexcursie van onze Historische Kring Tussen Rijn en Lek mee te maken. Die historische Kring bestaat dit jaar vijftig jaar. De kring doet goed werk. Elk jaar zijn er lezingen en kleine excursies en één grote excursie. Er wordt een tijdschrift uitgegeven, waarin leden hun onderzoeksresultaten publiceren. Er is een serie boeken uitgegeven. Er is een archeologische werkgroep actief, want vooral in de omgeving van Houten is er veel uit de Romeinse tijd te vinden, ook wel van daarvoor en daarna. Veel is tentoongesteld in het oude NS-station van Houten. Een lidmaatschap is echt de moeite waard.
Die excursie ging eerst naar Arnemuiden. We begrepen overigens, dat ze niet veel moeten hebben van dat lied over de klok van Arnemuiden, die maar bleef luiden. Dat lied was door een Groninger gemaakt, bromde de man, die een lezing gaf. Arnemuiden heeft een klassieke scheepswerf voor houten vissersscheepjes, die hoogaars worden genoemd. Arnemuiden lag vroeger aan zee en via het Veerse Gat kon men bij de visgronden komen, waar men op garnalen viste. Het waren zeilschepen, maar bij windstil weer moest er geroeid worden. Men bleef dicht onder de kust en toch zijn er heel wat scheepjes vergaan door plotseling opstekende stormen. Er is wel geprobeerd op deze schepen motoren in te bouwen, maar door het trillen van de motor lieten de houtverbindingen los. Nu zijn er nog een aantal stalen schepen waarmee vanuit Vlissingen gevist wordt. De werf wordt nu alleen voor reparatie gebruikt. We hebben de werf uitvoerig bekeken. Onvoorstelbaar, dat men vroeger met de hand planken zaagde uit eikenstammen.
’s Middags bezochten we in Middelburg het Zeeuws Archief. Een oud stadspaleis biedt de medewerkers hun vaak prachtige werkplek. Het publieksdeel met bibliotheek en de archiefzalen zijn er aan vast gebouwd. Het zijn vijf kelderverdiepingen onder elkaar met een zeer zorgvudlige klimaatregeling en luchtzuivering. Het gaat vijftien meter de grond in.
Midden in Middelburg heb je de abdij, waar nu het provinciaal bestuur zetelt. Middelburg ligt van nature al hoog op de oeverwallen van kweldergeulen, zoals de Arne. Maar door opeenvolgende bouwperioden is de stad steeds hoger komen te liggen en bleef bij de inundatie van Walcheren tijdens het slot van de Tweede Wereldoorlog droog. Middelburg is door de handel vroeger een rijke stad geweest. Dat zie je ook aan de vaak enorme herenhuizen met een grote tuin erachter. De stadswandeling onder leiding van een vrouwelijke gids werd een interessante tocht.
We waren blij toen we nog even op een terrasje konden uitrusten. Die zijn er veel. We keken terug op een interessante dag. Fijn, dat we het nog kunnen.
Jaargang 9, Nr. 406.