Werken sociaaleconomische veranderingen door?

GROENLINKS KLIMT UIT HET DAL

Het is kennelijk tot veel potentiële GroenLinksstemmers doorgedrongen. De partij draait weer goed. Ze komt met goede initiatieven. De fractie doet het prima. Bram van Ojik wekt vertrouwen. Een fors deel van de verliezen bij de TK verkiezingen van 2010 is terug gewonnen. Dat geeft de burger moed, maar we zijn er natuurlijk nog niet. Nu maar hopen, dat het tot onze kiezers is doorgedrongen, dat onze drie in het EP, Judith, Marije en Bas het uitstekend gedaan hebben. Die boodschap moet goed bij onze kiezers belanden.

Vooral de PvdA heeft forse verliezen geleden. Daarvan heeft enerzijds de SP geprofiteerd en anderzijds D66. De winst van de SP duidt erop, dat juist de traditionele PvdA kiezer ontevreden is. Die wordt financieel hard getroffen door maatregelen als een verplicht eigen risico van 360 Euro in de ziektekostenverzekering. Die maakt zich het meest ongerust over de toekomst van de zorg en wordt het hardst getroffen door de werkloosheid. Deze mensen voelen zich verraden door de PvdA. die samenspant met de VVD. Toch is dit een slinkend deel van de bevolking. Ik heb de indruk, dat de sociaaleconomische samenstelling van de stedelijke bevolking is veranderd. Veel goed opgeleide jonge mensen geven blijvend de voorkeur aan een stedelijk leefmilieu. Verouderde woningen in oude wijken worden gerenoveerd. Er vindt gentrification plaats. Er wonen nu alleenstaanden of tweeverdieners zonder kinderen en heel wat gezinnen met jonge kinderen blijven in de stad wonen en trekken niet langer naar de suburbs, die je dan ook ziet vergrijzen. Dit mensentype heeft geen boodschap aan oude waarden als solidariteit van de PvdA of naastenliefde van de christelijke kerken. Ze maken hun eigen keuzes en soms vallen die heel positief uit en doen ze maatschappelijk gezien de meest waardevolle dingen. Even gemakkelijk kiezen ze nergens voor, behalve voor hun strikte eigenbelang. Je weet niet wat je aan ze hebt. Dat zei men ook altijd al van D66. Die partij past precies in hun straatje.

Zulke mensen zijn voor GroenLinks moeilijk bereikbaar. Ze hebben geen boodschap aan steun voor de zwaksten in de samenleving. Het milieu is voor hen volkomen abstract en het belang van een schoon milieu voor hen zelf ontgaat hen. Er is maar een ding belangrijk: veel geld verdienen en het uitgeven ook, Dure auto’s, verre vakantiereizen, luxe party’s, merkkleding en een kostbare woninginrichting verhogen hun status. GroenLinks heeft andere idealen. D66 past beter bij hen en anders wel de VVD. GroenLinks moet op zoek naar mensen, die een schoon milieu voor zich zelf belangrijk vinden, die oog hebben voor alternatieven op energiegebied, die voor zich zelf en hun naasten gezond voedsel willen. Die het niet kunnen verdragen, dat er in Nederland zo veel kinderen in armoede leven en die beseffen, dat het in de Derde Wereld nog veel erger is. Het gaat om mensen, die hun eigen belang niet voorop zetten. Ga er maar aan staan zegt de cynicus. We gaan ze vinden zegt de idealist.

In mijn woongemeente Bunnik deden drie partijen mee. Perspectief 21, opgericht door PvdA en GL, deed in 1998 voor het eerst mee en haalde vier zetels. In de afgelopen periode waren het er zeven en had P21 twee wethouders. We wisten, dat het moeilijk zou worden. Er waren twee heikele kwesties. Bouwen in het buitengebied door een drukke provinciale weg gescheiden van Odijk, wekte veel weerstand bij groene kiezers. Niet bouwen zou veel geld kosten en kennelijk gaf dat voor veel mensen van CDA en de Liberalen de doorslag. In Perspectief 21 werken PvdA, GL en onafhankelijken samen. De PvdA heeft flink verloren en GL was aan het opkrabbelen. Misschien heeft P21 er last van gehad. Er was nog zo’n lastige kwestie: de verbetering van een fietsroute. De buurt wilde niet meewerken en P21 wilde de fiets voorrang geven. Daarvan is echt een rel gemaakt. Een P21 wethouder was verantwoordelijk. De verloren zetel kwam bij de Liberalen (VVD + D66). Ik denk, dat het succes van D66 ook in Bunnik heeft doorgewerkt. Het CDA heeft zich hersteld van de periode met de PVV. Dat hadden velen niet verwacht. En dan waren er ook nog de thuisblijvers. Ik hoorde een paar keer als reden, dat de gewenste partij niet mee deed, maar velen gaven volmondig toe zich niet verdiept te hebben in de politiek. Nu maar hopen, dat ze snappen, dat ze straks geen reden hebben om te klagen over het beleid. Toch is het griezelig, dat zo veel mensen aan de kant blijven staan. Ze begrijpen ook niet, dat vooral de grootste partijen er baat bij hebben. Dat kunnen partijen zijn, waaraan ze een bloedhekel hebben.
Jaargang 7, Nr. 310..

Leave a Reply