Emoties bij een verkiezingsuitslag

PERSPECTIEF 21 GROEIT DOOR 

We stonden te praten in afwachting van de uitslagen en ik memoreerde hoe het was begonnen. Voor de oprichting van Perspectief 21 hadden GroenLinks en Partij ven de Arbeid samen drie zetels. Toen we de eerste keer meededen, werden het er vier, de volgende keer vijf en toen zes, maar ik weet niet of we deze rekenkundige reeks voortzetten. Gelach! Daar durfde niemand op te rekenen, maar het was een mooi perspectief. 

En een kwartier later werd de droom werkelijkheid. We hadden er zeven! Niet te geloven! Zeven van de vijftien zetels! Iedereen feliciteerde elkaar. Iedereen was ontzettend blij en toch hield iedereen zich een beetje in, want daar was ook het CDA, dat een zetel verloor en De liberalen, die zich maar net handhaafden. Als je bestuursverantwoordelijkheid draagt, dan moet je soms impopulaire maatregelen nemen. Zouden we daarvoor gestraft worden? Neen dus. 

Hoe was dan die uitslag in de gemeente Bunnik? 

Partij    GR2010 GR2006 Perc.’10 Perc. 2006 Verschil in perc.
P21 3213 2931 45,88 39,46 +6,42
CDA 1955 2341 27,92 31,52 -3,60
Liber. 1835 1856 26,20 24,99 +1,21
Transp —–  299 ——  4,03 -4,03
Totaal 7003 7427 100% 100% ——-
           

 Het was haast niet te geloven. Ik herhaalde drie, vier vijf, zes, ZEVEN… En riep, het lijkt wel een yell. 

En naar huis lopend dacht ik weer aan “De Zevensprong, dat springlied, dat vroeger bij de jeugdbewegingen populair was.        

Dansen wij de zeven, de zeven de zeven,       
Dansen wij de zevensprong.
Wie zegt dat ik niet dansen kan,       
Ik kan dansen als een edelman.
En dat is een, en dat is twee, en dat is drie en dat is vier en dat is vijf en dat is zes en dat is ze-he-ven. 

En daar hoorden dan bewegingen bij: Linkervoet vooruit, rechtervoet vooruit, knielen op de linkerknie, op de rechterknie, linkerelleboog op de grond, rechterelleboog en tenslotte je voorhoofd. 
 

En dat spookte maar door mijn hoofd. Tot ik dacht aan die rekenkundige reeks. Een volgende keer acht? Dat wordt dan wel heel hard werken. Maar er kwam weer een liedje in mijn hoofd op de wijs van “Altijd is Kortjakje ziek”         

Twee maal twee maal twee is acht,       
Wie had dat nu ooit gedacht?
       
Stemmen deed ik bij de kerk
Dat was een nauwkeurig werk.
Twee maal twee maal twee is acht
Ik kon niet slapen de ganse nacht. 

Ja zo’n verkiezingsuitslag maakt wat los, als je door de koude vriesnacht naar huis loopt en later in je bed ligt te woelen. Tsja….

Leave a Reply