AFSCHEID VAN DE ZOMER
De laatste dagfietstocht voor 55 plussers van dit seizoen was het al weer, afgelopen donderdag. Kronkelend als de Kromme Rijn fietsten we naar Wijk bij Duurstede. Daar was de koffiepauze gepland in het huis van de molenaar naast de beroemde molen van Wijk bij Duurstede, die niet de molen van Ruysdael is. In het molenaarshuis is nu een horecagelegenheid, die geëxploiteerd wordt door Abrona, een instelling, die zich bezighoudt met de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. We werden keurig geholpen en mij smaakte de koffie met appeltaart voortreffelijk. Je kunt er trouwens ook meel kopen, speciaal samengesteld voor allerlei doeleinden en in de molen gemalen. En daarnaast cadeauartikelen door cliënten van Abrona vervaardigd.
We fietsten verder over de Rijndijk naar Amerongen met af en toe stevige tegenwind. Een korte stop was dus welkom en zo vertelde ik bij de stuw over de functie van de stuw in het geheel van de Nederlandse zoetwaterhuishouding. De stuw bij Driel zorgt, dat er meer water door de IJssel stroomt naar het grote zoetwaterbekken, het IJsselmeer. Het water wordt in droge tijden in Friesland en Noord-Holland gebruikt en ook voor de drinkwaterproductie in de duinen geïnfiltreerd. Om de Rijn en de Lek bevaarbaar te houden waren meer stuwen nodig, namelijk deze bij Amerongen en de volgende bij Hagestein. Bij Amerongen en Hagestein wordt ook hydro-elektriciteit opgewekt. Omdat er nu minder water naar Rotterdam stroomt zou er te veel zout water via de Nieuwe Waterweg kunnen binnendringen. Daarom kan meer water naar Rotterdam worden geleid door de sluizen in het Haringvliet te sluiten.
In Amerongen gebruikten we de middagpauze om de tuinen van het kasteel te bewonderen of het geheel vernieuwde Tabaksteeltmuseum te bezoeken. In de omgeving vonden vroeger honderden mensen een bestaan in de tabaksteelt. De tabak was vooral geschikt voor snuiftabak en pruimtabak. Toen die in onbruik raakten verdween de teelt. Op een video vertellen oudere inwoners over hun vroegere werk.
De terugweg ging door het prachtige overgangsgebied tussen de Heuvelrug en de kom van de Langbroekerwetering. Het is een zeer afwisselend landschap. De LF4 loopt erdoor. En zoals bijna elk jaar sloten we het seizoen af bij Maartje van Beusekom, die bij haar boerderijtje bij de Langbroekerwetering vlak bij kasteel Sterkenburg een terras exploiteert. Vooral haar zelf gebakken peperkoek is wereldberoemd in geheel Zuidoost Utrecht.
Intussen was het vergaderseizoen weer begonnen. Maandagavond met anderen de oecumenische viering bij het begin van de Vredesweek voorbereiden. Geef liturgisch maar eens inhoud aan het thema “Naar een nieuw klimaat van Vrede”. De volgende dag kwam het terug, want we willen de mensen ook vragen het IKV Pax Christi appel te ondertekenen, waarin wordt opgeroepen de wereld kernwapenvrij te maken en om te beginnen van Europa een kernwapenvrije zone te maken. Je hoeft overigens geen christen te zijn om dat appel te ondertekenen, te vinden op de site van IKV Pax Christi. Woensdagavond de eerste vergadering van de Europawerkgroep. Er wachten ons interessante bijeenkomsten, te beginnen op 23 september. Judith Sargentini komt dan met ons praten over de vraag hoe wij kunnen samenwerken met de fractie in Brussel.
De week eindigde met twee leuke activiteiten. Op vrijdagavond speelde ik voor het eerst in mijn leven boerengolf. Ik kon de bal aardig meppen, maar niet zo zuiver. Twee keer in de sloot! En zaterdag op Open Monumentendag leerde ik van alles over oude en nieuwe kaarten van de omgeving tijdens een tentoonstelling en een lezing. Dat was dus weer eens smullen voor een geograaf!
Jaargang 2, Nr. 28.