De Oekraïense inval in Rusland

ROL VAN HET VATICAAN

 

Op 6 augustus zijn Oekraïense militairen de grens met Rusland gepasseerd en intussen hebben ze een vrij groot deel van de provincie Koersk bezet en hebben ze een belangrijke brug vernietigd. Bij de evacuatie van hun burgers maakten de Russen gebruik van die brug en ook bij de aanvoer  van oorlogsmaterieel.

Welke doelen streeft Oekraïne na? Dat is de vraag , die velen zich stellen. Oekraïne wil Rusland en vooral het Russische leger flinke verliezen toebrengen. Ze willen de Russische bevolking laten voelen wat het is om een deel van hun grondgebied bezet te zien. Ze willen laten voelen wat het is als vele landgenoten huis en haard moeten ontvluchten. Misschien hopen ze, dat Rusland nu eerder bereid zal zijn te onderhandelen over vrede, waarbij het door Oekraïne veroverde gebied kan worden ingeruild tegen Oekraïens grondgebied, dat door de Russen is bezet. Het zou ook kunnen, dat ze een strook Russisch gebied willen veroveren als een veiligheidszone, zodat ze minder last hebben van Russische luchtaanvallen. Maar eigenlijk weten we niet waarom het leger van Oekraïne Rusland is binnen gevallen.

Oekraïne loopt met deze aanval ook risico’s. Rusland zou extra zware wapens of zelfs kernwapens kunnen inzetten en nog veel meer manschappen naar het front kunnen sturen, zodat het voor Oekraïne totaal onmogelijk wordt deze oorlog nog te winnen. We weten gewoonweg niet wat er nog kan gebeuren.

Op verschillende manieren speelt het Vaticaan een rol. Zo arriveerde op ongeveer dezelfde tijd als de inval begon een convooi vrachtauto’s met kleding, voedsel, medicijnen en andere hulpgoederen vanuit het Vaticaan in de regio Kharkiv, bestemd voor al die mensen in nood. Intussen  waarschuwde Kardinaal Staatssecretaris Parolin in een preek in Assissi voor de risico’s van de uitbreiding van de oorlog door de inval in de provincie Koersk. Weer een andere kardinaal Zuppi telefoneerde met een Chinees topambtenaar belast met Euraziatische zaken. Hij drong er namens Paus Franciscus op aan, dat China zou bemiddelen bij  een eventueel vredesoverleg tussen Oekraïne  en Rusland.

En intussen wordt er in de Kerken heel wat afgebeden om vrede. Bij elke viering is er een moment van een gebed om vrede. Mensen wensen elkaar “De Vrede van Christus”. Ik zeg altijd de Franciscaanse vredesgroet, “Vrede en Alle Goeds”. Intussen moeten we beseffen, dat we Oekraïne steeds moeten helpen bij het herstel van alle schade en bij de verdediging van het land. We kunnen dat land niet uitleveren aan een figuur als de Russische President Poetin.
18e Jaargang, Nr.802.

Leave a Reply