SLECHT VOOR ONS LAND
Als kind maakte ik de Tweede Wereldoorlog mee. We hoorden geallieerde bommenwerpers over komen, die Duitse steden gingen bombarderen. We waren blij, dat er weer flink wat Duitsers zouden sterven. Achteraf realiseerde ik me, dat dat blij zijn om de dood van mensen niet goed was. Toen wij bevrijd waren en de Duitsers zich hadden overgegeven, ging de oorlog tegen Japan nog een tijd door totdat daar de twee kernbommen op Nagasaki en Hirosjima vielen en ook Japan capituleerde. Ik ging begrijpen dat oorlog iets vreselijks is. Ik leerde bij geschiedenis, dat Europa steeds weer geteisterd is door oorlogen. Door betere wapens werden de gevolgen steeds ernstiger. Zo werd ik voorstander van een Verenigd Europa. De titel van het opstel voor Nederlands bij het eindexamen HBS-b was “De Verenigde Staten van Europa”. In mijn lessen aardrijkskunde toonde ik mij altijd weer een groot voorstander van de Europese integratie. Ik was blij met de EGKS en blij met de EEG. Uiteindelijk werd dat de Europese Unie. Door de vrijhandel tussen de lidstaten en door het vrij verkeer van werknemers en kapitaal nam de welvaart enorm toe. Frankrijk en Duitsland werkten nu samen in plaats van met elkaar oorlog te voeren. Er is al zo’n vijfenzeventig jaar vrede en welvaart door ons samengaan in de EU. Dan raak je verbijsterd door de Brexit. Maar de schrik slaat me om het hart als een op de vier Nederlanders op een partij stemt, die wil, dat Nederland uit de EU stapt. Zo’n partij is ongeschikt om regeringsverantwoordelijkheid te dragen.
Ze zijn boos omdat de EU soms met steun van de Nederlandse premier wetten uitvaardigt, waar zij het niet mee eens zijn. Tijdens de Coronapandemie sloten veel landen hun grenzen. Noodgedwongen gingen Nederlanders in hun eigen land op vakantie. En wat hoorde je vervolgens? We hebben nu ontdekt hoe mooi ons land eigenlijk wel is. Natuurlijk moeten we dat ondanks alle autowegen en alle stedengroei liefst zo houden. De veehouderij en het autoverkeer stoten veel stikstofverbindingen uit. Dat zijn eigenlijk meststoffen. Die meststoffen dwarrelen neer op onze bossen en heidevelden. Te veel mest is niet goed en zo gaat onze natuur kapot. Jammer voor al die mensen, die zo genoten van de schoonheid van ons land en jammer voor de mensen die hun geld met toerisme verdienen. In het ik-tijdperk denken veehouders vooral aan hun eigen bedrijf en niet aan de campings en hotels in onze natuurgebieden. De EU wil, dat overal het natuurschoon behouden blijft. Wat vindt U?
Kent u het begrip “Koude Oorlog“ nog? Ik herinner mij, dat ik heel kort na de bevrijding tegen mijn vader zei: “Wat is het toch fijn, dat we nu eindelijk vrij zijn. Het antwoord van mijn vader joeg mij schrik aan. “Ik ben bang voor een nieuwe vijand, de Russische communisten”. Tot 1989 duurde die angst voor de Russen. Alle lidstaten van de Navo zorgden ervoor goed bewapend te blijven. Tussen Oost en West richtten de lidstaten van het Warschau-Pakt het IJzeren Gordijn op. Toen we met ons gezin op vakantie waren in Wieda in de Harz keken we vanaf een heuveltje naar de Oost-Duitsers, die bezig waren dat IJzeren Gordijn nog verder te versterken. Dat was in 1974. Zo maakte ik nog vaker kennis met dit IJzeren Gordijn en met de tweedeling van Berlijn en de Muur tussen Oost en West. In die tijd was een zekere Poetin voor de Russische geheime dienst in Oost-Duitsland actief. We zijn eigenlijk bang, dat hij het niet goed kan hebben, dat al die Oost-Europese landen nu lid zijn van de EU en van de NAVO. We vertrouwen hem niet erg. Maar een zekere Wilders is bevriend met hem. Zo’n Russen vriend mag nooit premier van Nederland worden.
17e Jaargang, Nr. 781.