HERNIEUWDE KENNISMAKING
In de jaren voor ons huwelijk in oktober 1961 logeerden we vaak in Haarlem. We fietsten er naartoe, maar namen een andere terugweg. Van Haarlem ging het al vroeg naar Amsterdam en daar namen we de boot naar Harderwijk. Zuidelijk Flevoland was nog gewoon water. Van Harderwijk fietsten we over de Veluwe naar Arnhem, mijn toenmalige woonplaats. Nu hadden we een bungalow gehuurd op het adres Tonnenberg 53, Ermelo. Het bleek een heel eind van het dorp Ermelo. Die Tonnenberg is een zijweg van de N302, een weg van de A1 naar Harderwijk. Onze fietstocht ging langs Kasteel Staverden, het Uddelermeer, Kootwijk, Harskamp, Otterlo en Schaarsbergen naar Arnhem. Nu merkten we, dat we af en toe op bekend terrein waren. Er is wel veel veranderd en die drukke N302 was er toen nog niet in deze vorm.
Zo bezochten we even het Uddelermeer, ook een vast onderdeel van Veluwe-excursies voor geografen. Dan kregen we altijd te horen, dat dit meer geen sölle was maar een pingo-ruïne. Het deed mij veel genoegen bij de ingang een bord te zien met een uitstekende beschrijving van het ontstaan van dit meer. Het werk van geologen en fysisch-geografen is niet voor niets geweest.
We hebben bijna elke dag ergens gegeten en kwamen zo in allerlei dorpen in de omgeving. In Ermelo twee keer, in Garderen, Pannenkoeken in Elspeet, afhaal frieten in Speulde en één keer thuis met een in de magnetron klaar gemaakte winkelmaaltijd. Zo leerden we meteen de omgeving beter kennen.
Je kon wel merken, dat de organisatie Marrea, waarvan we de bungalow huurde meer gericht is op hotels en weinig service biedt, zoals we dat in een bungalowpark gewend zijn. Gelukkig hadden we heel aardige buren, die ons leerden, hoe de TV werkt, de magnetron en het koffiezetapparaat. Van de beschrijvingen in de huisgids werd je niet wijzer. Uiteindelijk hebben we de organisatie eenvoudige beschrijvingen gestuurd van hoe de TV en hoe de magnetron werkt. Zo kun je ook oudere mensen met minder technische of internetkennis goed van dienst zijn.
Je kunt er heel mooi wandelen en ook fietsen, maar dat laatste gaat met mijn slechtere ogen niet meer. Er was een prima wandelroute en toch zijn we ergens de mist in gegaan, waarschijnlijk bij een stuk stuifzand. Het Speulderbos is terecht beroemd als een heel oud bos. Bedenk wel, dat 150 jaar geleden de Veluwe nog vooral uit heide en zandverstuivingen bestand. Veel daarvan is ontgonnen of bebost.
Voor een weekje vakantie was het verblijf best geslaagd. Je bent er echter wel erg auto-afhankelijk, want voor winkels moet je naar Ermelo op 8 kilometer of voor een eenvoudige Sparwinkel naar Garderen, nauwelijks dichterbij. Maar ja, wat een rust en wat een schitterend gezang van vogels. Het was erg warm, maar dankzij de flinke wind toch wel uit te houden. Maar een volgende keer zoeken we toch maar weer een park van onze favoriete Landal parken uit en dan graag met een restaurant.
17e Jaargang, Nr. 763.