In Memoriam Nico Mocking

ZIJ KENDEN ELKAAR VANAF DE KLEUTERSCHOOL

 

Na een langdurige ziekte van ruim twee jaar stierf op 6 oktober 2022 onze schoonzoon Nico Mocking. Hij werd geboren op 29 augustus 1964 in Odijk. Een paar dagen later op 1 september 1964 werden Bunnik, Odijk en Werkhoven samengevoegd tot één gemeente. Weer een paar dagen later werd de H. Nicolaaskerk ingewijd door onze aartsbisschop Kardinaal Alfrink. Nico was het eerste kind, dat in de H. Nicolaaskerk werd gedoopt.

Kort daarvoor op 14 augustus 1964 was onze dochter Caroline in Arnhem geboren en wat later door haar om Ben gedoopt in de H. Nicolaaskerk in de Arnhemse wijk Presikhaaf. Nico en Caroline wisten niet van elkaars bestaan. Zelf hoorde ik van leden van de Arnhemband hoe ze na het spelen bij de inwijding door inwoners van Odijk werden binnen genood voor koffie met gebak. Odijk is een geweldig dorp om in te wonen, maar ik was er nog nooit geweest.

Per 1 september 1964 werd ik voor 18 uur per week benoemd als docent aardrijkskunde aan het Niels Stensen College in Utrecht. De school groeide snel en mijn urental dus ook. Het op en neer reizen kostte veel tijd en energie. Toen ik een vaste benoeming kreeg, werd het tijd om uit te zien naar een woning in Utrecht. Het schoolbestuur hielp met een extra lening. We bekeken heel wat huizen, maar het werd Odijk, het dichtstbij Arnhem en Nijmegen, de woonplaatsen van onze ouders. In februari 1967 verhuisden we, naar het huis, waar we nog steeds wonen. Het is wel flink vergroot door een ingrijpende verbouwing. Pas in september 1968 ging Caroline naar de kleuterschool en daar kwam ze Nico tegen. Tussen Nico en Caroline werd de band steeds hechter en uiteindelijk leidde dit tot hun huwelijk in 1987.

Caroline had een opleiding voor activiteitenbegeleidster gevolgd bij het Rode Kruis in Epe. Haar eerste baan was in Zeist bij een kinderdagverblijf voor kinderen met een handicap, soms zelfs dubbel gehandicapt. Maar Nico volgde een opleiding voor elektricien in Zeist. Zijn eerste baan was bij een telefoonmaatschappij. Nederland groeide nog snel en er was een flinke behoefte aan telefoons. Een volgende baan was bij een onderneming die bedden leverde tegen doorligwonden. Hij werkte ook bij een bedrijf, dat ijsmachines leverde en voor het onderhoud zorgde. Dat was soms lekker van consumptie-ijs smullen. Het werk werd steeds gecompliceerder, want Nico ging de apparatuur van tandartsen en mondhygiënistes onderhouden. En kamers van tandartsen volledig inrichten. Een geweldige prestatie was een gang met kamers bij een opleiding voor tandartsen. Onder zijn leiding werd de hele gang met alle kamers volledig ingericht. Bij zijn bedrijf kreeg hij ontslag en zo begon Nico een eigen bedrijf voor het onderhoud van tandartsapparatuur. Hij kwam bij tandartsen tot in Frankrijk toe, maar ook overal in Nederland. Nico was uitermate goed in zijn werk en zo ging hij ook apparatuur van dierenartsen onderhouden voor de firma Eickemeyer. Zij plaatsten een ze waarderend In Memorandum op hun website. Intussen had Nico nog een mooie werkwijze ontdekt. Als er ergens een ingrijpende verbouwing moest plaats vinden, maakte hij een werkplan, regelde alle vaklui en onder zijn leiding werd de klus geklaard. Tsja, en toen werd de kanker ontdekt. Zo tussendoor regelde Nico van alles. Hij gaf zijn deskundigheid door. Technico mag dan niet meer bestaan, het werk gaat door.

Er is nog een heel andere kant van Nico en Caroline. De twee dochters, Esmee en Shari-Nadine hadden veel vrienden en vriendinnen en die kwamen regelmatig aanwaaien. Vaak ook als de twee meiden er helemaal niet waren. Ze hadden vooral behoefte aan een goed gesprek met een volwassene, die hen begreep en aanvoelde. Velen van die aanwaaijongeren waren bij zijn afscheid aanwezig. Soms kwamen er ook echte probleemjongeren, die flink in de nesten zaten. Tijdens hun therapie kwamen ze ook vaak bij Nico en Caroline. Wie een beetje kranten leest, weet hoe moeilijk veel gemeenten het hebben met de jeugdzorg, die ze op hun bordje hebben gekregen. Nico verdient postuum een lintje voor het prachtige werk wat ze voor die jongeren met hun problemen hebben gedaan. Velen zullen hem vanuit het diepste van hun hart missen. Wij ook. Dat hebben we hem ook verteld, toen de dood echt naderde.

15e Jaargang, Nr. 732.

Leave a Reply