EIGENTIJDSE BEWERKING VAN DE KLASSIEKE OPERA
Lang waren we niet naar Figi in Zeist geweest. Het is voor ons de dichtstbijzijnde schouwburg met uitmuntende parkeervoorziening. Het jaarlijkse programma biedt veel variatie met veel goede kwaliteit. Nu zijn we na de coronastop al weer twee keer geweest. Zo ook zaterdagavond, 20 november De Nederlandse Reisopera geeft twaalf uitvoeringen in tien Nederlandse steden. Men spreekt van een pocketuitvoering van anderhalf uur zonder koor en met een ensemble van acht musici, maar wel met alle aria’s uit Verdi’s opera.
In de versie van Verdi uit 1853 was Violetta een prostituée. De overeenkomst met de Violetta uit de huidige uitvoering is, dat beide Violetta’s transgendervrouwzijn. Daarom zijn er in beide gevallen mensen, die het verschijnsel transgender niet accepteren. En in beide gevallen is Violetta ziek en sterft uiteindelijk. Een vrouw uit de jaren dertig, die als een van de eerste mannen een geslachtsverandering onderging, Lily Elbe, vormt daarbij de inspiratiebron. De herhaaldelijke verwisseling van kleding moet de toeschouwers duidelijk maken, dat het hier om een man gaat, die zich vrouw voelt en zich wil laten omvormen tot vrouw. Ik had dit aspect toch liever vooraf geweten. Nu werd het een kwestie van raden. De regie denkt er anders over. Als de toeschouwer weet waar het om gaat, mag men verwachten, dat men het verschijnsel beter gaat accepteren. De acceptatie is immers zeker nog niet algemeen. Toch lijkt mij dat een doel van de opvoering van deze versie van de opera.
De rol als man en als vrouw wordt door de zelfde persoon gezongen en ik hoor een man zingen en met vrouwenkleding aan ,hoor ik een vrouw zingen. Dat vraagt toch enige toelichting, lijkt mij en die ontbreekt in het programmaboekje, Het zal wel een kwestie van goede zangtechniek zijn. Zowel het ensemble als de vocalisten waren uitstekend. Muzikaal viel er veel te genieten. Aan het eind was een flink applaus en dan vooral voor de hoofdrol. Eerst Orlando en dan Violetta Valéry. Gezongen door Aylin Sezer. Zij moest de innerlijke strijd uitbeelden om haar identiteit. Wie ben ik? Man of vrouw? Het applaus was volkomen terecht.
Er volgen nog vijf voorstellingen: 24 november Gouda, 30 november Zutphen, 3 december Haarlem, 7 december Rotterdam en 9 december Leiden.
14e Jaargang, Nr. 690.