Veiligheid

DDE PRIMAIRE TAAK VAN DE STAAT IS TE ZORGEN VOOR DE VEILIGHEID

 

Zelfs bij de primitieve horde in onze Prehistorie of bij de kleine groepjes bewoners van het Amazonegebied of de binnenlanden van Nieuw-Guinea is zorg voor de veiligheid de eerste en belangrijkste taak van de bevolkingsgroep. Men werkt samen om de eigen groep te beschermen tegen vijandige buurvolken of tegen wilde dieren. Ook voor een moderne staat als Nederland is de zorg voor de veiligheid een hoofdtaak. Dan gaat het niet alleen om militaire veiligheid. We zijn lid van de Navo. We kennen een opgeschorte dienstplicht en er is een leger, een vloot, een luchtmacht een marechaussee voor de grensbewaking en een militaire veiligheidsdienst.

We kennen zelfs een Minister voor Voedselveiligheid. Geholpen door de Voedsel- en Warenautoriteit waakt zij over de veiligheid van ons voedsel. Er mogen geen te grote resten van gewasbeschermingsmiddelen op zitten. Het voedsel mag niet bedorven zijn of ziektekiemen bevatten. Daarom wordt er op voedsel vaak een houdbaarheidsdatum vermeld. Voor allerlei producten zijn er veiligheids- en kwaliteitseisen en er zijn diensten, die toezien op de handhaving van de regels. Mensen reageren vaak paniekerig als ze denken, dat iets gevaar oplevert.

Voor de binnenlandse veiligheid hebben we de politie, die allerlei vormen van criminaliteit bestrijdt. Een belangrijke taak is de verkeersveiligheid en vrijwel iedereen krijgt daar wel eens mee te maken. Ik ben soms verbaasd als ik lees met welke vormen van criminaliteit de politie zich tegenwoordig bemoeit.

Het is ongelooflijk hoeveel mensen tegenwoordig hun brood verdienen met zorgen voor onze veiligheid. Velen werken preventief. Anderen grijpen in als onze veiligheid in gevaar is gekomen. Als dan iedereen zo hoog opgeeft over onze veiligheid zijn twee zaken nogal onbegrijpelijk. De ene zaak is de nonchalance die velen ten toon spreiden. Het zal allemaal wel meevallen. In het donker fietsen zonder goede verlichting. Heel actueel: Je niet houden aan de Coronaregels.

Als dan veiligheid zo ontzettend belangrijk is, is het onbegrijpelijk dat academisch gevormde lieden, die menen zich te moeten verzetten tegen sommige van die regels, bijvoorbeeld een mondkapjesplicht en dan  nota bene de Grondwet erbij halen om aan te tonen, dat zo’n maatregel om onze veiligheid te dienen niet mag. Allerlei grondwetsartikelen zijn min of meer strijdig met elkaar. Het gaat er dan altijd om een afweging te maken. Wat is het meest belangrijk. Het leven redden van vooral ouderen, die gevaar lopen besmet te raken lijkt me toch echt heel belangrijk.

Ik bedacht een kleine historie. Klaas is lid van een voetbalclubje en ze vieren samen met de nodige drank de verjaardag van een lid. Het is reuze gezellig en van de anderhalve meter komt weinig terecht. Piet heeft zich die dag op Corona laten testen, maar hij houdt zijn mond. De volgende dag hoort hij de uitslag: positief. Hij weigert mee te werken aan het bron- en contactonderzoek. Klaas hoort dus niets en gaat een dag later naar zijn moeder om de vuile was te brengen en de schone mee terug te nemen. Hij weet nog niets, maar hij besmet zijn moeder. Die gaat een dag later naar haar moeder, de oma van Klaas. Die wordt ook besmet. Ze wordt vreselijk ziek en ze overleeft het niet. De familie begrijpt hoe het allemaal is gekomen. Zijn hele leven moet Klaas van broers en zussen, ooms en tantes, neven en nichten horen, dat door zijn stommiteit zij hun heel lieve oma aan die vreselijke ziekte zijn kwijtgeraakt. Het lijkt mij om gek van te worden.

13e Jaargang, nr. 627.

Leave a Reply