SNOEIEN DOET GROEIEN
Hier in de Kromme Rijnstreek met de vele boomgaarden zie je de fruitkwekers vaak snoeien. Overbodige takjes worden weg geknipt en zo komt straks alle groeikracht ten goede aan het fruit. Zo krijg je een hogere opbrengst. Daar moest ik aan denken toen afgelopen zondag die vergadering in Rome voortdurend in het nieuws was. De Paus moet maar eens goed gaan snoeien. Alle dood hout weg knippen en zorgen voor gezonde fruitbomen, voor een gezonde kerk. Of anders gezegd; al die misbruikers eruit gooien evenals al die bisschoppen, die de narigheid in de doofpot stopten. Dat laatste was zelfs voorgeschreven en ook wel een beetje begrijpelijk, want niemand hangt graag de vuile was buiten. Maar het is tegelijk onverdraaglijk voor alle slachtoffers, want die voelen zich dan niet erkend in hun grote verdriet.
Juist die daadkracht leek te ontbreken. De paus legde de verantwoordelijkheid in eerste instantie bij de bisschoppenconferenties in al die landen, want elk land vraagt een eigen aanpak. Elk land heeft een eigen wetgeving, een eigen rechtspraak en een eigen bestuur. De slachtoffers zijn natuurlijk bang, dat er in hun eigen land weer niets gebeurt. Dat betekent ook een enorme verantwoordelijkheid voor alle kerkleden en misschien ook wel anderen.. Wij moeten de bisschoppen bij de les houden. Wij moeten de misbruikers bij justitie aanklagen als een bisschop zijn plicht niet nakomt. Want laten we niet vergeten. Vaak was het wel degelijk bekend, maar men deed niets. Meen durfde niet. Men snapte niet hoe erg het wel was voor het slachtoffer. Ouders geloofden hun kinderen niet. en dat droeg weer bij aan het intense verdriet. Bovendien kwam het weliswaar te vaak voor, maar het overgrote deel van de mensen kreeg er nooit mee te maken. Het is dus heel heilzaam, dat er nu eindelijk veel bekend is geworden en er actie kan komen. In Nederland is die actie er nu overduidelijk. Iedereen kan weten, dat misbruik gemeld wordt bij justitie. Alle misbruikte mensen, althans zij die erkend werden zijn schadeloos gesteld en krijgen zo nodig begeleiding. Sinds 13 april 2018 is er een duidelijke gedragscode, waaraan iedereen zich te houden heeft. Maar dat is niet genoeg. Van iedereen wordt voortdurende waakzaamheid verwacht. Dat geldt overigens niet alleen voor het kerkelijk leven. Misbruik kan overal voorkomen. In gezinnen, in het onderwijs, in de sport, bij scouting, bij buren, in beroepssituaties en dan vooral in de jeugdzorg. Hoe waakzaam we ook zijn, hoe streng de regels, hoe goed de voorlichting is, het kan altijd weer voorkomen. Het verdwijnt nooit. Want pedofilie is een eigenschap, waarmee mensen behept kunnen zijn en die ze moeten leren beheersen. Mensen, die dat bij zich zelf merken kunnen maar beter hulp zoeken. Misschien dat uit alle kwaad zo toch iets goeds kan voortkomen. De daders zijn immers in zekere zin ook slachtoffer, namelijk van hun kwade neigingen. Voor hun slachtoffers zal dit moeilijk te accepteren zijn. Veel daders zijn volkomen gewetenloos en schuwen geen enkele manier om met kinderen in contact te komen en elke keer weer opnieuw in de fout te gaan. Wees waakzaam.
Jaargang 12, Nr. 553.