HOE BEREIKBAAR ZIJN MENSEN?
Steeds meer mensen schaffen hun vaste telefoon af. Mooi denk je, als je hun mobiele nummer weet. Nu zijn ze ook bereikbaar als ze niet thuis zijn. Dan krijg je een computerstem, die je mededeelt, dat dit toestel momenteel niet in gebruik is. Tsja, dat kan zo zijn. Kennelijk is het toestel uitgeschakeld. De eigenaar wenst niet gestoord te worden. Daar kan een goede reden voor zijn. Later nog maar eens proberen. Als je dezelfde mededeling steeds opnieuw krijgt, ga je je af vragen of de gewenste eigenaar een ander nummer heeft. bij een nieuw toestel. Het wordt wel een probleem. hoe kan ik die persoon alsnog bereiken. Vroeger had je nog een telefoonboek. Je kon ook op Internet zoeken, maar daar vergaat je tegenwoordig de lol. Het gewenst nummer is verborgen tussen de nummers van mensen, die reclame wensen te maken. Vis het gewenst nummer maar eens uit de massa.
Maar het kan ook anders. Je belt. Je hoort de telefoon over gaan. Dan komt de voice-mail. De eigenaar kan helaas de telefoon nu niet aannemen, maar hij/zij belooft zo snel mogelijk terug te bellen. Maar wat is zo snel mogelijk? Binnen een half uur? Na de volgende maaltijd? Eind van de dag? Twee dagen later? Soms zegt iemand dan als je de gewenst persoon maar zelf belt, dat hij zijn voice-mail nooit afluistert. Je vraagt je soms af of iemand vlug kijkt wie er belt en dan maar niet opneemt. Hij heeft geen zin om naar jouw geleuter te luisteren. Dat is natuurlijk niet zo, maar je gaat het wel denken.
Hoe doen wij het zelf? Wij hebben nog een vaste telefoon en die heeft bij ons de voorkeur. We worden er het liefst op gebeld en we bellen er zelf altijd mee. Als we weg zijn geweest, zien we vaak een rood knipperlicht in de vorm van een envelopje. Er is een bericht. Welk nummer heeft gebeld. We proberen het nummer te bellen, want we vinden, dat mensen ons niet zo maar bellen. Ze hebben een gegronde reden. Dus bel je terug.
Ik heb een grote voorkeur voor de telefoon. Er is contact van mens tot mens, maar dan moet er ook een zinnige reden voor zijn. Soms zijn er mensen, die bellen en die zitten net op dat moment in een dip. Dan luister ik, probeer mee te leven, me in de ander te verplaatsen. Het is fijn als je merkt, dat de ander weer is opgelucht of zelfs weer kan lachen. Dat gaat niet met een E-mail en misschien wel met een appje. Maar het gaat om het reageren op elkaar, om de emotie te horen, soms zelfs het huilen. Omdat ik weet, dat mensen soms zulke redenen hebben om je op te bellen, zal ik de telefoon altijd aannemen.
Wat kan de reden zijn, dat mensen de telefoon maar laten rinkelen? Meestal zijn ze gewoon niet thuis of elders in huis of in de tuin en horen ze de telefoon niet. Maar ik ben ook bang, dat mensen tegenwoordig op zo veel manieren benaderd worden: Vaste telefoon, mobiel, appje, E-mail, Facebook, Mensen worden overspoeld en het wordt ze te veel. Ik zie het vaak in de trein. Het eerste wat ze doen als ze rustig zitten is alle berichten lezen. Daar zijn ze vaak een flinke tijd mee bezig. Vaak ben ik blij, dat ik alleen maar een simpel ouderwets mobieltje heb voor bellen, gebeld worden en om te sms-en.
Hoe hoor je je te gedragen in deze moderne wereld met een te veel aan communicatie? Zorg, dat je altijd je telefoon opneemt en als je een oproep gemist hebt, zo snel mogelijk terug belt. Ga er vanuit, dat iemand, die belt, dat niet zomaar doet. Als je midden in een belangrijk gesprek zit, neem op en zeg, dat je snel terug belt. Laat de beller niet raden, waarom hij geen antwoord krijgt. Ik zit wel met een probleem. Ik heb geen voice-mail of antwoordapparaat. Als ik een dagje weg ben of langer weg ben met vakantie, dan is er niemand, die de telefoon opneemt. Goede bekenden weten dat. En nog één vraag: Wie schrijft een etiquetteboek voor moderne communicatie?
Jaargang 12, Nr. 577.