HOORGTEPUNTEN AAN HET SLOT
Op weg naar Bath deden we Cheddar aan, bekend om zijn kaas en appelcider, maar wat mij betreft meer vanwege de Cheddar Gorge. Een kronkelende kloof door de Mendib Hills. Het is een prachtig natuurgebied onder bescherming van de National Trust. Ik maakte er flink wat foto’s, onder andere met daar levende geiten.
In het regenachtige Bath kregen we eerst met de eigen bus een rondrit, waarvan ik me alleen een paleis en een rond plein met herenhuizen rondom voor de upperten herinner. Later zagen we tijdens de wandeling de kathedraal ook van binnen en verder een uitgestrekt voetgangersgebied met veel winkels. Ik was niet kapot van Bath.
Op weg naar Dover bezochten we eerst Stonehenge. Het gehele ontvangstgebeuren ligt meer dan een kilometer van het eigenlijke Stonehenge. Zo wordt de verlatenheid in het landschap recht gedaan. Je wordt er met een busje naartoe gebracht. Rond het archeologisch monument loopt op flinke afstand een pad rondom. Iedereen heeft een soort telefoon met toelichting bij een nummer. Omdat je zo veraf moet blijven, maakt het monument wat minder indruk dan je zou mogen verwachten gezien de reusachtige stenen, waaruit het bestaat. Daarnaast stond er een harde wind en was de temperatuur zo’n 11o Celsius. Je moet er wat voor over hebben. Het museum was weer echt interessant en aanzienlijk behaaglijker. Met alle toelichting via het telefoontje werd het toch een heel leerzaam bezoek. Ondanks alle onderzoek weet men van Stonehenge nog steeds niet het fijne. Het monument is een soort kalender en tevens een begraafplaats.
Leeds Castle was het laatste snoepje van de week. Het kasteel is gebouwd op twee eilandjes in een flink meer. Het interieur is weliswaar fotogeniek, maar niet van bijzondere historische waarde. Op de schilderijen herken je figuren uit de Britse geschiedenis zoals Hendrik VIII. Vanuit het kasteel heb je steeds weer een mooi uitzicht op het park. Men heeft goed gebruik gemaakt van de aanwezige hoogteverschillen om mooie waterpartijen te creëren. Uiteraard is het park in de Engelse landschapsstijl. We genoten aan het eind nog van een prachtige bloementuin terrasvormig aangelegd en op het zuiden gericht. Daar hadden we wel langer willen blijven. De doolhof hebben we helemaal niet gezien.
Verder naar het laatste hotel langs de weg van Dover naar Canterbury. Hier was alles gelijkvloers. Wel heerlijk eens geen gedoe met (soms kleine) liften en in de gang maar één keer een trapje. De volgende dag verliep de gang door de grenscontrole zeer vlot. We raakten flink wat klein geld kwijt aan de koffie. De reis naar Duinkerken verliep heel rustig en we waren ook heel vlot op weg naar huis.
We hebben van deze reis in alle opzichten genoten. Het landschap was bijzonder. De vele parken en tuinen zeer fraai. De chauffeur-reisleider een echte vakman. Het eten was smakelijk, ook tijdens de lunches op eigen gelegenheid. We kunnen deze Oad-reis aanbevelen, maar het is wel een reis voor liefhebbers.
Jaargang 10, Nr. 467.