De overeenkomst tussen atheïst Max Pam en aartsbisschop Willem Eijk van Utrecht
Volkskrant columnist Max Pam getuigt regelmatig van zijn ongeloof in het bestaan van een God. Willem Eijk getuigt juist van zijn geloof in een God. Wat is dan de overeenkomst? Zij gaan beiden uit van eenzelfde beeld van God. God is voor hen een alwetende, almachtige, alziende God, een strenge en straffende God. Een God, die verbeeld werd door een driehoek met middenin het alziende oog. Het tragische is, dat dit Godsbeeld bij de meeste Rooms-katholieken in zijn bisdom nauwelijks meer bestaat. Voor hen is God een goede vriend, die temidden van hen woont, een zorgzame vader, die er voor hen is en die ze kunnen vertrouwen. Jammer voor Max en zijn kornuiten, maar zij vechten tegen windmolens en jammer voor Willem Eijk, want hij is als de leraar, die voor de klas staat uit te leggen, van alles op het bord schrijft en niet merkt, dat de klas al leeg is. Vijf minuten geleden is immers de bel gegaan.
Afgelopen weken besteedden de kranten opmerkelijk veel aandacht aan kerkelijk nieuws Dat moest dus wel negatief nieuws zijn. De Rooms-katholieke Kerk weerspiegelt de samenleving. Er zijn progressieve mensen, die geloven in een geleidelijke evolutie van de kerk en conservatieve mensen, die geloven, dat de kerk alles bij het oude moet houden en die nogal dogmatisch zijn ingesteld. De grote groep zal het allemaal een zorg wezen. Intussen proberen de paus en de andere bisschoppen de kudde bijeen te houden. Dat valt niet mee, want een schaap wil graag naar dat aantrekkelijke groene hapje iets verderop. En andere schapen willen maar het liefst weer snel naar de veilige schaapskooi, waar ze veel voer verwachten.
Binnen de leiding van de Rooms-katholieke Kerk hebben conservatieven veel invloed. Zij hebben ervoor gezorgd, dat er vooral conservatieve bisschoppen zijn benoemd. Zo staat een mogelijke oppositie buiten spel en dat ondergraaft uiteraard stevig het dogma van de onfeilbaarheid van de paus samen met de bisschoppen inzake geloofszaken. Tijdens het Tweede Vaticaanse Concilie kregen een aantal conservatieve bisschoppen niet hun zin en zij vormden een aparte groep onder leiding van bisschop Levebvre. Die heeft toen vier priesters tot bisschop gewijd. Na de benoeming van Paus Benedictus XVI zocht deze groep, de Pius X broederschap, weer toenadering. Hun generaal-overste had meerdere gesprekken met de paus en dat liep uit op het besluit de excommunicatie van deze bisschoppen op te heffen. ’s Morgens was het besluit ondertekend en ’s avonds zond de Zweedse TV een interview met een van de vier, bisschop Williamson uit, waarin hij de Holocaust ontkende. De broederschap is fel tegen de toenadering tussen de katholieke kerk en het jodendom. Dat zorgde voor wereldwijde verontwaardiging. De paus had vanzelfsprekend moeten weten, dat de broederschap antisemitische ideeën heeft, maar de verantwoordelijke mensen uit de Curie hadden de paus moeten waarschuwen. Die verantwoordelijke curieleden moeten maar missionaris in Congo of Alaska worden. De bezem moet door de Curie, het kerkelijk ambtenarenapparaat En de broederschap Pius X zal, ook volgens de kerkleiding echt alle besluiten van her tweede Vaticaanse Concilie moeten onderschrijven. Zo zou alle opschudding ervoor kunnen zorgen, dat de conservatieven in de Rooms-katholieke Kerk hun toon matigen. Of het zal gebeuren? Soms gebeuren wonderen, zelfs in de kerk.
Aan het overgrote deel van de katholieken gaan dit soort rellen voorbij. Maar gelukkig ook. Zij gaan gewoon door met hun vrijwilligerswerk in hun parochie. Zij zijn er voor hun gemeenschap en voor de wereld en volgen het voorbeeld na van Jezus van Nazareth. Zij moeten zich niet laten ontmoedigen door allerlei negatieve berichtgeving. Ze kunnen een positieve kracht zijn in de samenleving als ze opkomen voor de hulpbehoevenden, de zieken, de eenzamen, de uitkeringsgerechtigden en de werklozen, het milieu en de vrede, de verslaafden, de gevangenen en vervolgden en de asielzoekers. Alleen, je moet niet verwachten, dat je daarmee in de krant komt. Gelukkig maar.