IS GROENLINKS DOGMATISCH SECULIER?
Als je heel bewust Rooms-katholiek bent en je door het evangelie in je dagelijks leven laat inspireren, dan kom je vanzelf bij GroenLinks terecht. Want GroenLinks is de partij van eerlijk delen. GroenLinks heeft de Vrede lief. GroenLinks mint de natuur en het milieu. Zo is het mij gegaan, toen ik steeds meer teleurgesteld raakte in de KVP, die alsmaar rechtser werd. Ik ging PPR stemmen.
Als je je verdiept in de Roomse leer, dan ga je steeds meer vraagtekens zetten bij al die dogma’s, die in de loop der eeuwen aan het geloof zijn toegevoegd. Je wordt een beetje allergisch voor dogma’s. Je gaat je steeds meer afzetten tegen de hiërarchische structuur van de Kerk en het autocratisch optreden van steeds meer kerkvorsten. Je weet, dat het anders kan. Je weet, dat er pastores zijn, die echt luisteren naar de mensen, die de vrijwilligers serieus nemen. Je voelt je gelukkig met de “Oproep tot Ongehoorzaamheid” van de Pfarrer-Initiative uit Oostenrijk. Je hoopt dat er een Paus Johannes XXIV komt, die als Johannes XXIII de vensters van de Kerk open gooit en zorgt voor leven in de Kerk. Je hoopt op een Kerk, die de mensen weer inspireert tot naastenliefde en trouw aan elkaar en respect voor de ander en verdraagzaamheid en gastvrijheid en soberheid, warmte, vreugde, vriendschap. Je hoopt op een warme gemeenschap, waar iedereen zich thuis voelt en voor iedereen plaats is, voor de vreemdeling en zelfs voor de ongelovige.
Vanuit die idealen vinden en vonden mensen de weg naar GroenLinks. Dan ga je een viertal stemwijzers invullen. En gelukkig, elke keer komt GroenLinks op de eerste plaats. Maar elke keer weer zijn er vier, vijf of zes punten, waar je het GroenLinks standpunt niet deelt. En steeds zijn het ethische kwesties of zaken rond de plaats van religie in de samenleving. De afgelopen maanden heb ik er heel wat columns aan gewijd. Het is op zich niet erg, dat GroenLinks vrijzinnige standpunten inneemt. Het is wel erg, dat er weinig aandacht en weinig respect is voor mensen, die er anders over denken. Maar als je werkelijk vrijzinnig wilt zijn, gun je iedereen een eigen standpunt. Dan bedreig je weigerambtenaren niet met ontslag als ze niet bereid zijn onder het juk van de democratische meerderheid heen te gaan.
Ik stuitte bij het Kieskompas nog op een merkwaardigheid. Bij de uitslag krijg je in tekst of in beeld welke plek je inneemt op de schaal progressief – conservatief. In mijn uitslag was ik 6% conservatiever dan GroenLinks en 3% conservatiever dan D66 en progressiever dan alle andere partijen. Zo ben ik 53% progressiever dan de SGP en 45% progressiever dan de PVV. Ik heb wat moeite met de term progressief, dat associaties wekt met de term vooruitgang. Maar is het vooruitgang, wanneer solidariteit uit de samenleving verdwijnt? Progressief dient opgevat te worden als veranderingsgezind en of elke verandering dan ook vooruitgang is, daarover kun je verschillend denken. En waarom ik opeens 26% rechtser ben dan GroenLinks terwijl ik tegelijk het hoogste scoor op inhoudelijke overeenkomst, dat begrijp ik niet. Ik ga Kieskompas nog eens opnieuw doen.
Ik heb ook de Levensbeschouwelijke Kieswijzer ingevuld. Het is een initiatief van het kerkelijk programma Kruispunt, verzorgd door de KRO. Toen ik die kieswijzer een tweede keer invulde, na wat uitleg over de meningen van GroenLinks bij een aantal items, waar ik twijfelde tussen twee meningen, kwam GroenLinks toch als beste keus uit de bus. Dat is een mooie prestatie van de Kruispuntredactie, want in eerste instantie was ik bang, dat er alleen over ethische kwesties gevraagd zou worden, maar deze kieswijzer blijkt breed genoeg om je naar de juiste partij te leiden. VVD en SGP staan het verst van mij af. De PVV heeft aan de Levensbeschouwelijke Kieswijzer niet mee willen doen.
De Kieswijzer 2012 was 16 augustus nog niet online, maar de Kieswijzer 2010 wees GroenLinks aan als de partij, die het beste bij mij past. Bij de Stemwijzer Tweede Kamer 2012 prijkte GroenLinks weer boven aan, maar was ik het toch op zes punten oneens met mijn partij. Over die punten schreef ik hierboven en in eerdere columns. Slechts op 8 punten was ik het eens met de VVD. Het zit wel goed met mijn keuzes, denk ik dan.
Jaargang 5, Nr. 228.