VIJFENDERTIG JAAR GELEDEN
Met de fietsen op het dak van de auto waren we naar Boedapest gereden. We stalden de auto bij familie van een collega en gingen op de fiets verder van hotel naar hotel. Het was een fijne tocht. Soms zagen we in en van die hotels hoe communistische leiders met elkaar in gesprek waren. Ze maakten de indruk zich ongerust te maken. Oost-Duitsers kwamen naar Hongarije op vakantie. Zogenaamd op vakantie, want ze konden er gemakkelijk de grens naar Oostenrijk oversteken. Oost-Duitsland zag ze niet meer terug.
In Oost-Duitsland nam het verzet tegen de regering voortdurend toe. De communisten kregen er maar moeilijk vat op. Toen kwam de avond, dat de bevolking echt in opstand kwam tegen de muur. Op de Tv zagen we beelden van mannen, die met voorhamers de Muur te lijf gingen. Steeds meer mensen klommen over de Muur en marcheerden massaal West-Berlijn binnen.
Niet lang daarna werden Oost en West samen gevoegd. De nieuwe Duitse regering investeerde enorm in de verwaarloosde infrastructuur in het Oosten. Het was een zware last op de begroting. Grote West-Duitse ondernemingen kochten hun Oost-Duitse concurrenten op en gooiden vervolgens die bedrijven dicht. Het gevolg was een forse werkloosheid en veel boosheid.
In de politiek vertaalde zich dit in extreme partijvorming zoals de AfD. Het is eigenlijk een neo-Nazi-partij. Grote werkloosheid speelde in de Crisisjaren dertig ook een rol bij de opkomst van Hitler. Het Nazi-denken is in Duitsland niet echt verdwenen. Zo in de sfeer van “Was Hitler er nog maar”. Toen was alles veel beter. Verheugend bij dit alles is, dat successen van de AfD vaak leiden tot scherpe protesten van democratisch gezinde Duitsers. Het succes van de Groene partij is daarbij van betekenis. Er zijn nog veel denkende mensen in ons buurland.
18e Jaargang, Nr. 804.