WIE GAAT ER WINNEN?
Toen de Nazi’s de Sowjet Unie binnen vielen en tot dichtbij Moskou oprukten was het voor velen moeilijk te geloven, dat deze strijd een keer zou gaan nemen en de Duitsers zouden worden verslagen. Toch gebeurde dit en de Duitse nederlaag was uiteindelijk vooral te wijten aan hun verliezen aan het Oostfront. Rusland gold sindsdien als onoverwinnelijk. We moesten ons wapenen tegen het communistische gevaar. We lazen verhalen over de vervolging van mensen met een godsdienst. Over de geheime politie en over dwangarbeiderskampen in Siberïe. Er was een enorme angst voor het Warschaupakt. Op economisch gebied werkten de Sowjet Unie en de satelieten samen in de Comecon. Zo stonden in de wereld twee blokken tegenover elkaar. Het communistische blok en het kapitalistische, de communistische dictatuur en het vrije Westen. Velen probeerden die communistische wereld te ontvluchten. Om die vlucht te verhinderen kwam er tussen die twee werelden het IJzeren Gordijn. Daar gingen we met onze kinderen kijken en we zagen de monumenten voor de mensen, die bij hun vlucht op een landmijn waren gelopen of door de Volkspolizei waren neergeschoten.
Aan alles komt een einde. In enkele Warschaupaktlanden kwam meer vrijheid en kon men gemakkelijker naar het vrije Westen reizen. De Russische president Gorbatsjov week af van communistische doctrines. De staatseconomie werd vervangen door particuliere bedrijven en de Berlijnse Muur viel. Oost en West-Duitsland werden verenigd tot de Bondsrepubliek Duitsland. Het IJzeren Gordijn verviel. Eindelijk vrede tussen Oost en West. De onderlinge betrekkingen werden genormaliseerd. Westerse bedrijven investeerden in Rusland. Russische oligarchen investeerden in het Westen. Voetbalclubs Chelsea en Vitesse hebben een Russische eigenaar. Waarom moet je je nog druk maken over dat enge Rusland?
Maar de krachtsverhoudingen waren wel sterk veranderd. Bijna alle Warschaupaktlanden hadden zich op het Westen gericht en waren lid van de NAVO geworden. Sommige Russen voelden zich bedreigd. Ze zien in de NAVO een vijandige agressieve organisatie. Ze vrezen een aanval van de NAVO. Het verlangen van Oekraïne om lid te worden van de NAVO zien zij als een bedreiging. Zo is de situatie van vredelievend samenleven in Europa plotseling weer omgeslagen. Rusland is een “oorlog” begonnen tegen Oekraïne. Wij zien oude tijden herleven. Er is weer een “Russisch gevaar”. We gaan ons weer bewapenen. We sturen troepen naar landen, die grenzen aan Rusland of Wit-Rusland. Maar we gaan niet daadwerkelijk mee doen in dit conflict. Oekraïne moet het zelf oplossen door te vechten of door onderhandelingen. Het valt op, dat de weerstand van Oekraïne veel groter is, dan wij hadden verwacht, maar ook dan Rusland had verwacht. Het lijkt ook, dat een groot deel van het Russische leger niet zo veel lust heeft in een oorlog. Ik vraag mij af of niet juist de troepen, die al jaren betrokken zijn bij de strijd in de Donbass strijdlustig zijn
Wat maakte het Rode Leger tijdens de Tweede Wereldoorlog zo sterk? De Duitsers vielen het eigen Russische vaderland aan. De Duitsers waren een echte vijand. Hitler verkeek zich op de enorme uitgestrektheid van de Sowjet Unie. Dat maakte het moeilijk de Duitse troepen steeds te bevoorraden. Weliswaar hadden de Duitsers belangrijke industriegebieden veroverd, maar in de Oeral en in Siberïe was nog enorm veel zware industrie. Het belangrijkste verschil tussen toen en nu is echter, dat de Russen toen enorm veel wapensteun uit de USA kregen. Dat maakte de Russen toen zo sterk en dat maakt nu de Oekraïners zo sterk. Ook uit Europa krijgt Oekraïne veel hulp .Wij geven wapens en geld, maar we proberen een escalatie te voorkomen. Als het Russische volk zich meer gaat verzetten tegen deze oorlog, die zij niet gewild hebben, dan is er hoop voor Oekraïne en de wereld.
Jaargang 15, Nr. 711.