EEN NIEUW JAAR – EEN NIEUW KABINET
Na het oliebollen bakken voelde ik mij op Oudejaarsavond niet zo lekker. Ik ging ruim voor de jaarwisseling mijn bed in. Ik heb de afgelopen dagen veel geslapen en nu voel ik mij een stuk beter. Ik maakte een wandelingetje naar de Mariakapel om wat kaarsjes op te steken voor zieken en ook uit dankbaarheid voor een voorspoedige genezing van een goede vriend. We kunnen weer beginnen.
De afgelopen jaren is er voortdurend gewezen op al die problemen, waardoor ons land en de wereld wordt geteisterd. Zoals gewoonlijk wordt de oplossing verwacht van de overheid, eigenlijk van tal van overheden, van de wijkraad of dorpsraad tot en met de Verenigde Naties. Maar de wezenlijke oplossing ligt bij ons burgers. Onze manier van denken, onze manier van leven moet grondig veranderen. We moeten het ik ikke ikke tijdperk verlaten. We moeten de gemeenschap weer voorop gaan stellen, begrijpen, dat we het samen moeten doen. Dat is voor velen moeilijk. Afstand doen van luxe. Afstand doen van macht. Het zal niet meevallen. Het zal ook wel weer een droombeeld blijven.
Rutte is nu bezig met gesprekken met kandidaat ministers en staatssecretarissen. Er zou er een kunnen afvallen. Deze mensen moeten het gaan doen: leiding geven aan de verandering. Daar is allereerst de Minister-President, Mark Rutte. Hij is de vertegenwoordiger van het meest wezenlijke probleem, de wezenlijke oorzaak van de aantasting van het milieu.. Paus Franciscus noemt in zijn encycliek “Laudato si’ een groep zeer rijke, machtige lieden die de kosten van de arbeid en de productie zo laag mogelijk kunnen en willen houden. Schoon produceren is duur. Dat willen ze dus niet. Een eerlijk loon betalen gaat ten koste van de winst. Dat willen ze niet. De armoede in de wereld blijft bestaan. Mark Rutte is het knechtje van dit soort lieden. Daarom had hij nooit mogen terugkeren. Maar nu hij toch weer de MP wordt is het goed, dat hij onder voogdij komt van de nieuwe Minister van Financiën, Sigrid Kaag.
Het grote schandaal van de aflopende regeerperiode was het feit, dat ruim vierhonderdduizend, 400.000 kinderen in Nederland in armoede opgroeiden. Een belangrijke oorzaak hiervan was het lage minimumloon. Het flink verhogen van het minimumloon moet een van de eerste daden van het nieuwe kabinet zijn. De nieuwe minister van armoedebeleid (waarom niet anti-armoedebeleid?) moet daar leiding aan geven. Dat is Carola Schouten.
De Nederlandse veehouderij kenmerkt zich door een veel te hoge veedichtheid, mogelijk door import van veevoer. De problemen zijn dan overbemesting, vervuiling van het grondwater en stank. De overbemesting staat bekend als de nitraatproblematiek. Via de lucht komen stikstofverbindingen in de omgeving terecht en slaan daar neer. Als de heide daarvan teveel krijgt verdwijnt de hei. De heide vergrast. In de buurt van natuurgebieden hoort intensieve veehouderij niet thuis. De bedrijven worden opgekocht en opgeheven. Voor de grond moet een nieuwe bestemming worden gevonden. Bos of nieuwe natuur bijvoorbeeld.
Over klimaat en energietransitie heb ik al veel geschreven. Rob Jetten krijgt het op zijn bordje als nieuwe minister van Klimaat en Energie. Verstandig om deze zaken onder één minister te brengen. Het gaat daarbij ook over zeespiegelstijging, windmolens, kernenergie, invoer van Russische gas en zonnevelden. Merkwaardige gedachte. Het grote Duitsland met veel ruimte schaft kernenergie af en het kleine Nederland denkt er weer aan.
Per jaar moeten er 100.000 woningen gebouwd worden. Wie verschaft het nodige kapitaal en onder welke voorwaarden? Waar moeten al die huizen komen? Ik zie tot mijn schrik, dat er geen bewindspersoon komt met een landelijke portefeuille Ruimtelijke ordening. Wordt het werk niet veel te veel geconcentreerd in de Randstad? Er is een groot tekort aan bouwvakkers en dat gaat alleen maar toenemen. Oost-Europa is geen onuitputtelijke bron en meer landen hebben een nog groter tekort aan mensen op hun arbeidsmarkt.
Dat er nu eindelijk een nieuw kabinet aan het komen is, het is prachtig. Ik vrees, dat men daarbij sommige problemen onderschat heeft. Voor mij is er geen reden om optimistisch te zijn over Rutte IV.
14e Jaargang, Nr. 694.