WAAR LIGT DE WERKELIJKE MACHT?
In theorie ligt de hoogste macht in het Koningsrijk der Nederlanden bij de gekozen volksvertegenwoordiging; bij de Tweede Kamer. De laatste jaren moesten coalities gevormd worden met meerdere partijen. Alle echte discussie werd dicht getimmerd door het sluiten van een coalitieakkoord De oppositie kon volop goed doortimmerde kritiek leveren; het leverde geen enkel succes op, want de partijen van de coalitie hielden de gelederen gesloten en ze hadden een meerderheid. Dat hebben we geweten. Aan de tweedeling in de samenleving werd niets gedaan. Meer dan 400.000 kinderen leefden in armoede en kwamen op school terwijl ze nog geen ontbijt hadden gehad. Er waren duizenden daklozen in Nederland. Het minimumloon bleef maar laag. Het BNP per inwoner steeg, maar de meeste mensen zagen hun inkomen niet stijgen en de gepensioneerden zagen hun koopkracht elk jaar verder dalen. Zo bezien vormden de tien jaar Rutte geen succes.
Na de HBS, de Kweekschool en de Hoofdakte begon ik in 1956 aan de studie Middelbare Akte Aardrijkskunde. We kregen college sociale geografie van Dr. R. Tamsma, later hoogleraar in Groningen. Ik weet nog goed, dat hij zo tussen neus en lippen opmerkte, dat allerlei overheidsmaatregelen niet zouden doorgaan als Philips het niet goed vond. Dat was een eerste signaal van de enorme politieke invloed achter de schermen van het bedrijfsleven. In 1967 verhuizen we naar Odijk en daar was de Stichting Sjaloom gevestigd. Haar uitgeverij publiceerde veel over de macht van de multinationals. Nu ruim vijf jaar geleden bracht Paus Franciscus zijn encycliek ‘Laudato si’ uit over het behoud van de schepping. Daarin vraagt hij zich af hoe het toch komt, dat al die grote bedrijven maar doorgaan met het vernietigen van het leven op onze woonplaneet. Hij constateert in die encycliek, dat er op wereldniveau een groep machtige financiers is van het internationale bedrijfsleven, die alle uitgaven aan schone productiemethoden zoveel mogelijk beperkt. Dat zou immers ten koste gaan van hun torenhoge winsten. En dan is er een Minister-President Mark Rutte, die in opdracht van zijn vroegere werkgever Unilever de dividendbelasting in Nederland wil afschaffen. Na heftig verzet gaat dat plan gelukkig niet door. In tien jaar premierschap heeft Mark Rutte er niets aan gedaan, dat Nederland een berucht belastingparadijs is en dat ten voordele van de rijken. Belastingontwijking is legaal via allerlei mazen in de wet. Belastingontwijking kost de overheden van allerlei landen elk jaar honderden miljarden aan inkomsten, beter gezegd het kost ons burgers zoveel geld. Allerlei nuttige zaken kunnen niet bekostigd worden en wij burgers moeten , bijvoorbeeld door een hogere BTW de inkomsten van de staat aanvullen.
Vooral onder Kok als premier werd er in Nederland volop gepolderd. Dat was de term voor het overleg tussen werkgevers en de vakbonden van werknemers. De loonstijging werd zo gematigd, zodat het concurrentieniveau van de Nederlandse economie op peil bleef. Onder Rutte merkten we niet veel meer van dat polderen. Naar het BNP per inwoner gemeten hoort Nederland bij de rijkste landen in de wereld. Toch is er die tweedeling. Zie boven. Toch is er een enorm gebrek aan betaalbare sociale huurwoningen. Toch wordt er geklaagd over het slechte onderhoudsniveau van bruggen en viaducten. Toch is er een veel te sterke luchtverontreiniging. Met name de stikstofverbindingen zijn berucht doordat ze bij natuurgebieden woningbouw tegenhouden. Politie, onderwijs en zorg wijzen op een te laag beloningsniveau, zodat er personeelstekorten ontstaan.
Dan is er een CDA parlementariër die met zijn studie economie donders goed door heeft wat er allemaal schort aan de inkomenspolitiek van de coalitie, maar ook heel fel onderzoek doet naar diverse misstanden. Hij ontdekte, dat vele duizenden mensen door de belastingdienst ten onrechte van fraude waren beschuldigd bij de kinderopvangtoeslag. Zij moesten ten onrechte duizenden euro’s zogenaamd terug betalen. Het kabinet onder premier Mark Rutte wist ervan, maar liet de belastingdienst met rust ten koste van duizenden burgers. Dat CDA-kamerlid werd door betrapte ambtenaren en bestuurders als een lastpost ervaren. Zij waren hem liever kwijt. Ik vind dat er nu eindelijk een bekwaam kamerlid is met uitzonderlijk goede prestaties en die moet dan weg. Mark Rutte, je zou door de grond moeten zakken van schaamte.
Pieter Omtzigt verdient bij de komende lintjesregen een zeer hoge onderscheiding als redder van democratische waarden in het Koninkrijk der Nederlanden.
14e Jaargang, Nr. 661.