ER IS EEN ALTERNATIEF
Het was een heel gezellig en zeer smakelijk Kerstdiner. Bij het toetje wisselde ik van plaats. Ik kwam aan een tafel voor vier personen te zitten. Iemand vroeg belangstellend naar mijn gezondheid. Die is inmiddels een stuk beter. Een ander vroeg naar mijn website. Ik vertelde, dat ik nauwelijks een wekelijkse column heb overgeslagen en af en toe veel bezoekers krijg. Dat ligt ook aan het onderwerp. De column over het boerkaverbod en Burgemeester Halsema trekt waarschijnlijk enige aandacht. Zo kwam het verhaal op godsdienstvrijheid, een eeuwenoude traditie in Amsterdam. Het gesprek golfde op en neer. Steeds minder mensen in Nederland willen bij een religie horen en sommigen geloven niet meer in het bestaan van God. Ik zei toen als antwoord: “Er zijn tal van goede redenen om jouw kerk te verlaten. Maar je zou als lid van zo’n kerk ook kunnen zeggen. Het is inderdaad een rotzooitje. Maar ik voel mij als kerklid verantwoordelijk voor die kerk en dus ga ik samen met anderen proberen aan al die misstanden iets te doen. ” Daarvoor had ik uitgelegd hoe de gemeente Bunnik onderzoek heeft laten doen naar gevoelens van eenzaamheid. Het blijkt, dat in de drie dorpen van onze gemeente wel degelijk tamelijk veel mensen zijn, die last hebben van eenzaamheidsgevoelens. Ik bekende zelfs, dat ik dat ook heb. Ik mis mensen om mij heen, die dezelfde politieke ideeën aanhangen< milieu, ongelijkheid (of groen en links) en tegelijk nog belijdend kerklid zijn en waarmee je op een behoorlijk niveau kunt praten. Als je ouder wordt, vallen er bekenden om je heen weg. Maar goed, wat kunnen we doen aan die eenzaamheid? De twee kerken in Odijk organiseren samen een maandelijkse zondagmiddagbijeenkomst met een spreker of een leuke activiteit. Iedereen is welkom. Dus ook niet kerkleden. Dat geldt ook voor de maandelijkse maaltijd ‘Eten met dorpsgenoten’ tegen een zeer schappelijke prijs van vijf euro.. Zo zijn ook de caritas en de diaconie actief om mensen, die in financiële nood verkeren te helpen. Er is een Noodfonds Bunnik. De gemeente en de kerken dragen er in bij. Soms is er iemand met een probleem, maar voor dat probleem is er geen wettelijke regeling. Dan kan er een beroep worden gedaan op het Noodfonds. Er is een bezoekgroep, die zieken of rouwenden of eenzamen bezoekt. Als de kerken wegvallen verdwijnen ook veel nuttige diensten. Dat de verzuiling nauwelijks nog bestaat is op zich niet zo erg, maar er is niets voor in de plaats gekomen. Maar sinds twee jaar hebben we in Odijk een coöperatie, De Huiskamer van Odijk. Die levert allerlei diensten. De een helpt de ander. Om goed te kunnen draaien is een flink aantal leden nodig á twee euro per maand per huishouden. Maar mensen worden geen lid. Ik heb het niet nodig. Zulke mensen hebben gewoon niet meer door, dat anderen hen nodig hebben. Dat is het individualisme in onze samenleving. Dat leidt ook tot andere politieke keuzes. Dus wordt er te weinig gedaan aan de wel degelijk bestaande armoede in Nederland.
Wat is nu het alternatief voor de kerkverlaters? Ze hebben allemaal weer andere redenen. Velen geloven niet meer in het bestaan van een God. Het is niet zo eenvoudig er iets aan te doen. Je zou je kennis kunnen vergroten. Een bijbel studie doen of deelnemen aan een gespreksgroep en je door anderen laten inspireren. Je zou ook kunnen leren gevoelig te worden voor tekenen van Gods zorg voor de wereld. Dat doe ik zelf bijvoorbeeld. Ik schreef er een stuk over in ons parochieblad. Er is een groep, die zich stoort aan de autoritaire manier van leiding geven van onze bisschop. Dan denk ik: ook deze man heeft niet het eeuwige leven en misschien verandert hij door de collegiale wijze van leiding geven van Paus Franciscus. Velen zijn boos over het misbruik in de Kerk. Besef, dat in Nederland nu strenge regels gelden. Besef ook, dat iedereen dan de taak heeft oplettend te zijn of die regels ook worden nageleefd en vraag je zelf af, wat je zelf doet tegen dat misbruik behalve boze uitspraken doen. Wat doe je om de slachtoffers te steunen? De Kerk draait vandaag voor 95% op vrijwilligers. Aks vrijwilliger kun je veel doen om de kerk beter bij de tijd te brengen.
Er zijn van die mensen, die roepen, dat de Joods Christelijke cultuur wordt aangetast en dan geven ze vluchtelingen de schuld. Ik ben bang, dat wij het zelf zijn, die van die eeuwenoude christelijke cultuur weinig heel laten. Het wordt tijd tot bezinning te komen.
Jaargang 11, Nr. 543.