STEUN ZOEKEN BIJ DE LEIDER OF ZELF AAN DE SLAG?
Eindelijk kon ik weer mee doen met onze gespreksgroep. Het werd een inspirerende avond. We gingen uit van het Bijbelverhaal over de tocht van de Israëlieten uit Egypte door de woestijn naar het Beloofde Land. De aandacht werd vooral gericht op de episode waar het volk mort tegen Mozes omdat er geen water is te vinden. Ze dreigen van dorst te sterven. Ze hebben kennelijk nog niets geleerd van alle moeilijke momenten, waar ze toch gered werden. Het ontbreekt hen nog aan godsvertrouwen. Maar de vraag was, waarom ze met hun klagen bij Mozes kwamen. We ontdekten, dat ze als slaven in Egypte moesten gehoorzamen aan hun meesters en geen eigen initiatief mochten nemen. Dus gingen ze ook nu niet zelf aan de slag. Dat lijkt erg op de Oost-Europese landen, die in de communistische tijd de orders van de partij moesten uitvoeren en vooral geen eigen initiatief mochten nemen. Na de val van het Communisme moesten ze leren om zelf zakelijke beslissingen te nemen. West-Europese zakenlieden en onderwijsmensen trokken naar die landen om mensen het zaken doen in een moderne economie te leren.
Ik herinner me, dat ik tijdens een bezoek aan Tsjechische vrienden door hen vol trots werd meegenomen naar een soort kelder, waar jongeren op eigen initiatief bezig waren de ruimte in te richten als hun jongerencentrum. Ik vroeg of dit een breuk in de geschiedenis was. De jongeren begrepen de vraag niet. Dat kan ook aan mijn Engels hebben gelegen. Mijn gastvrouw begreep het wel. Het zelf initiatief nemen was een afscheid van de tijd, waarin dat niet mocht en de communistische partij als enige de beslissingen kon nemen.
Voor ons in Nederland is dat al eeuwen heel gewoon, zoals ik dat vorige week weer eens uitlegde. In veel Oost-Europese landen was er pas na afloop van de Eerste Wereldoorlog sprake van enige democratie. Niet onder de Turken of Habsburgers of Hitler of de Communisten. Dat verklaart veel van de huidige ontwikkelingen.
Toch zijn er ook vandaag in Nederland veel mensen, die kritiekloos allerlei maatregelen en wetten aanvaarden. Gebrek aan kennis speelt daarbij een rol. Dat geven mensen ook grif toe. “Ik heb er geen verstand van. Mijn vader zei, dat ik maar op het CDA moest stemmen en dat doe ik dus al jaren.” Er zijn ook duizenden mensen, die functioneel analfabeet zijn. Ze lezen geen krant. Hoe het broeikaseffect werkt, weten ze niet en hoe het versterkt wordt door het verbranden van steenkool, bruinkool, aardolie of aardgas begrijpen ze evenmin. Gewetenloze politici maken daar ongegeneerd misbruik van. Ze worden wel boos, als slimmere mensen hun wangedrag aan de kaak stellen en zelfs wegeren aangenomen wetten te accepteren.
Dat speelt ook in de kwestie van de nikab en de boerka. Het dragen ervan is binnenkort verboden in het openbaar vervoer, bij overheidsinstellingen, zorginstellingen en het onderwijs. Burgemeester Femke Halsema wil de politie niet nog meer belasten door aan handhaving van dat verbod enige prioriteit te geven. Ik vind dat terecht. Het gebod heeft een godsdienstige achtergrond. De draagsters voelen zich in geweten verplicht de sluier te dragen. Halsema weigert gewetensdwang toe te passen. In Nederland bestaat ook de scheiding tussen Kerk en Staat. Die is weliswaar niet wettelijk vastgelegd, maar het is belangrijk je eraan te houden om de goede verhoudingen te bewaren. De Kerk zal de Staat niets voorschrijven al gebeurde dat in het historisch verleden wel degelijk. De Staat zal de Kerk niets voorschrijven. Door de gezichtssluiers te verbieden, doet de staat dat wel. De Staat behoort ook de Moskee niets voor te schrijven. Het gebod een sluier te dragen heeft zeer zeker ook een rationele achtergrond. Je hebt van die kerels, die ongegeneerd een vrouw met de ogen uitkleden, zoals dat heet. Niet alleen Islamitische vrouwen vinden dat onprettig. De Me-Too-beweging heeft aangetoond, dat er kerels met veel macht nog veel verder gaan. Kennelijk is het een eeuwenoud verhaal en heeft men in de Islam er deze oplossing voor gevonden. Halsema houdt zich aan die scheiding van Kerk en Staat en dat is een tweede reden, dat ze gelijk heeft.
In een tijd, dat een meerderheid van de Nederlandse bevolking zegt niet meer in god te geloven, menen sommigen, dat het geweten niet meer telt en evenmin de scheiding van Kerk en Staat. Ze stellen zich soms uiterst agressief op. Ze zouden zich moeten realiseren, dat een kenmerk van echte democratie is, dat minderheden beschermd worden. Burgemeester Halsema kent haar verantwoordelijkheid.
Jaargang 11, Nr.541.