WORDT DE GEEST VAARDIG OVER EUROPA?
We vieren het Christelijk feest van Pinksteren. De Heilige Geest daalt neer over de vrienden van Jezus van Nazareth in de gedaante van kleine vlammetjes, vurige tongen. Opeens vatten ze moed en gaan op straat in Jeruzalem luidkeels het verhal van Jezus vertellen. Er waren in Jeruzalem ook toen al veel vreemdelingen en die hoorden deze Galileeërs hen in hun eigen taal toespreken. Velen werden volgeling van deze Jezus. Vandaag zijn het alleen wat betreft de Rooms-Katholieken 1,2 miljard.
Je zou wensen dat in de Europese Unie ook zo’n Pinksterwonder geschiedt. De Coronacrisis wordt steeds meer ook een economische crisis. Geen wonder als in meerdere lidstaten de economie vele weken voor een groot deel is stilgelegd. De afgelopen weken is er volop gekibbeld over de manier waarop we uit deze crisis zullen komen. Zwaar getroffen landen als Italië en Spanje verwachten honderden miljarden aan steun. De zuinige vier, wat boos ook de vrekkige vier genoemd, Nederland, Oostenrijk, Denemarken en Zweden willen wel helpen, maar dan mag Europa geen leningen uitschrijven, waar de lidstaten gezamenlijk voor opdraaien. Ze vrezen een dure rekening voor hen als welvarende landen.
De Euopese Commissie heeft na veel overleg achter de schermen een herstelplan gelanceerd met veel slimme oplossingen. Samen met de normale Europese begroting omvat het 1850 miljaard Euro. Een deel van het geld wordt gegeven als gift, een deel kan worden geleend. Economisch zwakke gebieden en de Euopese landbouw houden hun geld uit de Europese begroting en daarmee is Oost-Europa tevreden gesteld. De enorme leningen worden afgelost met behulp van nieuwe inkomstenbronnen voor de Europese Unie. De kolossale multinationale ondernemingen gaan fatsoenlijk belasting betalen, evenals de techbedrijven als Microsoft, Google en de mediaondernemingen. Zo wordt iets gedaan aan de jarenlange klachtenover het nauwelijks betalen van winstbelasting. En aan het verkrijgen van hulp worden pittige voorwaarden verbonden. De lidstaten moeten bij het herstel van hun economie deze ook duurzaam maken. Zo wordt hopelijk een toekomstige klimaatcrisis met een veel te hoge zeespiegelstijging voor komen. Het aflossen van de leningen begint pas in 2027 en de lidstaten mogen er dertig jaar over doen. Dit plan doet de zuinige vier voor geen centje pijn.
Toen ik gisteren op Eerste Pinksterdag het commentaar van de Groene Europarlementariër Bas Eickhout beluisterde, dacht ik: “Ja de Geest is vaardig geworden over de Europese Commissie en natuurlijk vooral over de Europese ambtenaren en de vertegenwoordigers van de lidstaten, die in vertrouwelijk overleg het plan tot ontwikkeling hebben gebracht. Er moet nog veel gedaan worden aan Europese wetgeving en dat zal waarschijnlijk niet van een leien dakje gaan, maar we hoeven niet pessimistisch te zijn. De eenheid van de Europese Unie is voorlopig gered. Als straks de getroffen economieën zich hebben hersteld kan Nederland weer volop exporteren. We krijgen in de Unie een aantal moeilijke jaren, maar we komen erdoor.
Het Verenigd Koninkrijk is zwaar getroffen door de Coronacrisis en de Britse economie zal er fors onder lijden. Hoe het Verenigd Koninkrijk tot herstel zal komen? Ik vraag het me af. Maar als ze nog steeds EU-lid zouden zijn, dan zou het wel gemakkelijker opgelost kunnen worden. Of je dat uit een Britse mond zal kunnen horen, betwijfel ik.
13e Jaargang, Nr. 616.