MET MILJOENEN ANDEREN IS ONS DE NOBELPRIJS VOOR DE VREDE TOEGEKEND
Ik ben al vele jaren lid van Pax Christi en ik procedeer met anderen al jaren tegen de Staat der Nederlanden, die tegen allerlei internationale wetten in nog steeds kernwapens herbergt en ze ook als eerste wil gebruiken. Ik demonstreerde met duizenden anderen in Amsterdam en Den Haag in de tachtiger jaren. Ik heb over die strijd tegen kernwapens al vaak geschreven. Ik voel me echt betrokken. Ik denk, dat er meer zijn, die het zo voelen. Het is daarom, dat ik ontroerd ben nu die jarenlange strijd is uitgemond in een Internationaal Verdrag tegen Kerkwapens en de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan de International Campaign to Abolish Nucleair Weapons, iCAN. De Nederlandse Vredesorganisatie PAX speelt in ICAN een grote rol, maakt ICAN eigenlijk echt mogelijk. PAX is ontstaan uit de samenwerking van de internationale katholieke vredesorganisatie Pax Christi, afdeling Nederland en het Interkerkelijk Vredesberaad, IKV. De strijd tegen kernwapens is een belangrijk onderdeel van het vele werk, dat Pax doet. We kennen Pax ook van de jaarlijkse Vredesweek in de maand september.
Heel veel landen hebben het verdrag tegen kernwapens ondertekend, maar Nederland niet. Dat is heel droevig, maar ook weer niet verbazingwekkend. Nederland herbergt kernwapens op de vliegbasis Volkel. Daar wordt door vredesactivisten vaak gedemonstreerd. Vaak dringen ze door op de basis, worden gearresteerd en veroordeeld. De rechtbank in Den Bosch is daar erg goed in. Maar eigenlijk zou de Nederlandse Staat veroordeeld moeten worden. Kernwapens zijn massavernietigingswapens, die bij gebruik ook miljoenen burgerdoden zullen veroorzaken. Het humanitair oorlogsrecht verbiedt wapengeweld tegen burgers. Elke minister van het nieuwe kabinet is straks weer een potentiële oorlogsmisdadiger. Overigens is ook het dreigen met massavernietigingswapens verboden. Bij onze jarenlange processen hebben Nederlandse rechters systematisch geweigerd hun werk te doen, namelijk de wet toepassen. Weinig mensen maken zich hier druk over. Nog veel meer mensen weten nergens van.
Er was een tijd, dat er veel gediscussieerd werd over kernwapens. Mensen waren erg bezorgd. Af en toe leek het kantje boord of er was een kernoorlog ontstaan. Denk aan de Cubacrisis. De Sovjet Unie wilde kernraketten plaatsen op Cuba. President Kennedy dreigde de Russische schepen met de kernwapens te vernietigen. De schepen keerden terug naar de Sovjet Unie. Langzamerhand kreeg men daarna de indruk, dat geen enkel land het zover zou laten komen. Wel sprak men over een conflict per ongeluk of de vrees, dat kernwapens in handen van gewetenloze terroristen zouden komen. Ook was er de vrees, dat een staatshoofd met kernwapens onder beheer krankzinnig zou worden. De staatshoofden van Noord Korea en van de USA wekken af en toe de indruk tot alles in staat te zijn. Bij Trump blijkt ook een ontstellend gebrek aan kennis. Het lijkt er op, dat hij geen enkel inzicht heeft in de werking van kernwapens. Het brute optreden van Noord Korea en het onbetrouwbare gedrag van Trump maken de discussie over de risico’s van kerkwapens weer actueel en daarom komt de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan ICAN precies op tijd.
Jaargang 10, Nr.481.