STAAT EN KERKEN MOGEN SAMENWERKEN
Zoals de staat kan samenwerken met allerlei maatschappelijke groeperingen, zo kan ze ook met kerken samenwerken of maatschappelijk nuttig werk van kerken subsidiëren. Het is onzin, dat het principe van de scheiding van kerk en staat dat zou verhinderen. Want dit principe leert, dat de staat zich niet mag bemoeien met de interne zaken van kerken en de kerken de staat niet de wet mogen voorschrijven. De kerk mag de staat niet dwingen abortus of euthanasie te verbieden. De kerk mag daar wel zijn mening over geven, want ook voor de kerk geldt de vrijheid van meningsuiting. De staat mag zich niet bemoeien met bijvoorbeeld bisschopsbenoemingen of met de inhoud van het geloof, al is dat in het verleden wel degelijk gebeurd.
Ik kom hierop door de protesten van VVD zijde tegen het subsidiëren van jeugdwerk door een christelijke organisatie. Bij de aanbesteding kwamen zij met het beste aanbod. Ook maakte Mark Rutte –gisterenavond bij Pauw en Witteman bezwaar tegen het openen van informatieloketten in het gebouw van een moskee en vooral tegen het feit, dat het ene loket door een vrouw en het andere door een man bemenst werd. Je mag best vrouwvriendelijk zijn, maar niet als het Islamitische vrouwen betreft, vindt Mark Rutte kennelijk. Dit is een typisch voorbeeld van een goede benadering van voorlichting behoevende burgers. Je zit dicht bij de doelgroep en je maakt de drempel zo laag mogelijk. Bovendien maak je gebruik van het gebouw en dat is goedkoper dan weer een gemeentelijk gebouw huren of bouwen. Dat moet zuinige Mark toch aanspreken.
Maar vonden ook Pauw en Witteman, gaan die religieuze instellingen op deze manier geen zieltjes winnen. Dat was niet zo, vond de burgemeester van Utrecht, want er werden alleen sportactiviteiten georganiseerd. De heren hadden kennelijk niet in de gaten, dat een “neutrale” organisatie net zo goed de jeugd kan beïnvloeden, bijvoorbeeld door uit te stralen, dat religie van geen enkel belang is. Wat er in werkelijkheid achter zit is, dat doodsbenauwd is voor invloed van de Islam. Die mag vooral niet gesteund worden.
Het lijkt wel of de zestiger of zeventiger jaren weer zijn terug gekeerd. Toen was het de Telegraaf, die voortdurend tetterde over links indoctrinatie door linkse leraren. Intussen indoctrineerde de Telegraaf er zelf lustig op los. De lezers vonden het prachtig en wisten kennelijk niet beter. Maar als het onderwijs de leerlingen mondig maakt, dan stinken ze niet zo gemakkelijk meer in de Telegraafverhaaltjes en worden ze geen abonnee. Het vroeg toen en vraagt nu uiteraard wel een gewetensvolle benadering van je leerlingen. Zelfs als je probeert zo objectief mogelijk les te geven, dan nog klinkt jouw mening door. Daarom plakte ik een PPR-sticker en later een van GroenLinks op mijn tas of mijn cijferboekje. Als de leerlingen dan vroegen of ik zo reclame maakte, legde ik uit, dat ze nu wisten wat voor vlees ze in de kuip hadden en dat ze dus altijd attent moesten zijn op mijn mening, die zou doorklinken in mijn lessen en dat het mijn bedoeling was ze te leren een eigen mening te vormen.
Ik vind het wenselijk, dat het onderwijs veel meer aandacht besteedt aan oordeelsvorming. Daar zitten twee kanten aan. Het gaat om doelmatigheid bij de oplossing van een probleem en het gaat om de vraag of die oplossing in overeenstemming is met mijn waarden, dus met mijn opvattingen aan de hand waarvan ik mijn eigen gedrag en dat van anderen beoordeel. Ik heb gemerkt, dat onderwijs vooral examentraining is en dat oordeelsvorming dus alleen aandacht krijgt als het bij de examens getoetst wordt. Dat bleek een moeilijke opgave voor de examenmakers, maar ik heb examens met een redelijke poging daartoe gezien.
Veel van deze columns zijn ook gericht op oordeelsvorming. Ik geef informatie, ik geef voor- en nadelen en toets soms aan mijn waarden. Maar eigenlijk wil ik vooral de lezers zelf aan het denken zetten. Zouden PVV en VVD dat op prijs stellen?
Jaargang 2, nummer 7.