Over de vrijheid van meningsuiting

SLINKSE BEPERKING VAN DIE VRIJHEID

Het was deze week Vredesweek. Hebt u het gemerkt? In uw dagblad? Op de TV of de radio bij de nieuwsberichten? Ik heb via de officiële kanalen niets gehoord. In de kerk was er een oecumenische gebedsdienst gewijd aan het thema en op de maandagavond was er een thema-avond van de Bunnikse Coalitie voor de Mensenrechten, een bundeling van kerken en organisaties als Amnesty en Vluchtelingenwerk. Die avond was in de lokale pers aangekondigd en er waren flink wat mensen. Maar voor het grote publiek werd de Vredesweek doodgezwegen. Zo kun je op slinkse wijze de vrijheid van meningsuiting saboteren. Dan zien we, dat mensen van alles moeten verzinnen om toch maar de aandacht van de media te trekken. Iedereen kan zeggen wat hij wil, maar hij wordt door niemand gehoord.

De avond werd ingeleid door Prof. Dr. Theo de Wit, theoloog en filosoof en gespecialiseerd in ‘religie en politiek’. Na een inleiding volgde een discussie aan de hand van vier stellingen. In de eerste kwam aan de orde, dat in Nederland vrijheid van meningsuiting bestaat met enkele beperkingen. Je mag niet beledigen, je mag niet iemand belasteren en smaad is verboden. Daarbuiten heerst onbeperkte vrijheid. Ik vind dat de theorie, maar ik constateer, dat er al tientallen jaren een proces woedt, waarbij men probeert de vrijheid van meningsuiting voor levensovertuigingen en religies in te perken. We zien dat momenteel gebeuren in omroepland. Kleine omroepen op religieuze basis moeten binnenkort stoppen: IKON, RKK, Joodse Omroep en een Islamitische zendgemachtigde. Natuurlijk zullen de secularisten zeggen, dat hun taken toch worden overgenomen door bijvoorbeeld de KRO-NCRV, maar zo gaat het altijd. Kleine doelmatige activiteiten met een goed contact met de achterban en met een hoge waardering moeten opgaan in een groter geheel, waarbij de specifieke identiteit niet meer is te handhaven. Soms wordt beweerd, dat publiek geld niet mag worden gebruikt om een religieuze boodschap te verkondigen. Wel die achterbannen hebben net zo goed hun bijdrage aan dat publieke geld geleverd. Elke keer komt het bezuinigingsargument naar voren om het werkelijke doel te verbloemen. Religie moet achter de voordeur verdwijnen. Voor zich zelf wil men absolute vrijheid en daarbij zijn religieuze waarden alleen maar lastig. Op dezelfde manier zijn instellingen wegbezuinigd, die maatschappelijk waardevol jeugd- en jongerenwerk op godsdienstige basis ondersteunden. Mbo-scholen en Hbo-instellingen werden samengevoegd tot mega instituten zonder enige identiteit. Ook daar golden weer zogenaamde financiële argumenten. Hoe het dan met de financiën gaat hebben we gezien. Niet voor niets streeft men langzamerhand weer naar kleinschaligheid.

Secularisatie en individualisering wijs ik niet af, maar daarbij moet je altijd rekening willen houden met de ander. Individualisering moet niet leiden tot egoïsme, zoals je nu ziet bij de houding tegenover de vluchtelingenproblematiek. Gelukkig zijn er nog heel veel mensen voor wie naastenliefde of solidariteit nog van betekenis zijn. Zulke mensen stemmen niet in met de groeiende tweedeling in de maatschappij. Ze zijn niet gelukkig met de materialistische levenshouding van velen. Maar wat wil je als mensen zich afsluiten voor momenten van bezinning op wat echt belangrijk is in het leven. Daarom ben ik blij, dat mijn weblog nog mag in dit land. Er zijn landen waar het bloggers slechter vergaat.

Jaargang 8, Nr. 377.

Leave a Reply