Het GroenLinks ledenreferendum over militaire missies

HET IS WACHTEN OP DE UITSLAG

De periode, dat we mochten stemmen over de criteria om de wenselijkheid van een militaire missie te beoordelen is voorbij. We hebben keurig gestemd. Mijn vrouw kon ook stemmen, want ze ontving op ons gezamenlijk E-mailadres een eigen uitnodiging. Dat is vaak anders geweest.

Ik had er wat moeite mee. Naar mijn mening ontbraken criteria, maar je kunt van mening zijn, dat ze er impliciet wel bij stonden. Ik vind het belangrijk, dat goed onderzocht wordt of de missie enige kans van slagen heeft. Bij een dergelijk onderzoek moeten cultureel antropologen, geografen, economen, politicologen, juristen, religiewetenschappers samenwerken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Japan onderwerp van een dergelijk studie. Het resulteerde in een boek, The Chrysantenum and the Sword. In de Japanse cultuur gaan liefelijkheid en geweld samen. Een van de problemen was hoe te voorkomen, dat de Japanners zich eindeloos lang zouden doorvechten. Na de capitulatie gebood de keizer het leger te stoppen met militaire acties. Ik heb sterk de indruk, dat dergelijke studies in Amerika voorafgaand aan het ingrijpen in het Midden Oosten helaas niet zijn verricht. Anders hadden ze waarschijnlijk er van afgezien hun hand in dit wespennest te steken. Obama is daarom veel voorzichtiger.

Bij dat onderzoek hoort ook de beantwoording van de vraag of ingrijpen niet leidt tot verergering van het conflict. Dat zien we maar al te vaak gebeuren.

Ik ben zelf niet principieel tegen elke vorm van geweld, maar in onze partij ontbreken principiële tegenstanders van elke vorm van geweld niet. Hoe moesten zij stemmen? Ze konden alleen maar neen stemmen. De criteria zijn onvoldoende. Met zo’n principiële houding blijf je waarschijnlijk protesteren als het onderwerp aan de orde komt. Het helpt niet, dat de meerderheid vóór is. De Tweede Kamer fractie kan zich blijven ergeren.

Er kan nog een andere reden zijn voor dit referendum. Bij de huidige fractiegrootte hoor je het niet, maar er was een tijd, dat GroenLinks droomde van regeringsdeelname. Dan zijn de mogelijke heftige discussies een hinderpaal. Je ziet het nu en eerder bij de PvdA. Coalitiegenoten verwachten duidelijkheid.

Voor mij is er een veel belangrijker hinderpaal voor regeringsdeelname. Af en toe komt het onderwerp plichtmatig aan de orde. De Tweede Kamer wenst, dat de kernwapens uit Nederland verdwijnen. Dan ontstaan er heel rare discussies, want officieel weten we niet of er kernwapens in Nederland zijn, bijvoorbeeld op de vliegbasis Volkel in Noord-Brabant. Het echt wezenlijke punt komt nooit aan de orde. De Nederlandse regering heeft als beleid, dat Nederland zo nodig als eerste kernwapens zal gebruiken. Het standpunt is nooit herroepen. Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag heeft uitgesproken, dat het dreigen met kernwapens in strijd is met het humanitair oorlogsrecht.  Als GroenLinks regerings-verantwoordelijkheid wil dragen moet het   instemmen met de bereidheid als eerste kernwapens te gebruiken. Die bereidheid moet er bij de PvdA nu al zijn. Geen hond, die er weet van heeft. In Den Haag zijn potentiële oorlogsmisdadigers aan de macht. Wanneer gaat onze fractie een uitspraak van de kamer vragen?

Jaargang 7, Nr. 339.

Leave a Reply