Marsen tegen de aantasting van het klimaat

In Nederland in Amsterdam

Het is waar, dacht ik. Bram van Ojik zei, dat in de Troonrede het milieu geheel ontbrak. Zelf had ik al een hele tijd het gevoel, dat milieu niet meer “in” is. Al die alarmistische berichten over de stijgende zeespiegel, klimaatveranderingen en dreigende overstromingen kom je veel minder tegen. Het zou natuurlijk kunnen, dat we inmiddels alle noodzakelijke maatregelen goed op de rails hebben. Dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Er zijn wel steeds meer mensen bewust bezig met bijvoorbeeld zonnepanelen, maar tegelijk zijn er veel onverschilligen en klimaatsceptici. Windmolens roepen nog steeds veel verzet op. Dus ben ik af en toe best wel pessimistisch over het vaderlandse milieubeleid.

En dan opeens is daar Avaaz, een wereldwijde actiegroep, die oproept om in actie te komen. Volgende week begint in New York de zoveelste klimaattop. Gaan daar nu eindelijk echte en effectieve besluiten worden genomen? Gaan we echt binnen enkele jaren overschakelen van fossiele energiebronnen als steenkool, bruinkool, aardolie en aardgas op duurzame energie: zon, wind, aardwarmte en waterkracht? Op heel veel plaatsen in de wereld worden marsen georganiseerd. In Nederland vooral in Amsterdam. Vanuit meerdere plaatsen in Nederland trekt men daar naar toe. Kijk maar op de sites van Greenpeace, Milieudefensie of GroenLinks. Zondagmiddag om 17.00 uur bij de klimmuur bij het Centraal Station of rechtstreeks naar Eye aan het IJ. Ik zou er graag bij willen zijn, maar daarvoor ben ik nog niet genoeg opgeknapt. Ik laat het graag aan jongeren over. Die hebben er ook veel meer belang bij.

Die Avaaz Foundation, gevestigd in New York is toch wel een heel bijzondere vorm van globalisering. Als er ergens in de wereld een opmerkelijke misstand is of een probleem, dat schreeuwt om een oplossing, dan alarmeren ze via de mail hun achterban en vragen om een handtekening. Met duizenden stromen die binnen. Op hun site laten ze zien, wie uit welk land tekenen. Zo voel je je verbonden met gelijkgestemden in allerlei landen over de hele wereld. Wil je ook meedoen? Ik geef hier een link naar een petitie om over te schakelen naar 100% duurzame energie. Doe mee.
https://secure.avaaz.org/nl/100_clean_final

Sommige mensen zien in kernenergie een oplossing. Daar komt geen CO2 bij vrij. Maar een echte oplossing voor het radioactieve afval is er nog niet. Daarmee zadelen we ons nageslacht voor duizenden jaren op. Uranium is net als fossiele energie eindig. Het raakt eens op. Maar een heel belangrijk bezwaar is, dat uranium ook gebruikt kan worden voor kernwapens. Wij in Nederland maken geen kernwapens, maar we hebben ze wel op ons grondgebied en Nederlandse F16’s kunnen ‘zo nodig’ die atoombommen op een vijand droppen. Nederland heeft als officieel beleid, dat het bereid is als eerste een kernwapen te gebruiken. Dat gaat weliswaar tegen elk recht in, maar daar trekt onze regering zich niets van aan. Het oorlogsrecht verbiedt oorlogshandelingen tegen burgers. Bij een kernaanval vallen altijd zeker ook burger slachtoffers. Daarom vind ik het zo goed dat PAX nu komt met een handtekeningactie voor een burgerinitiatief. Als er 40.000 handtekeningen zijn verzameld, dan is de Tweede Kamer verplicht het onderwerp kernwapens in Nederland op de politieke agenda te zetten. Als u dan toch petities aan het ondertekenen bent, volg dan mijn voorbeeld. Op de website www.tekentegenkernwapens.nl  kunt u uw handtekening plaatsen.

Morgen begint de Vredesweek. We weten weer, dat je bezinnen op het onderwerp oorlog en vrede weer hard nodig is. Het besef van wat een oorlog is, ontbreekt weer bij veel mensen. Het sla er maar op klinkt mij te vaak. Zeventig jaar geleden maakte ik als tienjarige de Slag om Arnhem mee. Daarna de hongerwinter, regelmatige luchtaanvallen en overvliegende V2’s. Tenslotte de bevrijding na twee nachten en een dag frontlinie. Ik verlang daar echt niet meer naar terug. Ik wens u, lezer toe: De Vrede en Alle Goeds!

Jaargang 7, Nr. 327.

 

Leave a Reply