VOORBEELD VOOR PALESTIJNEN
Wie een staatkundige kaart van Europa uit de periode vóór de Tweede Wereldoorlog bekijkt, ziet dat grote delen van het huidige Polen toen Duits waren. In Noord-Oost Polen lag toen het Duitse gebied Oost-Pruisen met Koningsberg als hoofdstad. Die stad heet nu Kaliningrad en is deel van de nu Russische Noordelijke helft van Oost-Pruisen. Het Zuiden is Pools. Zuidwest-Polen was Duits Wroclav heette toen Breslaua. In veel Oosteuropese staten waren Duitse kolonies.
Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog het Rode leger oprukte sloegen overal de Duitstalige inwoners op de vlucht en dat ging na de oorlog nog lang door. Er waren weliswaar verenigingen van Ost-Flüchtlingen, maar zij werden overal in Duitsland als inwoners opgenomen. Er is in Duitsland totaal geen sprake van wraakgevoelens of van ideeën om het vroegere Duitse gebied weer terug te veroveren.
Als je de geschiedenisboekjes bekijkt, zie je de eeuwen door steeds weer oorlogen in Europa. Nederland kent de Tachtigjarige oorlog tegen de Spaanse overheersing, die eindigde met de Vrede van Münster. Later hadden we de inval van de Fransen en weer later hield de fransman Napoleon in Europa thuis. Frankrijk en Duitsland in 1870-1871 en in 1914-1918 de Eerste Wereldoorlog en vervolgens 1940-1945 de Tweede Wereldoorlog. Die oorlogen werden steeds vreselijker. Er kwamen steeds betere wapens. Denk aan militaire vliegtuigen.
Toen in 1945 de Tweede Wereldoorlog eindigde en met ook de kernbommen op Hirosjima en Nagasaki in Japan, heerste in Europa een sfeer van NOOIT MEER OORLOG ! Men wist hoe vreselijk een oorlog kan zijn. Robert Schuman woonde in Elzas-Lotharingen. Dat gebied was tijdens de Eerste Wereldoorlog Duits. Hij vocht aan de Duitse kant tegen de Fransen. De Duitsers verloren. De Duitse keizer vluchtte naar Nederland en woonde op Huis Doorn. Maar Elzas-Lotharingen werd nu Frans en Robert Schumann vocht tijdens die Tweede Wereldoorlog aan de Franse kant. Hij begreep de dwaasheid van een oorlog. Als Frans Minister kwam hij met een plan om Kolen, IJzer en Staal onder een supranationaal gezag te plaatsen. Zonder staal kun je een oorlog wel vergeten. Die Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) groeide in de loop van de twintigste eeuw uit tot de Europese Unie. In die EU werken allerlei Europese volkeren vreedzaam samen. We hebben sinds 1945 in Europa al geen oorlog meer. Volgend jaar TACHTIG jaar geen oorlog in Europa mede dankzij de Europese Unie.
Wat gebeurde er in Palestina? Er vestigden zich daar in de vorige eeuw Joden uit de hele wereld. Ze kochten er grond en begonnen vooral landbouwbedrijven. Na de Tweede Wereldoorlog met de Holocaust, 6 miljoen Joden door de Duitsers vermoord, nam de vaak clandestiene immigratie sterk toe. Dat grote aantal Joodse inwoners verklaarde zich onafhankelijk. Tijdens de Onafhankelijks oorlog vluchtten veel Palestijnen uit hun woongebied naar de omliggende staten en naar delen van Palestina, die niet door de Joden waren veroverd.
Toen werd er vergeleken met de Ost-Flüchtlingen in Duitsland naar mijn inzicht een grote fout gemaakt. De gevluchte Palestijnen kwamen in kampen terecht. Ze werden door hun buren niet als medeburgers in hun land opgenomen. Zo bleef het probleem bestaan. De gevluchte Palestijnen willen nog steeds hun woongebied terug. En zo komt het elke keer weer tot een oorlog tussen Israël en Arabieren. Met steun van vooral de VS weet Israël zich steeds te handhaven.
Het protest van de pro-Palestijnse jongeren zou zich moeten richten op al die Arabische staten, die de Palestijnse vluchtelingen niet liefdevol in hun eigen land hebben opgenomen. Het protest zou zich moeten richten tegen allen, die steeds weer het conflict laten oplaaien in plaats van te streven naar vreedzaam samenleven met het Joodse volk, dat onder de Holocaust zo vreselijk geleden heeft en naar het inzicht van velen in de wereld een veilig tehuis verdient. Als Hamas en Hezbollah zich richten op economische opbouw van hun gebieden in een vreedzame samenwerking met Israël dan kan het Midden Oosten meer gaan lijken op het Europa van de Europese Unie. Wat een mooie droom. Laat de hele wereld maar bidden, dat deze droom werkelijkheid wordt.
18e Jaargang, Nr. 808.